A więc zacznę od początku, postaram się także jak najjaśniej.
Mieszkam z mamą, babcią i dziewięcioletnim bratem. Dom należy do babci, więc uparcie trzymam się tego faktu, żeby przekonać mamę, która ma złe wspomnienia dotyczące gryzoni. A szczególnie chomików, które krótko żyły i dwóch myszek, której jedna odgryzła drugiej główkę, a później sama zdechła. Na początku opowiadałam mamie o szczurkach. Było okej, oprócz odpowiedzi: jeżeli chcesz szczura, to zapomnij. Dałam spokój. Zaczęły się wakacje, więc zaczęłam naciskać - bez skutku. Mama była nieugięta, wypominała mi myszy i to, że ostatnio sama musiała zmienić chomikowi ściółkę. Uczepiłam się babci (warto wspomnieć, że ma 60 lat, więc nie jest jeszcze taka staroświecka
), opowiedziałam jej o szczurkach (same pozytywy) i się zgodziła! W sensie, że powiedziała, żebym robiła co trzeba. A kiedy zapytałam, czy jej to nie przeszkadzałoby, ona, że nie, gorzej martwi się, czy nie przeszkadzałoby to mojemu wrażliwemu słuchowi. No, więc sukces, pod pewnym względem.I znowu wracamy do mamy.
Mam pewien pomysł, ale nie wiem czy wypali. W niedzielę wyjeżdzamy na tydzień nad morze, do Trójmiasta. W takich przypadkach mama jest bardzo potulna, a zresztą jedziemy z jej chłopakiem, więc będzie to jakby plus dla mojej Sprawy. Zagadałam do jej chłopaka, który aktualnie przebywa za granicą, żeby namówił mamę. I się zgodził, więc będzie mi pomagał. I także wszystko mi za sponsoruje i będzie pomagał w późniejszych czasach na wszelki wypadek. Zrezygnowałam nawet z ponownego przekłucia wargi, pomimo iż będę musiała chodzić z brzydkim śladem po kolczyku. No, ale postanowiłam także, że będąc na wczasach rozejrzę się za szczurkami. Może w jakimś dobrym sklepie zoologicznym (bo podobno lepiej nie brać ze sklepów) byłyby młode szczurki?
I teraz kieruję pytanie do Was: czy nie za bardzo naciskam? Czy może macie jakiś inny sposób?
