szczury.org

Od kilku lat noszę się z zamiarem zakupu/adopcji szczurkÓW. Mimo początkowego zaskoczenia rodzice zgodzili się na jednego (ale ileż ja mam reguł... nie tu, nie to, nie tamto :/ ). Ale ja wiem, że mieć jednego to zbrodnia. Nie chcę męczyć biednego gryzonia, traktuję sprawę poważnie. Nie zamierzam mieć jednego-to pewne.
Mam jednak nawet niezły plan przygarnięcia jednego i oswojenia z nim rodziców. Jak ich znam to nastąpi dość szybko-na pewno mniej niż miesiąc. Mam jednak pytanie, czy taki okres samotności (np 2 tygodnie) jest jeszcze do zaakceptowania? Czy może to już za długi okres samotności? I jak wtedy będzie wyglądało łączenie ich? (W planach dwóch samców)
Już dość długo czekam, więc proszę, nie piszcie o cierpliwości. Racja-nic na siłę i kosztem tej biednej istotki. Chcę po prostu wiedzieć, co osoby bardziej obyte z tematem mają w tej sprawie do powiedzenia.

Najlepiej by było od razu wziąć dwa :/
Nic się nie da zrobić by ich przekonać? Może trzeba trochę potłumaczyć... że jednemu będzie smutno że to będzie taka szczurza wegetacja a nie życie. Jak weźmiesz jednego ogona i się okaże że rodzina jednak nie pozwoli na dwa to wtedy dopiero będzie problem.

Na razie im "truję" o tym na wszelkie sposoby. Oczywiście całą tę ideologię związaną z parami szczurów już tłumaczyłam... Niestety tato nieodparcie twierdzi, że szczur to ma po prostu jak każde inne zwierze i tak jak może być jeden pies/ kot tak jeden szczur da rade. Nooooo wieeeeem.... Mam z nimi dobre relacje, ale u nich po prostu nikt nie miał szczura i nieco tego nie rozumieją. Sytuację w której jednak się nie zgadzają uwzględniłam... Postawię ich przed faktem dokonanym prawdopodobnie. Z czasem rozejdzie się po kościach. Jednak po prostu dobrze ich znam i wiem że muszą poczuć moje zaangażowanie i urok tego stwora osobiście. Potem pójdzie łatwiej, zawsze idzie.

Ja czekałam 2 lata na szczury, ale opłaciło się

Ps. Ile masz lat?

Nie zachęcam bo nie wiem jaką masz rodzinę ale ja dla swojej byłam bezlitosna pod względem zwierząt (jak mówiłam że coś przyniosę to zazwyczaj trzeba było dodać do tego +1). Jak się przeprowadziłam z powrotem do rodzinnego domu z całym zwierzyńcem to dopiero była panika. Teraz mieszkam z rodziną aż skończę magisterkę (jeszcze pół roku) i też pytali ile szczurów będzie... powiedziałam dwa... przywiozłam trzy... jakoś tak wyszło x'D

Cóż... Czekam 3 lata
A czemuż to zawdzięczam to pytanie?

Ostatnio dużo ,,małolatów" na forum Jakiś temat niedługo założę ,,Gang nastolatków" (też w nim będę! )

Offtop: Aż czuję się staro T^T

Btw czasem rodzina nie pozwala bo uznaje że ktoś za młody na odpowiedzialność albo nie chcą potem łożyć na zwierzaka bo wiadomo że młoda latorośl sama nie zarobi na swojego podopiecznego. Ja na przykład nawet jeśli teraz jestem u rodziny to u siebie mogę mieć co mi się podoba z tym że dbam o to i utrzymuje sama.

Musisz wytłumaczyć rodzicom, że dwa szczury, to mniejsze koszty Jeśli chodzi o wyżywienie i ściółkę, różnica nie jest prawie w ogóle odczuwalna. A w zamian za to ogony mniej chorują, bo nie popadają w depresję dzięki czemu są mniej na nie podatne. Zresztą sam widok osowiałego szczurka, który obgryza sobie ogon nie daje żadnej przyjemności. A dwa... można popatrzeć jak się razem bawią, są odważniejsze wobec ludzi, nawet śpiąc razem są przeurocze

Jako taka latorośl mam kaskę na swojego, a raczej swoich, przyszłych podopiecznych. To też nie jest moje pierwsze zwierze (chociaż aktualnie byłyby jedynymi).
Tu raczej chodzi o sam fakt, że takiego stwora nigdy nie było pod dachem i nagle "miałaby być dwa No nie ma mowy ! Nie wiemy jak to jest, czy aby na pewno to jest jak mówisz itp. "
Już im to wszystko tłumaczyłam. Ludzie po prostu czasami boją się nieznanego... tak bywa. Trudno wytłumaczyć urocze zabawy i interakcje ogonków kiedy ktoś krzywi się nawet na te najsłodsze internetowe zdjęcia (nawet te z przytulankami... gdzie oni mają oczy? ;P )

Dziś rano miałam na ten temat kolejną dyskusję... tym razem moja matka. Już przekonana w pełni do wizji szczura w domu, otwarta na te sprawy. Na argument o stadności szczura mówi, że jeśli będą dwa szczury to nie będę miała z nimi takiej więzi jak z jednym, będą bardziej zajęte sobą... Ponadto uważa, że mogę mu zastąpić więź poświęcając mu dużo czasu, bawiąc się itp. Jak odeprzeć takie argumenty? Normalne tłumaczenie na nic się zdało.

Mój tata też tak uważał... że niby jak jest jeden to się bardziej przywiąże do człowieka. Teraz jak patrzy na moje kluski razem to w końcu przyznał mi rację stwierdzając że jak są razem to jakoś tak weselej wyglądają i nie są tak rozpaczliwie atencyjne.

Spróbuj pokazać jakieś książki czy inne źródła potwierdzające to co mówisz. Udowodnij że to nie jest tylko Twoje widzi mi się a rzeczywiście szczur musi mieć towarzysza.

A czytał ktoś kiedyś taki przyjaźnie napisany tekst na ten temat? Ale nie taki napisany przez szczurzego oszołoma bo to nie przejdzie. Musi być logiczny, może poparty jakimś badaniem. Albo filmik? Bo te które ja pokazałem raczej słabo się spisała. .. będę bardzo wdzięczna. Jeszcze mam zamiar prosić osobę od której wezmę Szczurki by wspomniała im o tym. Może zadziała.

http://www.geekweek.pl/aktualnosci/7701 ... ac-empatie - tutaj zwięzły opis badania nad szczurzą empatią
http://www.wykop.pl/ramka/2390602/rat-p ... arkotykow/ - tutaj przetłumaczony komiks opisujący rzeczywisty eksperyment z lat 70. Dotyczy mechanizmów uzależnienia od narkotyków, ale świetnie pokazuje też kwestię stadności szczurów. O samym badaniu możesz poczytać tutaj: https://en.wikipedia.org/wiki/Rat_Park

http://www.maogonki.pl/2014/05/o-stadnosci-cz-i.html - tutaj artykuł o stadności
https://www.youtube.com/watch?v=cDy3bMRuobE - i popularny filmik

Lepsze nawiązanie więzi z właścicielem przez samotnego szczura to mit - wszystko zależy od charakteru konkretnego szczura. Zresztą nawet gdyby tak było, czy chciałabyś męczyć swojego zwierzaka po to, żeby był bardziej przywiązany do Ciebie? Czy wzięłabyś jedną papużkę nierozłączkę, jak sadysta z dowcipu? Szczury to przede wszystkim nocne zwierzęta, podczas gdy ich właściciel w nocy śpi. W ciągu dnia też zazwyczaj jest w szkole, w pracy i z 24 godzin podczas których szczury potrzebują towarzystwa robią się przy dobrych wiatrach 2-3 godziny czasu poświęcanego przez właściciela. Szczurze towarzystwo dodaje otuchy przez całą dobę

Możesz przygarnąć jednego szczura, a potem drugiego, ale połączenie szczurów nieznających się wcześniej jest trudniejsze - na początku zazwyczaj są do siebie wrogo nastawione i trzeba je umiejętnie zaprzyjaźnić. Poza tym nie masz gwarancji, że rodzice zgodzą się na tego drugiego, a szkoda byłoby pierwszego skazywać na życie w samotności.

Dziękuję wam wszystkim za pomoc. Sytuacja opanowana. Już przygotowuję się na "szczurobranie"
Smeg - dziękuję za artykuły. Były pomocne i nawet ja się jeszcze paru rzeczy dowiedziałam.