[LEKI] Hemobartoneloza

[ESTI]

Hemobartonella jest to drobnoustrój z rodziny mykoplazm. Atakuje krwinki czerwone (erytrocyty) kotów (H. felis) i psów (H. canis). U kotów jest przenoszona przez kleszcze i pchły, ale możliwe jest też zakażenie kociąt ssących przez mleko matki lub z krwią w czasie transfuzji. Hemobartoneloza kotów jest często nazywana zakaźną anemią kotów (Feline Infectious Anemia).
Mogą wywołać objawy choroby u bezobjawowo zakażonych zwierząt.
* usunięcie śledziony,
* osłabienie odporności (np. w czasie długotrwałych podróży, czy sytuacji stresowych),
* choroby zakaźne - białaczka kocia (FeLV), zespół osłabienia odporności (FIV),
Najważniejszą konsekwencją zakażenia Hemobartonella felis jest anemia. Jest ona spowodowana głównie przez immunologiczny rozpad krwinek, a nie jak się często sądzi przez bezpośrednie działanie zarazka.
* niektóre koty mogą nie wykazywać żadnych objawów chorobowych,
* koty zarażone FeLV lub FIV dużo ciężej przechorowują hemobartonelozę,
* inne objawy - osłabienie, depresja, blade lub zażółcone błony śluzowe, gorączka,
Przy postaci przewlekłej wychudzenie. Możliwe powiększenie śledziony.
* koty - ozdrowieńcy stają się nosicielami.

Rozpoznanie:
U kotów podejrzanych o wystąpienie hemobartonellozy należy wykonać pełną morfologię krwi. Podstawą rozpoznania jest stwierdzenie ziarnistych lub obrączkowatych drobnoustrojów na powierzchni erytrocytów w czasie oglądania rozmazu krwi. Stwierdza się również znaczną anemię. U chorych kotów powinno się również wykonać badanie serologiczne w kierunku białaczki kotów oraz zespołu obniżonej odporności (dostępne w wielu lecznicach).

Leczenie:
1. Podstawą leczenia jest antybiotykoterapia przez minimum 3 tygodnie. Lekarz weterynarii zaleci doksycyklinę lub antybiotyk z grupy tetracyklin.
2. Przy ciężkim przebiegu choroby konieczne jest często podawanie glikokortykosteroidów, które mają na celu osłabienie immunologicznego rozpadu erytrocytów.
3. Jeżeli kot jest odwodniony i osłabiony można podawać kroplówkę z płynów bogatych w glukozę.
4. Przy silnej anemii wskazana jest transfuzja krwi.

Zrodlo: http://therios.strefa.pl/


Wypowiedz Azaril z 24.02.2006:
Hemobartonella jest chorobą zakaźną (niestety nawet bardzo! zaraziły się nią wszystkie moje szczurki, jednak one zostały bezproblemowo wyleczone). Atakuje czerwone krwinki krwi. Sara (tak powiedział pan dr Bielecki) nie zmarła na h. jako taką, tylko (prawdopodobnie) na anemię. Objawia się to krwawieniem w kale i moczu, z nosa wycieka porfiryna. Niestety, Sara byłaleczowa w zwykłej lecznicy, i teraz podejrzewam, że być może wcale nie była chora na to:(. H. bardzo osłabia szczurka, ale jeśli dostaje systematycznie leki, wszystko powinno być w porządku:)

Jeśli chodzi o leczenie: Sara za każdym "razem" leczenie dostawała 1/20 RONAXANU i 1/10 Cyklonaminy, poza tym Hemofer i Cebion, była leczona przez 10 dni a nie jak napisano wyzej 3 tygodnie (pewnie ze wzgledu na mase ciala;) Pod koniec życia nastapiło znaczne (z 0,5 kg do ledwie 0,2 kg) wychudzenie, dostawała jakiś steryd i B12.