DZIKUS [*]
: pn sie 08, 2016 4:07 pm
JESTEM NOWA NA FORUM, MAM NA IMIE ANITA I MAM 21 LAT.
DZIKUS...BYŁ MOIM PIERWSZYM, NAJKOCHAŃSZYM SZCZURKIEM. TO ON NAUCZYŁ MNIE KOCHAĆ TE MALE STWORZONKA.
MÓJ PIĘKNY SIWO-BIAŁY DZIKUSEK, ODSZEDŁ W TEN PIĄTEK DZIĘKI EUTANAZJI. MIAŁ ZALEDWIE PÓŁTORA ROKU I BYŁ OKAZEM ZDROWIA...POMYLIŁAM SIĘ.. W CZWARTEK WIECZOREM WYSTĄPIŁY WSZYSTKIE OBJAWY GUZA PRZYSADKI MÓZGOWEJ, PARALIŻ TYLNEJ CZĘŚCI CIAŁA.... CZYTAJĄC FORUM ZE ŁZAMI W OCZACH, MÓJ CHŁOPAK POGNAŁ NASTĘPNEGO RANKA DO WETERYNARZA...
WETERYNARZ ORZEKŁ, ZE MÓJ DZIKUSEK JEST BARDZO, BARDZO SLABY, ZE NIE CZUJE U NIEGO ŻADNYCH MIĘŚNI. DO TEGO PARALIŻ, KTÓRY POSTĘPOWAŁ I POSTĘPOWAŁ, KAZAŁ WYBRAĆ CHŁOPAKOWI POMIĘDZY UŚPIENIEM A PODANIEM STERYDÓW. UPRZEDZIŁ CHŁOPAKA, ŻE STERYDY MOGĄ POMÓC NA 2-3 DNI, A POTEM DAJE 10% SZANS DZIKUSKOWI NA PRZEŻYCIE(POZWOLĘ DODAĆ,ŻE WETERYNARZ STWIERDZIŁ, ŻE CHOROBA ZA DALEKO ZASZŁA, ŻE NAPEWNO NIE PRZYPLĄTAŁA SIĘ WCZORAJ, ŻE BYĆ MOŻE TO WYLEW OSŁABIŁ DZIKUSKA W CIĄGU JEDNEGO DNIA)..... CÓŻ MIAŁAM ZROBIĆ ?
KACPER(BO TAK MA NA IMIĘ MÓJ CHŁOPAK) ZADZWONIŁ DO MNIE ZAPŁAKANY....TELEFONICZNIE DOSZLIŚMY DO POROZUMIENIA, ŻE TERAZ DZIKUS JEST NAJWAŻNIEJSZY I ŻE DLA NIEGO BĘDZIE LEPIEJ JAK UKOIMY JEGO BÓL. DOSTAŁ OSTATNI ZASTRZYK W JEGO KRÓTKIM, ALE SZCZĘŚLIWYM ŻYCIU.
MIJAJĄ TRZY DNI OD KIEDY NIE MA GO ZE MNĄ A JA TAK BARDZO CIERPIĘ. BYŁ ZE MNĄ TYLKO PÓŁTOREJ ROKU. PAMIĘTAM JAK SIĘ BAŁAM MOJEGO DZIKUSKA W PIERWSZYCH DNIACH.... POKOCHAŁAM GO Z CAŁYCH SIŁ. CODZIENNIE ZANIM WYSZŁAM DO PRACY ON JUŻ CZEKAŁ, CZEKAŁ AŻ OTWORZĘ DRZWICZKI OD KLATKI I GO WEZMĘ NA RĄCZKĘ ŻEBY GO WYCAŁOWAĆ I POWIEDZIEĆ, ŻE WRÓCĘ ZA OSIEM GODZIN...PO MOIM POWROCIE Z PRACY ON JUŻ CZEKAŁ,ZNÓW CZEKAŁ, ŻEBY MNIE PRZYWITAĆ. TERAZ JUŻ GO NIE MA, A JA DALEJ NIE MOGĘ SIĘ Z TYM POGODZIĆ. ZOSTAŁA MI TYLKO JEGO ULUBIONA MASKOTKA, KTÓRA TERAZ POMAGA MI ZASNĄĆ...
TAK BARDZO JEST MI CIĘŻKO. TĘSKNIE ZA JEGO ZAPACHEM, ZA JEGO OBECNOŚCIĄ, ZA JEGO BUZIAKAMI. ODDAŁABYM 5 LAT SWOJEGO ŻYCIA, ŻEBY MÓC SPĘDZIĆ CHOĆ 5 MINUT Z DZIKUSKIEM. JEDNAK NAJBARDZIEJ BOLI MNIE TO, ŻE NIE BYŁO MNIE PRZY NIM U WETERYNARZA, WTEDY KIEDY ON MNIE NAJBARDZIEJ POTRZEBOWAŁ. NIE BYŁO MNIE, JAK MÓJ KOCHANY MALUSZEK ODCHODZIŁ..
PISZĘ TEN POST ZALANA ŁZAMI... DZIKUSKU MAM NADZIEJĘ, ŻE TERAZ JESTEŚ SZCZĘŚLIWSZY JESZCZE BARDZIEJ I ŻE TEŻ TAK CHOLERNIE ZA MNĄ TĘSKNISZ, JAK JA ZA TOBĄ <3 ZAWSZE CIE KOCHAŁAM, KOCHAM I BĘDĘ KOCHAŁA CAŁYM SERCEM, BYŁEŚ WYJĄTKOWY <3 CIEBIE NIE JUŻ NIE MA, A JA MUSZE SIĘ Z TYM POGODZIĆ.
MAM NADZIEJE, ŻE WYBACZYSZ MI MOJĄ NIEOBECNOŚĆ W OSTATNICH CHWILACH SWOJEGO ŻYCIA......
NA ZAWSZE W MOIM SERCU.
ŻEGNAJ.
DZIKUS...BYŁ MOIM PIERWSZYM, NAJKOCHAŃSZYM SZCZURKIEM. TO ON NAUCZYŁ MNIE KOCHAĆ TE MALE STWORZONKA.
MÓJ PIĘKNY SIWO-BIAŁY DZIKUSEK, ODSZEDŁ W TEN PIĄTEK DZIĘKI EUTANAZJI. MIAŁ ZALEDWIE PÓŁTORA ROKU I BYŁ OKAZEM ZDROWIA...POMYLIŁAM SIĘ.. W CZWARTEK WIECZOREM WYSTĄPIŁY WSZYSTKIE OBJAWY GUZA PRZYSADKI MÓZGOWEJ, PARALIŻ TYLNEJ CZĘŚCI CIAŁA.... CZYTAJĄC FORUM ZE ŁZAMI W OCZACH, MÓJ CHŁOPAK POGNAŁ NASTĘPNEGO RANKA DO WETERYNARZA...
WETERYNARZ ORZEKŁ, ZE MÓJ DZIKUSEK JEST BARDZO, BARDZO SLABY, ZE NIE CZUJE U NIEGO ŻADNYCH MIĘŚNI. DO TEGO PARALIŻ, KTÓRY POSTĘPOWAŁ I POSTĘPOWAŁ, KAZAŁ WYBRAĆ CHŁOPAKOWI POMIĘDZY UŚPIENIEM A PODANIEM STERYDÓW. UPRZEDZIŁ CHŁOPAKA, ŻE STERYDY MOGĄ POMÓC NA 2-3 DNI, A POTEM DAJE 10% SZANS DZIKUSKOWI NA PRZEŻYCIE(POZWOLĘ DODAĆ,ŻE WETERYNARZ STWIERDZIŁ, ŻE CHOROBA ZA DALEKO ZASZŁA, ŻE NAPEWNO NIE PRZYPLĄTAŁA SIĘ WCZORAJ, ŻE BYĆ MOŻE TO WYLEW OSŁABIŁ DZIKUSKA W CIĄGU JEDNEGO DNIA)..... CÓŻ MIAŁAM ZROBIĆ ?
KACPER(BO TAK MA NA IMIĘ MÓJ CHŁOPAK) ZADZWONIŁ DO MNIE ZAPŁAKANY....TELEFONICZNIE DOSZLIŚMY DO POROZUMIENIA, ŻE TERAZ DZIKUS JEST NAJWAŻNIEJSZY I ŻE DLA NIEGO BĘDZIE LEPIEJ JAK UKOIMY JEGO BÓL. DOSTAŁ OSTATNI ZASTRZYK W JEGO KRÓTKIM, ALE SZCZĘŚLIWYM ŻYCIU.
MIJAJĄ TRZY DNI OD KIEDY NIE MA GO ZE MNĄ A JA TAK BARDZO CIERPIĘ. BYŁ ZE MNĄ TYLKO PÓŁTOREJ ROKU. PAMIĘTAM JAK SIĘ BAŁAM MOJEGO DZIKUSKA W PIERWSZYCH DNIACH.... POKOCHAŁAM GO Z CAŁYCH SIŁ. CODZIENNIE ZANIM WYSZŁAM DO PRACY ON JUŻ CZEKAŁ, CZEKAŁ AŻ OTWORZĘ DRZWICZKI OD KLATKI I GO WEZMĘ NA RĄCZKĘ ŻEBY GO WYCAŁOWAĆ I POWIEDZIEĆ, ŻE WRÓCĘ ZA OSIEM GODZIN...PO MOIM POWROCIE Z PRACY ON JUŻ CZEKAŁ,ZNÓW CZEKAŁ, ŻEBY MNIE PRZYWITAĆ. TERAZ JUŻ GO NIE MA, A JA DALEJ NIE MOGĘ SIĘ Z TYM POGODZIĆ. ZOSTAŁA MI TYLKO JEGO ULUBIONA MASKOTKA, KTÓRA TERAZ POMAGA MI ZASNĄĆ...
TAK BARDZO JEST MI CIĘŻKO. TĘSKNIE ZA JEGO ZAPACHEM, ZA JEGO OBECNOŚCIĄ, ZA JEGO BUZIAKAMI. ODDAŁABYM 5 LAT SWOJEGO ŻYCIA, ŻEBY MÓC SPĘDZIĆ CHOĆ 5 MINUT Z DZIKUSKIEM. JEDNAK NAJBARDZIEJ BOLI MNIE TO, ŻE NIE BYŁO MNIE PRZY NIM U WETERYNARZA, WTEDY KIEDY ON MNIE NAJBARDZIEJ POTRZEBOWAŁ. NIE BYŁO MNIE, JAK MÓJ KOCHANY MALUSZEK ODCHODZIŁ..
PISZĘ TEN POST ZALANA ŁZAMI... DZIKUSKU MAM NADZIEJĘ, ŻE TERAZ JESTEŚ SZCZĘŚLIWSZY JESZCZE BARDZIEJ I ŻE TEŻ TAK CHOLERNIE ZA MNĄ TĘSKNISZ, JAK JA ZA TOBĄ <3 ZAWSZE CIE KOCHAŁAM, KOCHAM I BĘDĘ KOCHAŁA CAŁYM SERCEM, BYŁEŚ WYJĄTKOWY <3 CIEBIE NIE JUŻ NIE MA, A JA MUSZE SIĘ Z TYM POGODZIĆ.
MAM NADZIEJE, ŻE WYBACZYSZ MI MOJĄ NIEOBECNOŚĆ W OSTATNICH CHWILACH SWOJEGO ŻYCIA......
NA ZAWSZE W MOIM SERCU.
ŻEGNAJ.
MOŻE POWINNAM BYŁA SPRÓBOWAĆ, WALCZYĆ,A JA WRĘCZ PRZECIWNIE DAŁAM MU ODEJŚĆ 
... Zobaczysz go jeszcze! Wierz w to 
. I jeszcze raz [*].