Chciałabym Wam przedstawić moje łobuziaki. Chłopcy urodzili się 5 lipca 2010 roku, a do mnie trafili 5 września 2010r.
KAPSEL
Bardzo ciekawski szczurek. Najbardziej lubi wędrówki w moim rękawie, spanie w koszyczku, kukurydziane chrupki, kaszkę owoce leśne, ryż preparowany i żółte witaminki(;
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/798 ... 3f98a.html
SZNUREK
Jest ostrożny, ale jeśli jest na znanym już mu terenie wszędzie go pełno. Najpierw naśladował brata, teraz on jest alfa w stadzie o czym daje znać Kapslowi bójki. Sznurek jest silniejszy od Kapsla, ale Kapsel za to jest bardziej śmiały. Sznurek uwielbia spanie w domku, mizianie w koszyczku (ale tylko wtedy, gdy już się wyszaleje), kukurydziane chrupki, zielone witaminki.
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/22e ... b93a1.html
z serii Słodkie Minki
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/1ec ... 294e2.html słodka minka Sznurka
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/08b ... 2b246.html słodka minka Kapsla
Wybaczcie za słabą jakość zdjęć, ale były robione komórką
o zwierzętach hodowlanych i wyczytałam, że szczur to zwięrzę inteligentne i przywiązuje się do ludzi, więc zapragnęłam przygarnąć szczurka. A, że o ich hodowli nic nie wiedziałam trafiłam na to forum i przeczytałam podstawowe wiadomości. Oczywiście nie wyczytałam, że szczury trzyma się w parach, choć to podstawowa wiadomość jest. Byłam w 7 sklepach zoologicznych i nie mieli szczurków, przy czym 3 z nich zostały przeniesione. Gdy jechałam z tatą do zoologa nr 8 zaczynałam już tracić nadzieję. Ale w sklepie czekał na mnie śliczny albinosek, którego od razu ochrzciłam imieniem Antek. Przyjeżdżałam do Antka co kilka dni, bo nie mogłam wziąć go od razu, bo za 2 tygodnie jechałam na wczasy. Pewnego dnia, gdy przyjechałam okazało się, że w sklepie nie ma pana, który w nim pracował, była za to jego córka. Gdy powiedziałam, że przyszłam odwiedzić swojego szczurka dziewczyna powiedziała, że zarezerwowała go już jakiemu facetowi na karmówkę. Powiedziałam, że w takim razie ja mogę go zabrać już dziś, ale wyszedł ten pan co prowadził sklep i powiedział, że idzie jutro na giełdę i weźmie innego szczurka dla tego faceta ( do dzisiaj nie mam pewności czy u mnie jest mój Antek czy ten szczurek z giełdy). Po wakacjach zabrałam do siebie Antusia. Był to 30 sierpień 2009r. Ten pan co prowadzi sklep mówił, że Antek miał 2 miesiące, ale teraz już wiem, że miał około roku. Wtedy nie umiałam tego rozróżnić. Nie wyobrażałam sobie bez niego życia. Był bardzo miziastym szczurkiem, ale zawsze wydawał mi się smutny. Teraz już wiem dlaczego. Antek zmarł 31 lipca 2010 r. (*)
Problem w tym, że ile razy wyjmę moje cudeńka z klatki to potem od nowa zaczynamy oswajanie. Chłopcy się stresują. Oczywiście za każdym wyjęciem to oswajanie trwa krócej, ale po wyjęciu z klatki się boją przez jakiś czas. Od nowa trzeba uczyć, że ręka nie gryzie oraz przychodzenia na imię. Co innego jeżeli samodzielnie wejdą na ramię, rękę czy na podłogę. Wtedy wszystko okej. Ale jak np. pójdziemy na łóżko, żeby się wybiegali to przez pierwsze 5-10min. jest spoko, ale potem maluchy robią się strachliwe i tylko czekają, aż ich włożę z powrotem do klatki. W klatce chowają się w domku lub koszyczku i mogą tam siedzieć bez ruchu nawet kilka godzin. 
Wszystko robię bardzo delikatnie, ale zawsze jest ten sam skutek. Macie jakiś sposób, żeby zachęcić chłopców do biegania na łóżku?