(tak sądzę przynajmniej).Często puszczam go na łóżko żeby pobiegał woli siedzieć na moich kolanach
Nie chce za bardzo przesiadywać na moich dłoniach 
tylko wtedy kiedy utworze z nich tak jakby domek (składam ręce zostawiając otworek na wejście) ponieważ to młody szczurek to z łatwością włazi mi w ten "domek" z moich rąk i najczęściej tam zasypia Już nawet nauczył się reagować na swoje imię. Bo gdy wołam "Parszywek!" (bo tak ma na imię) i przy tym cmokam to szybciutko przybiega 
Lubi mi też siedzieć na ramieniu i wplątywać się w moje długaśne włosy Boję się niestety go puszczać po pokoju żeby nie uciekł i żeby mój pies który często siedzi w domy nie wparował do pokoju i go nie chapsną bo wczoraj gdy wróciłam ze szkoły mama mi oznajmiła że Maniuś(mój piesek) wymamlał w pysku moją słodką myszkę i uciekł,oczywiście mama tylko zobaczyła już martwą mysz na podłodze i nie widziała jak Maniek ją morduje
Nigdy mu tego nie wybaczę 
Ale nie teraz o tym...Chciałam się dowiedzieć czy wszystko stoi na dobrej drodze do mojej "całkowitej" przyjaźni z Parszywkiem.
PROSZĘ O ODPOWIEDZI
PS:sorki że tak się rozpisałam
