Przecież bez szczurów nie można żyć...

[Kluska123]

Wróciłam. Ale czy mi się uda?

Zaadoptuję dwa szczurze samce. Kto mnie zna, ten wie, że gustuję w dorosłych szczurach, najlepiej kluchach, które by spały i jadły Wrocław, okolice, ale i cała Polska. Gdyby miały klatkę to już by był odlot, wszystko sprzedałam, żeby się uchronić od adopcji. Jednak w razie czego sama zakupię taką, co ma idealne, szczurze rozmiary.

Chorób się nie boję, charakterki wszystkie już przerobiłam. Sama szukam ogłoszeń, ale tak dla pewności ogłoszę światu, że znów zwariowałam.

[Nietoperrr...]

YEAH!!! Wiedziałam!

[Kluska123]

Ah Nietoperrrku

[noovaa]

Kluska, bo dla Ciebie jedyną ochroną przed adopcją, byłoby odcięcie się od internetu na 3-4 miesiące aż ochłoniesz

[Kluska123]

Noovaa święta prawda. Choć nawet jak akurat nie przeglądam po raz setny działu adopcyjnego, brakuje mi samych dźwięków, obecności grubasów. No nie potrafię bez nich i tyle, co ja się będę czarować

[madziastan]

Cieszę się

[Dulcissima]

Kluska, może tutaj? Co prawda nie znam płci, ale chyba jeden telefon wiele wyjaśni

[Cyklotymia]

Piąteczka! xD Też nie mogłam wytrzymać bez kluch

[Kluska123]

Dulcissima dziękuję, już napisałam

[IHime]

[Kluska123]

Jak dobrze pójdzie, to jeszcze w tym tygodniu pojadę po nowych synków <3

[Saaa]

No to gratulacje Ja od małego miałam szczurki (znaczy moi rodzice mieli), zrobili sobie długą przerwę po przygodzie z "ciężarnym samcem", ciężarną samiczką, która miała byc samcem (to było kuuupe lat temu ok 13 lat). Gdy miałam 15 lat moja siostra wymyśliła sobie, że chce jakieś zwierzątko. Po długich namowach zgodziła się na szczurka;) Niestety Tosia szybko odeszła. Po 3 latach męczarni dla mnie bez ogonka mój TŻ wyraził pozwolenie na stadko byłam w 7 niebie więc wiem jak się czujesz