Moderator: Junior Moderator
). Dziś doszły nowe... obiecuję, że jak zawsze, foty Was nie ominą 
Miałam wstawić wczoraj kilka, ale... ledwo doczekałam do 20 na powrót Michała z dziewczynami, a zaraz potem poszłam o tej 20 spać i spałam do 10 dziś rano z przerwą na prysznic 
Ja, totalny nocny marek 
Nie wiem, co robić Teraz się troszkę uspokoiło, ale czy na długo...? 
Zrobiliśmy im improwizowany wybieg na ograniczonej przestrzeni, w przedpokoju, z nami. 
Uwielbiam Alutkę Razem z Tiną są moimi faworytkami w Twoim stadzie Postęp jakiś cały czas jest, co ma nie być - dziewczyny się lubią, śpią razem, nie ma niechęci z żadnej strony, są tylko różnice zdań, kto ma rządzić Było kilka sprzeczek, ale nie takie zajadłe polowanie, jak w umeblowanej willi. Spały grzecznie razem, więc na noc w nagrodę dostały kocyk polarowy, a wczoraj powiesiłam im dużą hamakonorkę i też się tam wszystkie zapakowały. W nocy Pączek jednak ostatnio znów woli spać sama (od dawna już, przed łączeniem, tak nie miała), może jej za ciepło... ale Czika do niej zeszła i spała z nią na gołej kuwecie 
Otworzyłam drzwiczki i usiadłam przy nich na podłodze - gapiły się jedna przez drugą, brakowało tylko rozdziawionych gęb No ale w końcu poszły w świat, tylko Czika cały wybieg spędza zabunkrowana a to pod półką na komputer, a to pod ścianą za klatką, a to pod kanapą... nie zmuszamy jej, nie ścigamy, niech sama się przekona, że nic jej nie grozi. Tina i Alutka biegają swobodnie, choć podobnie jak nasze baby, większość czasu spędzają w ciągu klatka-biurka, przy nas, tam też udały się na popołudniową drzemkę, odkrywając ulubione kąty naszych dziewczyn Alutka jest szczególnie wszędobylska, niczego się nie boi, wszędzie łazi, zaczepia. ) Tyle sekund, ile zajęło moim babom dobiegnięcie do mnie, kiedy przyniosłam sobie herbatę - 4 szczury próbujące pic z jednego kubka rulez Przekazałam, Pączuch dumna Z przerwą na szczurzą, stadną depresję... ale wtedy to i nam kołkiem w gardle stawało, samemu tak jeść, a one nic... 
Tyle wieści w pigułce, a dla cierpliwych... Tina już się zadomowiła zupełnie, łazi za nami, wchodzi na ręce, żuli o żarcie - norma Alutka biega jak strzała - w pół sekundy jest w drugim końcu mieszkania - nie pamiętam, aby Liw i Tula były aż takie torpedy Też jest kochana, zadomowiona już - nie usiedzi na rękach i nie chce być łapana, ale to nie strach, raczej "nie łapaj, nie trzymaj, chcę biegaaaaać!!!" ale przychodzi, włazi, iska i liże palce Jeszcze Czika jest trochę dzikuskiem, ale pomalutku się przekonuje i przełamuje, dziś już biega po mieszkaniu, zwiedza meble, choć wystarczy ruszyć ręką, a zmiata ile sił w łapkach, ale za chwilę wraca. Dziś już zaczepia sama, podgryza i ucieka, szarpie za nogawkę i zwiewa A wczoraj byłam z panny dumna - siedziała w otwartej kanapie, baby mają tam wstawioną kuwetkę. Podeszła, powąchała - aha, kibelek - i weszła robić kupcię. Pączek obok kichnęła, Czika zwiała, ale po chwili wróciła dokończyć - mądra dziewczynka! Dziś tarzałam się ze śmiechu, bo szczur, który chce pożulić, a się boi... no cyrki wyczyniała, żeby dostać kawałek mięsa, a nie podejść Pomalutku się rozluźni, codziennie jest lepiej Moje o 23 (coraz wcześniej!) po prostu udają się na nocny spoczynek i np. wczoraj też była mała awanturka, bo Liw chciała już spać, a małe zaczepiały. Liwcia trochę pofukała na smarkaterię, po czym poszła szukać spokoju w drugim końcu klatki, ale w końcu wróciła do ciepłych towarzyszek i znów pięknie spały do rana Podejrzewam, że przeszkadzanie w spaniu było też głównym powodem sprzeczek jeszcze w małej klatce. W nocy się śpi i basta 
Potrafi też pogonić małe w kuchni od miski z przysmakami W ogóle Liw brakuje tylko ludzkiej mowy... no naprawdę Przybiegła do mnie na biurko pospać teraz w igloo, maluchy dostały w ucho lekko za przeszkadzanie, ale jakoś się nie boją Jak Liwia i Tulia dorastały, to jakoś stopniowo robiło się spokojniej, mnie włażenia wszędzie i bycia w 5 miejscach naraz, a teraz znów wszystko stoi na głowie, wesoło, 6 szczurów, z których co chwila któraś domaga się uwagi - coś wspaniałego Banan sam mi wyskakiwał na twarzy, jak sobie wyobrażałam niektóre te sytuacje. Dziewczyny pewnie potrzebują jeszcze trochę czasu. Jak się im go dam, będą jeszcze fajniejsze niż teraz. Czyli będą SUPER Za to przez te 3 dni udało się zrobić parę fotek, na których widać jakieś małe szczurzynki - wcześniej mogłam zaoferować np. rozmazany tyłek Cziki albo w ogóle nic - ona jest jak strzała, ani sekundy w miejscu, jeden ruch i zwiewa Choć już ostatnie dni trochę fajniejsze - przychodzi do mnie na fotel, łazi, ale w każdej chwili gotowa do ucieczki. Raz nawet wlazła pod bluzę, ale po próbie wydepilowania mi pach i zjedzenia stanika, dostała wykop (że nie wspomnę, że mnie wszystko swędzi, jak mi szczur wlezie pod bluzkę ) Maluchy niby wiedzą, co to kuweta, ale i tak kupki są prawie wszędzie - pewnie trzeba czasu. Co chwilę skądś ściągam, włażą wszędzie, wspinają się po wszystkim po prostu Liwia się wkurza nieproporcjonalnie do powodu - no taka jest wściekła cholera, Alutka z kolei drze się niewspółmiernie do sytuacji. Siedzi w miejscu niedostępnym dla Liw i drze puchę na całe mieszkanie Nie wiem, o co dokładnie te wrzaski, ale np. dziś patrzę, Liwcia sobie siedzi spokojnie na biurku, a Tina podchodzi, bierze koniec ogona Liw w zęby i gdzieś ciągnie... Alutka też czasem robi dziwne rzeczy. Czasem się wkurzam na Liw, że się tak o byle co wścieka, a czasem podziwiam ją za cierpliwość... mimo wszystko nie zawsze dobiera się im do tyłka A z kolei nigdy nie widziałam, żeby kogoś ganiała, gnębiła bez powodu. ) Chodzi za mną, wskrabuje się na ręce, jak robię coś w kuchni, to siedzi ze mną Pozwala sie już brać na ręce bez strachu - tzn. wcześniej też pozwalała, ale nie była zachwycona, nie czuła się pewnie, rozcapierzała pazury i nieruchomiała. Teraz jest w porządku 
Chyba jest już stado. Wieczorem poszukując śpiących placków znalazłam 5 panien śpiących w kanapie w pobliżu siebie, nawet sobie przemeblowały nieco Kiedy nie dzieje się nic wymagającego jej interwencji, kiedy nikt jej nie zaczepia, bardzo często leży, jak przed doszczurzeniem, w swoim ulubionym sputniku na biurku, i gapi się przed siebie. Często w klatce śpi sama - jak ktoś do niej przyjdzie, to fajnie, jak nie, to ona nie pójdzie. Mam wrażenie, że jej aktywność ogranicza się do działań wymuszonych, a poza tym - nadal jest smutna, że nie zapomniała... nie wiem, jak jej pomóc 
