szczury.org

Ja 'misji' uszczurawiania przechodniów podjęłabym się bardzo chętnie, z tym,że moje diabły podczas spacerów siedzą albo w kieszeni albo pod bluza no i niespecjalnie śpieszą się aby pokazać swoje wdzieki światu(jedynie niuchające noski). Póki co, to ogonami w mojej kieszeni zainteresowały się 2 osoby i chociaz był strach i niepewnosć(przed ogonem,rzecz jasna ) to reakcje były raczej pozytywne...
Ale gdy podczas spaceru spotkałam moją kuzynkę, obrzuciła Ikosia i Fabinka jednym spojrzeniem i usłyszałam "Jeeezu! Wyrzuć to!" ...
Tak wiec bywa różnie.

Na Trafika ludzie zwykle reagują szokiem --- PAAAATRZ CO ONA TAM MA!! --- nie zawsze jest to pozytywna fascynacja... Ale ogolnie nie jest tak zle

dzis, siedząc z kolezanką w parku, przechodzaca pani zapytala sie czy to szczur. gdy odpowiedzialam tak juz jej nie bylo chyba lekko przerazona byla

generalnie sciur wzbudza zainteresowanie i to raczej pozytywne

Ja jestem ciekawa reakcji tutejszych ludzi na szczury... ale podejrzewam, ze zachwytu nie wzbudzą kurde nie rozumiem.... no nie rozumiem jak mozna sie brzydzić ogona np...

[quote="Elly"]no nie rozumiem jak mozna sie brzydzić ogona np..[/quote]
Dla mnie też jest to zastanawiajace.. ale nie, niewodwracalne w niekórych przypadkach -znajoma mojej familii właśnie ogona się brzydziła i przyznała,że dotknęłaby ogona, gdyby 3 kielichy wypiła Akurat niedługo potem były czyjeś imieniny, po których spotkałam ją nad wyraz 'wesolutką' . Wtedy to juz, tak jak obiecała, miziała szczurzy ogonek bez strachu i nawet stwierdziła,że przyjemny jest
Tak wiec nie wszystko stracone -upijać co poniektórych opornych i uszczurawiać .. :lol:

Fatty, masz genialny avatarek ;)))

Przyznam szczerze, że za diabła nie rozumiem lęku przed szczurzym ogonem. Nie rozumiem i już. Moja sąsiadka, która nas regularnie odwiedza, niemal codziennie trafia na któregoś szczura na moich kolanach i powtarza, że pyszczki mają śliczne, ale ogony są przerażające - i nie potrafi uzasadnić, dlaczego. Dla mnie ten strach jest tak irracjonalny, że nie potrafię go pojąć - ogon jak ogon... Nie wiem, co może być przyczyną - bo łysy? Chyba nie. Heike ma dość mocno ofutrzony ogonek, jedwabisty i przemiły w dotyku, a sąsiadka boi się nadal. :/

Niektórzy mówią, że ogony są oślizgłe. Wtedy zawsze zaprzeczam i daję dotknąć (jeśli dadzą się przekonać). Większość reaguje pozytywnie - mówią, że nie wiedzieli, że na ogonach rosną włosy :lol: . Może tu leży problem?

Na ostatnim spacerze wstąpiłam do sklepu...ze Zgredkiem oczywiście. Sprzedawczyni była nim po prostu zauroczona, koniecznie chciała go pogłaskać i dotknąć jego ogonka .

Byłąm dziś na spacerku pod blokiem ze szczurciem. Wzbudził duże zainteresowanie mojego sąsiada i jego synka. Przez 15 minut gadaliśmy o szczurach i obserwowaliśmy Fuńka. Ludzie z mojego osiedla są chyba pozytywnie nastawieni do szczurów. Nie spotkałam się jeszcze z żadnymi objawami niechęci czy obrzydzenia

U mnie ostatnio byl zjazd sióstr mojej babci no i przyjechaly sobie [moze to nie przechodnie, ale gdzie o tym napisac to nie wiem ;] a ja akurat postanowilam, ze wezme ze sobą do babci Mary Nie chcialam Pysi stresowac, bo ona na takie wypady bardziej stresem reaguje, a Mary sobie z tego nic nie robi, ze tak powiem. Jedna ciocia w ogole nie mogla patrzec na Mary, tzn mogla, ale sie brzydzila... druga zachowala stosunek neutralny, albo nie pokazywala tego, ze sie brzydzi, kto wie [jej wnuk ma tez szczura, to moze przez to] a trzecia wziela Mary na ręce :shock: co mnie bardzo zdziwilo... i puscilam takie zdanie 'no jedna porządna, która sie nie boi' a ona mi na to, ze nie ze sie nie boi, tylko sie brzydzi, ale ile razy trzeba robić coś, czego sie czlowiek brzydzi, a musi robić :lol: i stwierdzila, ze 'fajne to jest nawet'

róznie w moim otoczeniu ludzie reagują. cóż... co ciekawsze to "barbie" jedynie piszczą ze strachu... chyba bardziej dla zasady niż by Miszel budziła tak skrajne emocje... No cóż...

lenalove tak ja nie znosze takich dziewczyn. Nos zadarty do góry i co to ja. A jak nie daj borze powiesz o pajaku czy szczurku. To zawału moze dotac. I mysle, ze własnie to dla zasady.

zamiast zawału to im tipsy pospadają :haha:

Ja dałam na obojętnie Z chłopakami byłam już 2 razy na spacerku, siedzieli na ramieniu, ale ludzie którzy przechodzili zazwyczaj udawali ze ich nie widzą, albo nie chcieli widzieć jedna babka obeszła nas tak że myślałam że się z niej popłacze ze śmiechu. Mała dziewczynka szła z rodzicami i pokazała ręką na Tasmana ogólnie to nikt nic przykrego, ani miłego nie powiedział Zobaczymy następnym razem

ja mam kolezanke "barbi" i nie ma nic do mojego szczurka mowi tylko ze nie chce glaskac bo ma obawe ze Mysza zje jej tipsy ale uwaza ja za sliczna i milusia szczurzyczke