szczury.org

Witam,

Wreszcie się ogarnęłam i mogę przedstawić moich chłopaków.
PJa i Norka mamy w domu od świąt wielkanocnych, dokładnie 13 kwietnia. Wzięliśmy ich z zoologa, po wcześniejszym zadzwonieniu i umówieniu się (tutaj w Irlandii nie ma szczurków w sklepach zoologicznych). Jak ich zobaczyłam to od razu się zakochałam , takie słodkie malutkie istotki. Na początku planowaliśmy jednego szczurka, ale w sklepie przekonali mnie, że szczurki powinny być razem, a nie żyć w pojedynkę. I tak trafiły do nas te słodkie szkraby.
Przez pierwsze dni było oswajanie z nami, szczególnie nieufny był PJ. Mimo, że większy od Norka, był i jest do tej pory bardziej bojaźliwy. Dosyć długo trwało, aż nam zaufał, mogliśmy go wziąć na ręce i pogłaskać. Do tej pory jest tak, że to on decyduje kiedy można go pogłaskać i czy w ogóle ma na to ochotę .
Inaczej jest z Norkiem. Taka mała słodka kruszynka, ale to on pierwszy wyszedł z transporterka( gdy ich przywieźliśmy do domu), nawet nie trzeba go było specjalnie zachęcać , już w pierwszych dniach dawał się pogłaskać, wziąć na ręce. Taka mała przylepa .
Oj kochane te nasze skarby .

A oto kilka fotek:



Norek

A tu zgrany duet :



PJ jest mniej chętny do zdjęć . Ciężko go uchwycić (chyba, że śpi).

Niebawem wstawię więcej zdjęć i napiszę coś jeszcze o moich urwisach ( jak tylko ogarnę zdjęcia).

A tu jeszcze kilka fotek w pierwszych dniach u nas:




Igraszki, jeszcze na łóżku


Reszta kiedy indziej

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/e96 ... b9487.html haha rewelacyjne !

Słooodkie Takie urocze pozy

Wspaniałe

a jakie zżyte maluszki:)

Dziękujemy

PJ to taki "Bob budowniczy", uwielbia wszelkiego rodzaju szmatki, gazety,papier. Ma swoją norkę za fotelem i zawsze wszystko tam zanosi. Czasem tak sobie załata każdą szparę, że ciężko cokolwiek zobaczyć . Naprawdę go podziwiam jak tymi małymi łapkami potrafi przebierać i łatać każdą dziurkę . Ostatnio nawet wziął się za moje kapcie, podkrada mi je i zanosi do swojej norki . A za to Norek uwielbia mu w tym wszystkim przeszkadzać , wydaję mu się chyba, że mu pomaga, ale tylko go denerwuje .
Tutaj zdjęcie jak Norek pomaga PJowi


I jeszcze kilka fotek PJa:
jak był malutki


i obecne

Jeszcze igraszki chłopaków


Norek zawsze zaczepia PJa, ciągnie go, wchodzi na niego a potem oczywiście ucieka przed nim, czasem z wielkim hukiem

Kilka fotek ich zabaw:
ninja


tutaj Norek jak zawsze udaje nieżywego


i buzi buzi

Kolejne fotki naszych chłopaków :

ulubiona "dziupla" Norka, jego M:
tutaj zajęta przez PJ

i ich rury:


ulubiona kieszeń , a tu Norek udaje nie żywego

i jeszcze na koniec takie jedno

Ale ja kocham tych moich chłopaków. Tak na nich patrze jak śpią, takie słodkie urwisy , bezpieczne w swoich norkach, uzależnione od człowieka i ufające. Mam ochotę ich tak mocno, mocno przytulić . Uwielbiam jak śpią razem, przytulone do siebie, uwielbiam, gdy wracam z pracy a one czekają stęsknione aby je wypuścić, uwielbia gdy biegną do drzwi jak tylko usłyszą klucz otwierający zamek , uwielbiam...
Czasem nachodzą mnie myśli- a jak ich zabraknie, co wtedy? Próbuje nie dopuszczać do siebie takich myśli, a jednak.... Czy to normalne?
Oddałabym za nich tak wiele, niektórzy tego nie rozumieją, przecież to tylko szczur- mówią. Nie, to cudowny przyjaciel, który potrafi odwdzięczyć się za opiekę. Przyjdzie, pozaczepia, pociągnie za nogawki, czasem Cię wyiska ,poliże po ręku, da buziaka , zaśnie koło Ciebie,sama ich obecność daje tak wiele...jak ja kocham tych moich chłopaków...

Jaki fajny zdechlaczek
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/b16 ... 2ab3f.html

Piękne fotki I piękne urwisy ,aż miło patrzeć na takie tłukące się kupki futra

Kilka nowych fotek, może ktoś będzie chciał pooglądać

Ich nowa wieża, już została przerobiona ( tu jeszcze stara wersja ):



A tu trochę świątecznych zdjęć :



Skarpetę dostali w prezencie na święta

Skarpeta już niedługo nie będzie się tak ładnie prezentować Wymiziać !

Jak dla mnie to zdjęć NIGDY nie jest za dużo:)
Śliczne chłopaki:):), mam nadzieję, że moi też na takich wyrosną:)