szczury.org

Koksiu Koksiku... dziki dzik. Trafił do mnie jako półroczny agresor odgryzający palce ludziom i szczurom. U mnie został wykastrowany i zresocjalizowany. Stał się spokojnym, wesołym szczurem, który lubił inne szczury. Ludzi też można powiedzieć zaakceptował, ale nigdy nie był wylewny... aż do starości i choroby, kiedy to stał się lizaweczką.
Przegrał walkę z nowotworem i serduszkiem... dostał ataku serca... było wszystko ok, aż nagle dostał ataku duszności i po około 5 minutach odszedł... nie zdążyłam Ci ulżyć w cierpieniu, wybacz...














09.2010-19.02.2013
Żył 2 lata i 5 miesięcy

Cudowny szczur, cudowne życie... dla nas za krótkie, ale może dla niego to była pełnia szczęścia?
Franiu, leć kochany, będziemy zawsze pamiętać tłuścioszka obżerającego się na zdjęciu kukurydzą...
[*]

[*] leć, szczurasku...

[*]

[*]

Leć, Ogonku. [*]

Leć... [*]

Już minął miesiąc....[*]
Dalej tęsknimy Koksiku...

[*]

[*]

[*]