szczury.org

Z racji tego, że nie mogę mieć dwóch szczurków, chciałabym zaadoptować szczurka aspołecznego - czy istnieje jakiekolwiek prawdopodobieństwo, że w ogóle znajdę takiego na jakimkolwiek forum adopcyjnym? Jeśli tak - to gdzie? Czy może, jeśli nie dam rady znaleźć takowego, zdecydować się na jednego...?

U mnie w chacie!

Niestety jego aspołeczność sięga dalej, np gryzie ludzi przez pręty i nienawidzi być podnoszony...

Kazdy szczur potrzebuje kumpla. Jesli powodem sa rodzice- poczytaj ten dział http://szczury.org/viewforum.php?f=17 Tam sa rózne pomysły, i już sporo rodziców udalo się przekonac

a czy rzeczywiście musisz mieć szczurka tu i teraz? Masz przed sobą dużo czasu, może lepiej poczekać, aż będziesz zależna tylko sama od siebie i wtedy sprawić sobie zwierzaki? W innym przypadku, lepiej weź chomika lub lub samca myszki

Nie chciałabym mieć dwóch szczurów, ponieważ boję się, że sobie z nimi nie poradzę... Będę czekać na aspołecznego, śledzić adopcje i strony, gdzie oddają szczury. A może ktoś ma z Was takowego? Szczurki urzekły mnie swoją osobowością, lecz dwa to dla mnie za dużo.

O wiele lepiej poradzisz sobie z dwoma niż z aspołecznym. Szczury, które musza być trzymane pojedynczo to gryzące szczury, które maja kłopoty fizyczne lub psychiczne. I takie szczury jest okiełznać o wiele trudniej niż nawet 10 szczurów.
Naprawdę.

A powiedz, czego sie obawiasz ? Ale tak szczerze ( nawet jesli to brzmi głupio) , bo tylko wtedy bedziemy mogli pomóc.
Tego, ze sa za bardzo zywiołowe ? Jesli tak - wez dwa samce kastraciki. Masz gwarantowane dwa przylepne leniuchy, które będą myśleć tylko o mizianu po lewej stronie, potem o jedzeniu, a potem o mizianiu po prawej stronie, a potem o spaniu.

Samce jajeczne też sa leniuszkami, ale mogą w czasie dorastania miec za duzo testosteronu i stać sie agresywne ( nie ze swojej winy). Ja mam szczury od prawie 10 lat, ale nigdy nie miałem samców jajecznych - po prostu sie boję tego, ze moga stać się agresywne. A wiele osób ma jajeczne i się nie boją. Poradzę sobie ze szczurem agresywnym zwykłym ( po przejściach), ale jajecznych własnych sie boję mieć.

Cały czar i osobowosć szczurków to obserwowanie ich relacji, tego jak śpią razem, jak sie kłócą o chrupkę, jakie mają relacje.

Jesli poradzisz sobie z jednym ogonem , z dwoma też dasz sobie radę. Tylko dziewuchy potrafią się rozbiegnąć na 5 stron świata i ciągle są w ruchu

Zdecydowałam się na jednego szczura i będę czekać na aspołecznego tyle, ile będzie trzeba. Nie chodzi o rodziców, to po prostu powody osobiste.

Jednak będzie to jeden szczur, niekoniecznie aspołeczny. Potem może pomyślę nad drugim, ale wątpię. Dziękuję za pomoc.

nakarmiliśmy trolla

To żaden troll. Bardzo chcę szczura, ale dwa to dla mnie zdecydowanie za dużo... Wiem, że to silnie stadne zwierzęta, ale chyba lepiej uratować życie takiemu zwierzaczkowi z zoologicznego/oddanego na pokarm dla węża i mieć jednego niż skazać go na śmierć...

Albo dwa szczury albo w ogóle.
I biorąc z zoologa go wcale nie ratujesz...

No tak, "ja chcę", więc nie obchodzi mnie dobro zwierzęcia. Powodzenia.

A tzw. "aspołeczne szczury" to najczęściej takie, które były nieprawidłowo łączone z innymi lub wymagały kastracji z powodu agresji hormonalnej. Miałam u siebie kilka takich osobników po przejściach, wszystkie po pewnym czasie pracy nad nimi zaaklimatyzowały się w stadzie.

Boisz się, że nie poradzisz sobie z dwoma szurami, więc chcesz wziąć szczura który jest tak trudny, że nie dało się go połączyć z innym szczurem?
A czego dokładnie boisz się w posiadaniu dwóch szczurów? Że będą mniej absorbujące, łatwiejsze w opiece i radośniejsze?

Aspołecznych szczurów nie ma (są jedynie takie z problemami w zachowaniu spowodowanymi przez nieodpowiednie wcześniejsze traktowanie) za to są nieodpowiedzialni ludzie, którzy kierują się swoim chceniem i widzimisiem a nie dobrem zwierzęcia.
Chcesz jedynaka- weź chomika.

...do usunięcia.