A gdzie szczurek przebywa, jeśli można zapytać?

Szczurzynki - mama i trzy śliczne agutkowe panienki maleńkie - pojechały do Łodzi, do Szczuradełka (alias pod opiekę Saszeńki, której bardzo dziękuję). Saszenka tym samym zajmować się będzie ich wyadoptowaniem. Mali panowie zostają u mnie.

Ale sympatycznym rasistą. I nie ma nic do albinosów. Tylko szaraki (niebieskie) mu się nie podobają.

Jak miałam szczura panikarza (doświadczenia bólowe) to 10 dni z neospasminą załatwiło sprawę - chrupek maźnąć neosp. i podać raz dziennie. Po tygodniu sie przyzwyczaił do bycia łapanym. Ale wiem, że nie na wszystkie taka terapia działa.

Szczurek jest w Szczecinie (informację zawdzięczam wymianie smsów)

Może dopisz gdzie, znaczy w jakim mieście...

Pozdrowienia dla mini-Einsteina.
nawiasem - nigdy mi się nie zdarzyły kretyńskie uwagi w kwestii wiadomej u żadnej z moich wetek. Rozumiem, że pan źle sobie radzi z emocjami i tyle...

można chyba zamknąć, szczurki u nas, my w kontakcie z domem wyjściowym szczurów.

Ja dla odmiany wczoraj podniosłam wzrok i zobaczyłam co? zobaczyłam Skeksa (drugiego kapturka) na samym szczycie półki z książkami. nie dość, że na wysokości mniej więcej 2.20 to jeszcze tam, gdzie stoją moje nietykalne i upiornie drogie woluminy typu Astronomical papyri of Oxyrrhynchus...

Osobiście zawsze używam hamaków prowizorycznych. Może ma to związek z nieodżałowanej pamięci niszczycielami hamaków w osobach Kreta i Naszafa...

Było mówić, że pustki, znalazłabym im jakieś denko od sputnika (moje nagminnie wyłamują uchwyty - no, ale jak muszą si,ę w czwórkę zmieścić, w tym Rekwizyt, to i nie dziwne). Tak czy inaczej cieszę się, że mają skekszony wstrętne dobry dom. A imię Strachkwas jest cudne!

Wiadomo może, co ze szczurkiem? Naprawdę chętnie go wezmę, mam zaprzyjaźnionego weta i inne tam dobra, mogę go nawet zawieźć na konsultację do Warszawy do tamtejszych wetów, jakby co.

I jak: zostaje czy jedzie?

Mogłabym go wziąć na stałe do siebie, biedaka - tym samym w Warszawie potrzebowałby domu do środy 3 lipca (wtedy mogę go zabrać)... no i kogoś, kto wielkodusznie podrzuciłby go wieczorem do centrumu (a dokładnie na Dworzec).

Małe (i to naprawdę małe) już u nas, zaprzyjaźniają się z Adiuntem i Stażystą...