To straszne stracic przyjaciela...Ja tez po moich szczuraskach zastanawiam sie caly czas czy bylam dobrym wlascicielem i czy mialy wszystko czego bylo im trzeba..Kazdego nastepnego porownuje ale i tak czlowiek w koncu go pokocha jaki by nie byl..W koncu nie da sie ich nie kochac...

krwipijka to cudownie... jak tylko maluchy sie pojawia na swiecie to ja od razu mowie ze biore ...tylko nie wiem jeszcze czy jednego czy dwa...zalezalo mi zeby od kogos prywatnie..moje biedaki kupilam z litosci na gieldzie zoologicznej. Pan sie mnie zapytal "czy to na pokarm" a ja zbarania...

strasznie ciezko...nie mam nawet sily klatki posprzatac...mam nadzieje ze niedlugo znajde jakies dlugoogoniaste malenstwo ktore mnie pocieszy !Z tymi plucami to jest jakas masakra.Rece czlowiekowi opadaja.I wkurzajaca najbardziej jest ta bezsilnosc.

Dwa ukochane ogonki. Dwa ktore nie przetrwaly zapalenia pluc. Chrupas odszedl w sierpniu, Teodor dzis. Musialam podjac decyzje o uspieniu poniewaz nastapilo zwezenie tchawicy (oprocz tego zapalenie pluc) i szczurasek prawie juz nie jadl. Dr.Bielecki nie byl mu juz w stanie pomoc. Chrupas-srebro-bial...

[*] za mojego ogonka ktory odszedl dzis...i za wszystkie ktorych juz nie ma...