Moderator: Junior Moderator
) Zakończyłam, kiedy dziewczęta spały jeszcze więc testowanie było całkiem niedawno. Fiźkowi chyba się najbardziej spodobało bo najwięcej na nie właziła. Kiki jak ją usadziłam tak zasiadła i się zaczęła myć, a Tośka przemknęła kilka razy naokoło i schowała się pod koc 
(choć w ograniczonej wersji bo Młody limit wypsztykał i mamy awaryjny internet)
) a po prawej zdjęcia z pierwszych dni u nas. Fajnie widać jak jej się umaszczenie po trochu zmienia z wiekiem (wzięliśmy ją jak miała jakieś 6-7 tygodni, teraz ma już około pół roku), szare futerko jest poprzeplatanie białymi włosami i naokoło oczka jest juz białe teraz. Dorobiły się nowego hamaczko-domku, który Tosieńka zaczęła już następnego dnia ostro przerabiać i teraz podłoga jest w strzępach (w nich się najlepiej śpi!)
Szczurze dzieła Mlodego:
)
Po tygodniu samych kropli już nawet się nie wyrywa przy aplikowaniu więc podejrzewam, że oba uszka już są czyste. W poniedziałek kontrola. Fizia szybko dochodzi do siebie, już zaczęła włazić na szczyt kuwety narożnej (musiałam dranice ściągać), opiła pół poidełka i wcina chrupki. Za to Tośkę mam narazie na oku, jeszcze jest bidulka bardzo skołowana a na rance pojawiają się kropelki krwi. Trochę mnie panika zaczęła ogarniać ale zadzwoniłam obadać sprawę telefonicznie i podobno może troszkę krwi się jeszcze pojawiać... trochę mnie to niepokoi ale narazie obserwuję, oby było wszystko dobrze. Co najważniejsze. No i ona zawsze pierwsza do wyjścia z klatki i do miziania i do robienia diur w pościeli 
(do jedzenia pierwsza jest Tośka ;P) ), w której głównie urzęduje Fizia (księżniczka w kartonowym zamku). Willa jest u Fiźki pierwszym przystankiem na każdym wybiegu i czasem potrafi tam przesiedzieć cały czas poza klatką. Widać fajniejsze od biegania po kanapie są szczurze skarpetki i pochowane smakołyki, które udało się przemycić z klatki.
(na szczęście w mocnym i ciężkim kubku, więc wywrócenie nie grozi). Najpierw pije, potem jedną łapką nabiera do pyszczka i się ochlapuje, a na koniec nura całą głową 
Jeszcze mąż mnie dobija, że jak dalej tyle będzie szło na leczenie to uśpi wszystkie. Przybita jestem bardzo przez tą sytuację 
)
Teraz Fiźka i Tosia już śladu nawet nie mają na brzuszku, Kikusia pomału zarasta spowrotem i narazie w miejscu szycia jest jeszcze wybrzuszenie od szwów wewnątrz (pozostałe też miały i wszystko ładnie znikło)
pod skrzynką była głównie zajęta węszeniem i skubaniem zielonego (dach nad głowa był więc było ok ;P) a bez "dachu" jej z rąk nie wypuszczałam.
bo jakby weszła na półkę to na pewno by miodku już nie było!
Od soboty jesteśmy już w piątkę, do dziewuch dołączyło dwóch maluchów z adopcji z tego wątku (pan na zdjęciu mój! ). Maluchy odebrał męż jako, że byłam w pracy a termin odbioru dzieciaków miał obsuwę przez przedświąteczne korki w naszej kochanej Łodzi 
aż się bałam ruszyć. No ale trzeba się zapoznać było, więc chłopcy powędrowali pod bluzkę i poszli spać u nowej pani przy okazji zostawiając sporo mokrych plam i innych dodatków Nie chciałam długo zwlekać z zapoznaniem nowych ze stadem więc już trochę później przeszorowałam starą kuwetę i wpuściłam wszystkie szczuraki (miałam w planach puścić je na biurko syna bo tam dziewczyny nie bywają ale maluchy strachu nie znają i bałam się, że z biurka mogą próbować skakać na podłogę). Starsze się za bardzo nie interesowały dzieciakami, bardziej kombinowały jak by tu nawiać i zakopać się w kocu na kanapie.
Zapowiadało się bezproblemowo więc po jakichś 3 godzinach i wyszorowaniu w międzyczasie dużej klatki wpuściłam je wszystkie. Fizia sprawę olała kompletnie, a Kiki maluchy zaakceptowała od razu i zabrała się za iskanie. Za to z kluchowatej pierdołowatej Tosieńki wyszedł diabeł ganiała, przewracała, właziła na te bidaki malutkie, fukała jak któryś śmiał wejść wyżej niż dno kuwety... Terrorystka jedna. Nastawiłam kiszonkę w transporterze jeszcze raz, posmarowaną olejkiem do ciasta. Przesiedzieli do rana (wstaję do pracy o 5). W międzyczasie dowiedziałam się, że zamknięcie transportera na "delikatnie" już przestało być bezpieczne bo Tośka nauczyła się go otwierać... (Jej histeryczne wrzaski przy smarowaniu olejkiem i wpychaniu do transportera pominę). Przełożyłam ekipę do dużej klatki z powrotem ale Tośka dalej była złem wcielonym, więc na szybko maluchy dałam do tymczasówki małej i poleciałam do pracy. Maluchy wreszcie mogą swobodnie zwiedzać całość z sufitem włącznie (takie małe komandosy) bez Tosiowego fukania. Jeszcze trochę ustawiania ich czeka, bo dziewczyny widać nie dadzą sobie na głowę wejść ale wygląda to już niegroźnie więc pewnie jeszcze parę dni minie i będzie już spokój. A w międzyczasie wymyśliłam młodocianym jajcarzom imiona więc przedstawiam:
Po poprawkach goiło się już ładnie. Za dużo się działo wokół tego oka i przy uchu jeszcze przed pojawieniem się guza. Widziałam, że małą to boli, dużo zgrzytała zębami, przy oględzinach po otwarciu pyszczka widać było jak mocno starła ząbki po stronie z guzem. Aż mnie serce bolało jak patrzyłam jak się moja kochana bida męczy. Okazało się, że guz jest ropniem, na dodatek z przetoką do pyszczka z której sączyła się ropa. Można było to czyścić, zaleczyć... ale obie z panią wet wiedziałyśmy, że w przypadku Kiki (jeszcze z jej bardzo złą reakcją na antybiotyki, które musiałaby w trakcie leczenia długo brać) to byłoby tylko zaleczanie problemu na tydzień, może miesiąc... Postanowiłam, że oszczędzę małej tego przykrego i bolesnego leczenia do końca życia. Była zbyt kochanym szczurem, żeby ją dalej męczyć 
Młody ze mną pojechał, wprawdzie nie chciałam zabierać siedmiolatka ze sobą na uśpienie naszej myszki ale wyszło na dobre bo on się zbytnio nie przejął a ja przynajmniej nie ryczałam całą drogę do domu... Niutka pozbawiliśmy jajek, wprawdzie niezbyt chętnie mu to zrobiłam ale potrafił gwałcić wszystkich po 5 razy na minutę prawie non stop i widać było, że ani jemu to na dobre nie wychodziło ani tym bardziej Fizi, która była głównym celem i przez napastliwego Niuta w którymś momencie popadła w jakąś kompletną apatię. Czesław na szczęście nie świrował aż tak bardzo i u niego wystarczyło przeczekać. 
nasz dzikus. Chociaż na smakołyka łaskawie czasem się skusi.
i w sumie nie bardzo wiadomo o co z tym czerwonym okiem chodzi. Zrobiło się czerwone praktycznie z dnia na dzień, urazów zero. Dałam jej na wszelki wypadek cabaser (bo ona te oczy zawsze miała z wytrzeszczem i tak podejrzanie przysadkowo wyglądała wg pani wet) i na 1 dzień oko ściemniało a potem jak czerwone wróciło tak zostało. Przetestowałyśmy na niej różne kombinacje leków, na oku to wrażenia nie zrobiło więc tak zapobiegawczo zostały minimalne dawki Cabaseru, Prilium i Furosemidu i Tośka ogólnie sprawia wrażenie okazu zdrowia Jutro kończy 2 latka <3 zrobił się z niej straszy miziak i przytulak, przychodzi do człowieka i rozpłaszcza się obok z miną "miziaj mnie" aż mi się tęskni za wiekszą ilością bab w stadzie, bo te moje jakieś takie wyjątkowo przytulaste były 
