Buba pisze: ↑śr lut 19, 2014 3:08 pm
Ja opowiem jeszcze raz moją sytuację.
Mam dwie samiczki ze sklepów zoologicznych Kakadu. Na samym początku myślałam tylko o jednym szczurku. "Będzie fajnie bo będzie mnie bardzo kochała". W czasie kiedy już uzyskałam zgodę na ogona trafiłam na to forum i na różne wątki o ilości szczurków w stadzie. Doszłam do wniosku, że lepiej będzie dwom niż jednemu. Jednak wyprawa na zakupy po ogona i akcesoria zaplanowana.
Mając wcześniejsze doświadczenie z rodzicami w sprawie poszerzania ilości mozliwych zwierząt ( miałam mieć jednego kota mam dwa) stwierdziłam, że najpierw zaadoptuję jednego potem szybko postaram się o drugiego.
Granda przyjechała do mnie w piątek późnym wieczorem. Następny dzień to wolna sobota więc poświęcałam jej możliwie najwięcej czasu. Jednak w momencie kiedy nie mogłam jej trzymać na rękach ( nawet jeśli był to okres 15minut) siedziała skulona w kącie klatki, od czasu do czasu podgryzając pręty. Aż żal było na nią patrzeć.
Na szczęście rodzice na wieść o tym, że chciałabym drugiego szczura zareagowali prawidłowo tj. zgodzili się, więc w niedzielę dołączyła do nas
Toffi 
U Grandy zaobserwowałam natychmiastową zmianę. Nawet łączenie przebiegło zaskakująco łatwo, więc widać było, że obie pragną kontaktu z innym szczurkiem ( Toffi nie miała w sklepie zbyt fajnych warunków)
Teraz są najlepszymi przyjaciółkami. Śpią ze sobą, razem rozrabiają. Prawdziwa szczurza miłość
Więc ja również podpisuję się pod tym, że szczury muszą być co najmniej
DWA
Teraz trwa walka o trzeciego szczurzego domownika i o powiększenie klatki.
