Kubus trafil do mnie ponad rok temu - z tego forum
Magda miala wyjezdzac do Niemiec i potrzebowala dla niego nowego domu. Mialam juz szczura, ale tamten oswoic sie nie dal - byl z zoo, nie wiem co tam przeszedl. A moze po prostu nie podpasowalam mu jako wlascicielka? Czesto to jest powodem 'nieoswojenia'. U jednych szczury sa agresywne albo w ogole nieprzywiazane do opiekuna, a u innych staja sie calkiem innymi zwierzetami.Zatesknilam wiec za ogonem, ktory bylby kochajacym pieszczochem. Jego zdjecia mnie urzekly :-)
Ogonek troche zle zniosl zmiane otoczenia (w koncu mial juz 4,5 miesieca). Bylam jednak cierpliwa. Z poczatku gdy probowalam malucha poglaskac - odsuwal sie. Wiec trzymalam dlon kilkanascie minut w klatce i siedzialam przy nim pol dnia, aby przyzwyczail sie do zapachu. 3 dni uparcie oswajalam urwisa, zaczynal juz mnie wachac i przestalam byc dla niego intruzem. Pozniej poszlo juz z gorki, Kuba jadl mi z reki, nie trzymal na dystans i dal sie glaskac. Wychodzil nawet na zewtantrz (lecz bardzo szybko wracal, maly cykorek :-)) Ale zaklimatyzowal sie dosc szybko. Okazal sie bardzo przyjaznym szczurem. Mimo staran nie udalo mi sie go polaczyc z Pinkym. Szczury sie nie tolerowaly. Nie obylo sie bez ran. Nie bede tutaj glebiej tego opisywac. Pinky niedawno zdechl. Kuba teraz ma juz 17 miesiecy. Kiedy wykrylam u niego 'malego guzka' przerazilam sie. Ale okazal sie tylko niegroznym ropniakiem
Kubusinski zniosl 'wyrywanie' dzielnie i wrocil do zdrowia Dziekuje Ci Madziu :*, gdyby nie Ty, nie mialabym dzisiaj tego skarba A teraz przejdziemy do zdjec :loverat:
A ku ku?
(jak chyba większość szczurków:D)
.on taki spokojny czy mas ztak dobry aparat? 
Co do ropni, to Imbir ostatnio mial paskudnego kaszaka, moze to jakies predyspozycje rodzinne 
