Trochę roboty dzisiaj z nimi mieliśmy i brakło czasu wam odpisać ale przed snem jeszcze coś skrobnę.
Babli pisze:Poza tym obfocenie będzie ciężkie
Jeśli chodzi ci o oswojenie to trochę cię zaskoczę bo większość z nich jest do nas dosyć przywiązana i jak tylko otwieramy klatki samcom (albo wchodzimy do pokoju samiczek) to cała zgraja siedzi nam dosłownie na głowie
- jedni iskają, drudzy ściągają gumki z włosów a jeszcze inni budują z nich gniazdo (oczywiście u żonki bo ja raczej ich nie posiadam tzn. włosów)...
Tak czy siak ciągną do nas bardzo (więcej opowiem jak znajdę odpowiednią ilość czasu).
Babli pisze:Wiecie może ile one jedzą kg. miesięcznie..?
Jeśli chodzi o suchy pokarm to pochłaniają 30 kg na miesiąc + różnego rodzaju smakołyki.
Jedzą także czasami z nami obiady (...ugotowałem ostatnio wielki gar zupy pomidorowej z ryżem żebyśmy mieli go na parę dni ale zdążyliśmy zjeść tylko po pół miseczki bo resztą zajęli się ONI - nic się raczej u nas nie marnuje
)
zalbi pisze:Kastrowaliście samce?
Myśleliśmy o tym ale doszliśmy do wniosku że skoro są osobno i nie mają do siebie żadnego dostępu to po co mamy pozbawiać ich męskości. Jeśli chodzi o higienę to staramy się o czystość w każdej wolnej chwili więc ich przyrodzenia to nie problem. A jeśli chodzi o testosteron to przy takiej ilości nie stanowi to problemu bo ONI jako zwierzaczki stadne ustalają między sobą hierarchię gdzie każdy zna swoje miejsce i jakichś większych walk nie ma - jedynie jakieś przepychanki albo położenie kogoś na łopatki udowadniając swoją wyższość w stadzie. A ostatnim powodem jest to że martwimy się o ich zdrowie (tym bardziej że angielscy weterynarze nie mają zbytnio dużego pojęcia o ogonach).
Oto kilka fotek (tyle ile zdążyłem zanim pójdziemy spać):
Fumfel (znany także jako Lulu, Lulosław, Melulu czy Podzikłe):
Dewoli :
Ricardo (gruby dumbiol
- rozjemca w stadzie) i Grucha (ten z beżową plamką na plecach):
Na razie niestety tyle ale obiecuje że będzie więcej (a mamy co opowiadać
).
A im więcej pytań tym łatwiej będzie mi pisać...
Pozdrawiam i do usłyszenia
?
Ach..trochę zazdraszczam gromadki 