. Co prawda najpierw przyszedł mi do głowy Rafał, bo anioł w tym opowiadaniu jest wyjątkowo sympatyczny, ale o ile Rafałek jest fajne, to nieuchronny Rafcio, czy Rafuś już mi się nie podoba. Więc: Tobiaszek.Jak Cyklotymia imię wybierze, to albo się przestawię, albo nie. I tak każdy z moich szczurków prócz właściwego, ma sporo innych imion .
Ja nic a nic nie przesadzam, ze maluchy są męczące
Niewyspana jestem, bo pół nocy Tobiaszka głaskałam
. Świetny jest: wyluzowany, ciekawski no i naprawdę uwielbia głaskanie
nie miałam do czynienia z takim dzieciakiem. Nawet Darek i Dolarek tacy nie byli, bo oni byli w ustawicznym biegu. Oczywiście, to są pierwsze wrażenia i tak naprawdę, niewiele mogę powiedzieć jeszcze o charakterku delikwenta, pewnie i tak będzie się zmieniał, ale nie wykluczam, że tej szczęściarze Cyklotymii trafił się sworek na kształt zalbinego Konika
: kudłate- miziate (jeno nie rude ale i tak prześliczne )
A to podobno maleństwo jeszcze?
jednak święte słowa merch: „bezproblemowo dołącza się maluchy do ósmego tygodnia życia”. Joszko ma sporo więcej. Przemyślawszy to uznałam, że Stefek z Blokowiska miał prawo się zjeżyć i znowu ich wczoraj puściłam razem. Fuczenia, puszenia oraz tańców wojennych było co niemiara. Ale bardzo się cieszę, bo to takie typowe pokazówki były, Steful reagował jak normalny szczur, nie jak histeryk 
. Myślę, że może wyrosnąć z niego niezły zakapior. Staram się nie przywiązywać do niego zbytnio, ale to mi bardzo marnie idzie. Już wiem, że będę strasznie tęsknić (choć zdania o młodych ssakach nie zmieniam 
).