i my też jesteśmy
Baruch dzielnie się trzyma, jest po serii kroplówek wzmacniających, dziś i jutro mamy przerwę, żeby dać odpocząć skórze (karczysko i grzbiet ma pokłute całe
), w zależności od tego jak w te dni będzie sobie radził będziemy działać od poniedziałku;jego apetyt przechodzi fazy wyżów i niżów, przy czym wyże to np. zjedzenie pół łyżeczki nutri zamiast mniej niż ćwierć, to zjedzenie dwóch muszelek makaronu naraz lub paznoknia kaszki z bazylią,
jedyne co sprawdza się jako strawa (prawie) codzienna to jabłko - Baruch dostaje niewielki kawałek, żeby go wyzwanie nie zniechęciło (co się zdarza) i szama, żwawiej lub mniej, ale wiernie;
nawet kiedy apetyt napotyka niż - po jabłuszko łapki wyciągają się same, i nawet jeśli coś mu broni jeść - chociaż chwilę nad nim pomedytuje (może choćby w wyobraźni je zjada ?)
są też chwile, kiedy i płyny stają ptaszkowi poprzek gardła, uchyla się przed jogurtem na palcu, gerberem
jedzenie staje się powietrzem, powietrze - jedzeniem
ale wiecie ? – wczoraj kilka razy przetruchtał przez pokój, prawie biegł
to spora rzecz, po tym jak po ostatnim rzucie choroby tylko przemieszczał się na niepewnych nóżkach, żeby skulić się byle jakim kącie jest kilka zjęć
tutaj jeszcze sprzed kryzysu, ale nietrudno odróżnić Ptaszka od Ulriki
ptaszek
jak ta chudzinka pielęgnuje swoje podniszczone futerko, już nie tylko czuć, ale i widać mu kostki (może na zdjęcich nie) - ma to i futerko, i małe wielkie serce, które się nie poddaje
- Baruszadusza w tym tygodniu, z tyłu Urczyki reszta szczupaków
- ile porzeczek widzisz na obrazku 
na czarnego i burego będę nadawać
ale to może wieczorem
trzymaj się kochany czyścioszku, jeżyku jabłkolubny...
. Stałam i paliłam, a obok kwitł w najlepsze krzaczek porzeczki.
. 
