Zwłaszcza Finlandii się przydadzą , bo często słyszy , jaka to jest kulista - a ona ma tyle wdzięku mimo pulchnych kształtów... Niestety podczas tych paru dni poza domem znowuż przytyła 
nie sposób jej upilnować , potrafi na dodatek zakamuflować zapasy na później w miejscach mało widocznych i ogółowi niedostępnych 
Wczoraj dziewczynki zachłysnęły się zielenią ; Martinka tylko , po tym jak ją oplotły trawy , przestraszyła się i piszczała okrutnie , usiłując się uwolnić z zielonej niewoli. Później już tylko biegła do mnie niczym malutkie dziecko do mamusi , wtulała się ciałkiem obojętna na uroki natury. Fini natomiast węszyła w powietrzu jakąś wielką przygodę i miałam nieco obaw , że może wyprysnąć gdzieś naprzód i przepaść w gąszczu...
W ciągu ostatnich dni - po tym jak niebieściak wywrócił kubek z mlekiem - czekoladka namolnie przykolegowuje się do mnie każdego wieczora , gdy wchodzę z moim mleczkiem do pokoju ; nie daje sobie wytłumaczyć , że takie mleko to nie dla niej , i muszę je wypijać niestety jeszcze w kuchni...
) , Fini z Martinką legły w swoich kątach rezygnując ze swobodnego biegania. Dżumka wybiegła ku nam natychmist , a Czarnulka po wywabieniu jej dropsem ( które się tu najwyraźniej panu przedwcześnie skończyły 
.
