Majaki Nocne - doszczurzenie ekstremalne

[manianera]

To macie teraz wyjątkowo "gorący" okres. Nie znoszę tego czasu po operacjach, kiedy miałoby się ochotę przestawić na jakiś tryb bez snu i życia pozaszczurzego żeby tylko wszystko potoczyło się dobrze, a życie wiecznie wymyśla komplikacje .

Trzymam kciuki za zdrowienie, oswajanie i łączenie Pralinki! Czuję się trochę matką chrzestną przez imię ...

[Paul_Julian]

Fotki fotki ! A nie się sanepidem wykręcać

[IHime]

Deli, ja też się cieszę! Tym bardziej, że takie urocze dzieciaczki z białasków.

Manianera, czuj się, czuj, zaraz Mikołajki.

Paul, zdjęć na razie nie będzie, zarekwirowali mi aparat.

Pralineczka na razie grzeczna, ale udało nam się jednak z mężem wymienić, żeby nie była sama. Nic nie wypruła, troszkę tylko drapie. Staram się nie tracić czujności. Wzięłam ją dzisiaj do łóżka, ona zajęła się zwiedzaniem, a ja mogłam przymknąć choć jedno oko. Kiedy się obudziłam , okazało się, że maleńka sama wróciła do klatki i też smacznie śpi.
Zadziwia mnie i smuci, jak życie w marnych warunkach ukształtowało Pralinkę. Jest bardzo mało sprawna fizycznie. Teraz wiadomo, boli po operacji, ale wcześniej też nie widziałam ani razu, żeby skakała. Dopiero po kilku dniach wymyśliła, że żeby dostać się do upragnionego koszyczka, trzeba wspinać się po kratkach. A teraz jest nieszczęśliwa, że zabrałam koszyczek, żeby na kilka dni powstrzymać ją od wspinania. Słabo reaguje na bodźce. Na hałasy praktycznie nie zwraca uwagi, nie wiem, czy życie w wiecznym hałasie w sklepie tak ją uodporniło, czy słabo słyszy. Na ruch też nie zwraca większej uwagi, za to niespodziewany dotyk potrafi ją poderwać. Dopiero zaczyna kojarzyć, że ludź = "będzie się działo coś ciekawego, potencjalne przysmaki w pobliżu". Bardzo dużo i mocno śpi, niewiele je, ale to akurat może być spowodowane samotnością.
Taka biedna szczurcia pozbawiona szczurowatości.
Mam nadzieję, że chociaż ją zdążymy uszczęśliwić stadem, klatką dwudziestokrotnie większą od jej dawnego wszechświata, dobrym kontaktem z ludziem.

Palmyra dzisiaj przechodzi samą siebie, właśnie wylała mi drugą herbatę, którą zrobiłam sobie po tym, jak mycha lotem koszącym na stół potrąciła pierwszą.

[unipaks]

Przytul Pralinkę ode mnie i ucałuj Wierzę, że jeszcze zakosztuje wielu, wielu radości w Waszym domu, że będzie jak inne szczurki

[IHime]

Coraz bardziej upewniamy się, że Pralinka nie słyszy. Nie wiem, jak bidulka będzie sobie radziła z innymi szczurami i jak my sobie z nią poradzimy na normalnych wybiegach.
Wczoraj wypruła sobie jeden szew, ale nic już się nie rozłazi, więc nie będę robiła z tego problemu.

Wczoraj wyjechały moje ostatnie bielutkie tymczaski. Myślałam, że mam jeszcze troszkę więcej czasu, a tak na cito muszę połączyć moją małą chmurkę ze stadem słoniowatych potworów. Pierwsze spotkanie w wannie odbyło się w piątek i przebiegło wzorowo. Tzn. Palmyra malucha zignorowała, Bagietka przewróciła raz i olała, a Beziunia i Misiolek... zachowują się, jakby zostali rodzicami, liżą maleńką, przytulają i są we trójkę rozczulający. Następne spotkania w transporterku też były poprawne, jednak maleńka spędziła z wczoraj na dziś pierwszą samotną noc, już bez sióstr, a jeszcze nie ze stadem. Jeszcze nie ufam tym moim smoczyskom.
Poza tym, maleństwo spotkało się też z Pralinką. Uznałam, że Pralince na pewno doskwiera samotność i czas zacząć otwierać ją na szczurze kontakty, a maleństwo raczej nie zrobi pocerowanej rekonwalescentce krzywdy. I rzeczywiście, Pralinka była miła dla malucha, ale wydawała się bardziej ożywiona i zadowolona. Mam ochotę przeprowadzić ją do jednej klatki z maleństwem, żeby nikt nie musiał być sam na czas łączenia ze stadem głównym, ale boję się, że minęło jeszcze za mało czasu od zabiegu.

Mała nie ma jeszcze imienia, nie możemy się z mężem dogadać.

[maua_czarna]

Może zróbcie losowanie

Co do Pralinki: jeśli chodzi o słuch to myślę, że martwisz się na zapas. Mieliśmy z Szałasem kiedyś Żorżetę, głuchą jak pień. Przetestowaliśmy to stając w drzwiach i cmokając na szczury - tylko ona spała jak zabita, naprawdę myśleliśmy, że nie żyje, póki nie zorientowaliśmy się, w czym rzecz . Okazało się też, że jest wyjątkiem nad wyjątkami i za nic ma szelest reklamówek, na których chętnie usypia Po prostu ciężko czasami było ją znaleźć, kiedy usnęła gdzieś w kącie, ale poza tym była najukochańszym szczurkiem świata

[Paul_Julian]

Ja też mysle, ze nie ma co na razie panikowac. Mala jest jeszcze przestraszona. Jak sie zadomowi, to wtedy sprawdzisz czy reaguje na szelest torebki z dropsami.
A nawet jesli nie slyszy. Ma węch. Moze trzeba bedzie do niej mówić głośniej. Poradzi sobie. Lepiej u Ciebie niz w sklepie

A aparat niech oddają !

[ol.]

Beziunia i Misiolek... zachowują się, jakby zostali rodzicami, liżą maleńką, przytulają i są we trójkę rozczulający

wyobraziłam sobie (a zobaczyć to !... czym prędzej nie wraca ten aparat !)

Pralinka, powiedzmy, że wyczerpała już limit na prucie, teraz niech się już wszysto tylko ładnie zrasta.
Szczęśliwy pomysł z dodaniem jej Bialutkiej, obecność drugiego szczura, w dodatku z tak przyjaznym nastawieniem, na pewno podbudowała jej morale
Ja myślę, że czwarty dzień jest już tym, w którym można operowanym dołączyć towarzysza, w końcu rana jest coraz bradziej bezpieczna, a dodatkowe bodźce w klatce wręcz odwracają uwagę od grzebania we własnych szwach.

[IHime]

Ha ha, pochwaliłam Beziutę, to dzisiaj sprała maleńką na kwaśne jabłko. Może maleńka jest krnąbrnym dzieciaczkiem.

Małe białe dostało imię: Kokosanka. Nie jest takie, jak chciałam, ale meżydło się uparło. Może i takie imię jest fajne, tylko... ja nie znoszę kokosów! Na myśl o wiórkach robi mi się słabo z obrzydzenia; muesli uwielbiam, ale najpierw pracowicie wydłubuję to paskudztwo (które potem dostają szczury). No nic, brzmi fajnie, muszę tylko zapomnieć, co znaczy. Jeśli to jest cena, za brak marudzenia, że mamy kolejną ogoniastą, to przeboleję.

Tak więc Kokosanka siedzi właśnie w wyszorowanej klatce z Pralinką i rujkuje, mało nie odfrunie. Pralinka wydaje się całkiem zadowolona z towarzystwa i większej klatki. Tylko musiała wypruć kolejny szew, kiedy byłam w pracy.

Przez Palmyrę po raz kolejny dostałam zawału: zwaliła na siebie transporter, widziałam, jak uderzył ją w kręgosłup... Nie wiem jakim cudem, ale chyba nic się nie stało. Mija już godzina, a łobuziak jakby nigdy nic.

[unipaks]

Miejmy nadzieję, że transporter nic złego nie narobił i Palmyra nie ucierpiała, skoro dokazuje jak zwykle.
Fajnie, że dziewuszki się dogadują, Pralince będzie raźniej goić się w milutkim towarzystwie a Kokosanka nie będzie się czuła osamotniona:)
Beziutkę i Misia wycałuj, są cudowne że tak malutką przyjęli. A że czasem klaps jakiś? I u najczulszych rodziców pewnie bywa...

[IHime]

Panie i Panowie, Majaki Nocne mają zaszczyt przedstawić nowych domowników: Pralinkę i Kokosankę!


A reszta stadka już czeka na wieczorne przysmaki.

[unipaks]

Prześliczne!

[IHime]

Przyniosłam szczura. Znowu. Mąż już się nawet nie skrzywił. A jak zobaczył nowe stworzonko, to się rozczulił i zachwycił. Bo to niebieska panna, która ma wieeeelkie uchi dumbo. Ma 1,5 roku i na imię Tusia. Dotychczasowy opiekun musiał ją oddać z powodu alergii, a że okazało się, że jesteśmy sąsiadami...

Przyniosłam Tusieńkę dzisiaj rano, puściłam na kanapę, śmiało zwiedziła wszystkie zakamarki, a na koniec postanowiła odpocząć pod poduszką. Zawinęłam się w koc i postanowiłam pójść w jej ślady, a po jakimś czasie poczułam, że szczura wpełza mi pod bluzę, gdzie zaległa z błogością i długo drzemała. Już jestem jej.
Jedynym problemem było to, że Tusia większość życia była sama i nie wiadomo było, jak zareaguje na stado. Postanowiłam połączyć ją z maleńką Kokosanką i bardzo łagodną i uległą wobec szczurów Pralinką. Te dwie nie powinny jej zrazić do szczurowatości. Tusia wyskakiwała uparcie z wanny i udało mi się utrzymać tam panny jedynie przez minutę czy dwie. Jednak stosunki panienek były na tyle pozytywne, że wrzuciłam je teraz do małej chomikówki. Na początku Tusia była onieśmielona, ale dziewczynki przyjęły ją tak ciepło i delikatnie, że momentalnie się otworzyła i odwzajemniła iskanie. Teraz rujkuje i wachluje tymi niesamowitymi uszyskami. Małe białe gwałci wszystko co się rusza i nie ma gdzie uciekać.

I tylko jedno zmartwienie mi dzisiaj przybyło... Wymacałam Pralince nowy guzek rosnący w tym samym miejscu, co stary. A nasza wetka poszła na urlop i wraca 19.

[ol.]

To się nazywa stuprocentowe doszczurzenie
http://imageshack.us/photo/my-images/825/dsc0576u.jpg/ - Kokosaka jak figurka porcelanowa a Pralinka - agutkowa śliczność ! - witamy dziewczynki jak i tą uchatą niebieskość

Tylko Pralinka biedna, że tak się guzy na nią uwzięły Wiesz mniej więcej w jakim jest wieku ? może wchodzi w grę sterylizacja ?

[IHime]

Zaraz będę miała mega-przeszczurzenie, bo właśnie dostałam smutną wiadomość, że wracają do mnie dwie białe dziewczynki. Maleństwa wywołały silną alergię u nowej opiekunki.

ol., Pralinka ma prawdopodobnie powyżej 1,5 roku, chyba już za późno na prewencyjną sterylkę.