Paint it Black

[saszenka]

Bubuś jest na mnie wściekły, widać, że nadwyrężyłam jego zaufanie. Nawet codzienna porcja twarożku (bo tak przemycamy leki) nie jest w stanie go ugłaskać

Wcale mu się nie dziwię Myśli, że twarożkiem można szczura kupić, phi! Nie ma letko
No ale dobrze, że nie papra się i wszystko idzie gładko

Eh, mój TŻ jest fanem "zup rybnych", więc mamy 5 brzanek różowych, 2 brzanki rekinie (jedna wygląda dość marnie, chyba była uszkodzona przy transporcie, możliwe, ze padnie), danio pręgowane różowe i zielone, 2 bocje karłowate, 2 ostronosy i 2 mułojady, z czego tych ostatnich nie widać po się zakopały w żwirku.

Hihihihihi, miałam podobny zestaw Bocje wymiatają Ale szczerze przyznam, że zdecydowanie wolę sprzątać po szczurach niż myć rybie akwarium, zapach jest dla mnie wręcz zabójczy...

[xiao-he]

Bocje są świetne, sama mam kilka Ja też sumy rekinie i brzanki rekinie uwielbiam

[BlackRat]

Fajnie, że bez większych zmartwień się toczy, trzymam kciuki za Bubusiowego dziurawca

[Arau]

Dziurawiec wygląda dobrze, chociaż boję się trochę dnia dzisiejszego, pierwszy bez antybiotyku... Mam nadzieję, że się już nie zbierze. Niestety chłopcy od 3 dni mają mocno ograniczony wybieg, bo TŻ skręca meble długo i namiętnie i latają tylko godzinkę-dwie pod schowaniu niebezpiecznych narzędzi...

Jedna rybka nam padła, mułojad Reszta ma się dobrze, nawet "przetrącona" brzana odżyła. Długonoskom zrobiłam zdjęcie, ale brzankom i danio się nie da, jak to mój TŻ określił - na zdjęciach wychodzi "mgławica ryb" Rany, nigdy nie sądziłam, że można spędzać godziny gapiąc się na rybki i się nie znudzić

[saszenka]

Na wszelki wypadek przemywaj jeszcze riwanolem, dopóki się nie zagoi... Ale po tylu antybiotykach powinno być dobrze. Jak to wygląda - lekarz sprawdza dziurę, czy jest czysta po zakończeniu leczenia?

A z rybkami to prawda, rybki miałam dawno temu, ale do tej pory jak tylko gdzieś widzę akwarium to odpływam. Woda z rybami hipnotyzuje i sprawia, że siedzę z tępym wyrazem twarzy (takim trochę rybim ) i gapię się na bąbelki Adin... dwa... tri...

[gosja1]

Rany, nigdy nie sądziłam, że można spędzać godziny gapiąc się na rybki i się nie znudzić

O matko, a mnie się ciągle wydaje, że to strasznie nudne

[Arau]

Jestem nienormalna. Akwarium miało być nie większe niż 60l. W tym tygodniu pewnie jedziemy po 240l. Szlag. Za to, to już na 100% należy mi się trzeci szczur.

Bubusiowa mordeczka już ślicznie wygojona, został malutki strupek i blizna dookoła, ale wygląda na to, że zarośnie sierścią i nie będzie śladu. Cieszę się, że tak łatwo poszło, chociaż najadłam się strachu. Mam nadzieję, że przynajmniej przez następny rok, nie będziemy musieli odwiedzać weterynarza...

[saszenka]

Jestem nienormalna. Akwarium miało być nie większe niż 60l. W tym tygodniu pewnie jedziemy po 240l. Szlag. Za to, to już na 100% należy mi się trzeci szczur.

buahahahahaha A co ja Ci mówiłam ha!
u Mihajli są chłopcy na wydaniu

Bubusiowa mordeczka już ślicznie wygojona, został malutki strupek i blizna dookoła, ale wygląda na to, że zarośnie sierścią i nie będzie śladu. Cieszę się, że tak łatwo poszło, chociaż najadłam się strachu. Mam nadzieję, że przynajmniej przez następny rok, nie będziemy musieli odwiedzać weterynarza...

to świetnie dzielny Buband i niech już nigdy nigdy to paskudztwo Was nie nawiedzi

[gosja1]

Trzymam kciuki, co by Bubuś wypiękniał szybko i aby nie było przykrych niespodzianek
Jak również życzę trzeciego oraz czwartego szczura.
W sumie... nawet myślę, że skoro miało być nie więcej niż 60 litrów, a ma być 240, a za 60 miał być jeden szczur, to 240/60...

[BlackRat]

No! To teraz trza 4 ciury!

[BlackRat]

A co tu tak cicho?

[Arau]

Ano cicho, bo i za bardzo pisać nie ma o czym... Spokój u nas.
Bubusiowa mordka zarosła, został mu tylko brązowy policzek, rozjaśniony przez wodę utlenioną
Alek się mi coś niedobry robi. Przejmuje nawyki Bubusia, takie jak dobieranie się z pazurami do naszych ust, kiedy tylko pachniemy czymś dobrym, piłowanie prętów gdy mu się coś nie podoba, przestał skracać sobie pazurki, przez co jestem cała porysowana... A to był mój grzeczniejszy szczur! Zaczyna też Bubusia po prostu lać! Wczoraj siedział sobie pod kanapą (z której swoją drogą wydłubaliśmy gąbkę, bo przeorana tunelami i tak się do niczego nie nadawała, a wygrzebanie szczura stamtąd zajmowało godzinę z okładem - szczur traktował to jako świetną zabawę), Belzebub do niego przyszedł. Nie wiem o co poszło, może nakrył Alka w swojej spiżarni, albo zakłócił mu drzemkę, ale wywiązała się bójka, kotłowanina z tych przy której zwycięzcą jest ten kto głośniej krzyczy. Przyzwyczajona, machnęłam ręką i ległam przed komputerem, czekając aż jedna nastroszona kulka wypadnie spod łóżka. No i wypadła. Bubuś. Cholera w mgnieniu oka wskoczył mi na ramię (dwie piękne sznyty na dekolcie do kolekcji) i z bijącym sercem zaczął mi się skarżyć... jaki to on biedny i poszkodowany. Spokojnym tonem przypomniałam mu, jak maltretował mniejszego brata, gdy miał burzę hormonów, wymiziałam i puściłam na podłogę. Niezadowolony legnął w kablach.

Wcześniej Bubuś popełnił jeszcze większą zbrodnię. Mianowicie, postanowił zagarnąć dla siebie Alkowy "kącik przemyśleń" czyli parapet. Finał był taki, że rozżalony Alucard Belzebuba z parapetu... zrzucił. Pięknym kopem z półobrotu w akompaniamencie wściekłego syku. Belzebub to jednak bestia uparta i zdarza się, że legnie radośnie na specjalnym miejscu szczura autystycznego...

Chłopcy się zmieniają. Belzebub lgnie do człowieka, daje się miziać... choć nadal z rezerwą. Alek z kolei robi się bardziej nerwowy, bardziej dominujący. Cóz, w końcu chłopcy mają już rok i 2 miesiące. Czas płynie nieubłaganie...

[saszenka]

Hihi, dobrze że okres buntu przechodzą w różnym czasie
A co do zadrapań, to nie ma się czym chwalić, ja mam całe dłonie, brzuch, dekolt już się wygoił

[gosja1]

Ach, te potworaki. Niby już nie młodzież, a w głowie nadal pusto

[Arau]

Hihi, dobrze że okres buntu przechodzą w różnym czasie

Niee, to już nie okres buntu... Alucard po prostu nie daje już sobą pomiatać. Mimo, że Bubuś jest większy, to jest też grubszy, a co za tym idzie - wolniejszy, mniej sprawny, mniej skoczny. I Alek to wie i to wykorzystuje. Nigdy nie prowokuje, to Bubuś nie jest w stanie się pogodzić z tym, że Alek go robi jak chce i co chwila próbuje go podejść, co kończy się powaleniem na plecy i ucieczką na moje kolanka.

A ja się martwię o Bubusia.
Sobotni wieczór, oglądamy filma. Siędzę sobie na podłodze i czochram szczura, wtulonego w moją nogę... Zaraz, zaraz, co robię!?
Z kamienną twarzą liczę - jedna łapka, druga, trzecia, czwarta... Ja głaszczę szczura... PO BRZUCHU! Delikiatnie szturcham Lubego, bo nie jestem w stanie uwierzyć w owe zjawisko. Patrzy i widzi. Szczur wtulony w moją nogę, podwoziem do góry, z przymrużonymi oczkami daję się głaskać.
W końcu wyczuł, że się na niego gapimy - otworzył oczy, popatrzył na nas i zastydzony uwalił się na brzuchu, w tym samym miejscu, pozwalając się głaskać do głowie i grzbiecie. I tak oglądaliśmy film.

Jestem w szoku. Od kilku dni Bubuś się tak zachowuje - przychodzi do nas, kładzie się, daje się głaskać. Wczoraj nie chciał wyjść z klatki, spał w tunelu kiedy Alek latał po pokoju. Nie wiem co jest grane, ale zaczynam myśleć o weterynarzu, bo mój Bubuś się tak nie zachowuje! Mój Bubuś przemyka po kolankach, wszczyna awantury i piszczy jak obdzierany ze skóry gdy chce się mu skraść całusa!