Moderator: Junior Moderator
Ja mam straszny dylemat co z moimi, boję się i już stresuje na samą myśl o łączeniu! To chyba najbardziej stresujące przeżycie dla szczurzych właścicieli! 
Od jutra startujemy. Trzy dni i ma być po sprawie, bo jak nie to się wkurzę Chce w końcu urządzić klatkę porządnie i cieszyć się szczurzym smrodem z jednej klatki, a nie dwóch Otóż, łącznie to było najszybszym jakie dotąd przeprowadzałam. W poniedziałek trzy godziny wanny, wtorek godzina wanny, godzina transportera i do wyczyszczonej klatki. I tyle. Bez żadnych ekscesów, serio. Nawet jakbym chciała Wam opowiedzieć jakieś szczegóły, to ich brak. No, oczywiście niuchanie, iskanie, gwałty. Już pierwszego dnia spały razem w wannie. Dziś w nocy było trochę pisków w klatce, które brzmiały dość poważnie ale dziś rano się budzę i śpią razem podzielone na dwa obozy: Jagoda z Gumką i reszta razem w rondelku obok. 
Ale kiwa się na boczki łapiąc ostrość, jest bardzo ostrożna, na wybiegach nie oddala się za bardzo od klatki. Do mizialskich nie należy, ale jest kochana. 
)
Nie ma co krakać, że starość. Stateczność tu idealnie pasuje 
Jak miło czytać takie rzeczy!ann. pisze:A, Śrubka i Gumka to najfajniejsze maluchy jakie miałam! Są tak kontaktowe, tak biegają, zaczepiają... Są przesympatyczne. Żaden szczur, który był u mnie od małego nie był tak ekstra oswojony i pro człowieczy. Na starość wróżę, że to będą ekstra szczury, jak moja Korba. Dzięki Magdonald raz jeszcze ;*
A z mojej strony, że tak powiem "na zdrowie" 
Wycałuj wszystkie baby (Korba powinna dać Ci dziaba w język za to, że mówisz, że jest stara! ). 
(siostra Iskierki) a jeszcze rok temu mówił, że nie będzie już więcej szczurów. (pff... ta jasne ) gdybyś zobaczyła moją babcię to byś się dopiero za głowę złapała Nie czuje jak rymuje ;p Miźnij dziewczyny I najlepsze jest to że namówił mnie na nią mój TŻ
Mój też tak mówił. Najpierw miała być Jagoda, potem mnie namówił na Śrubkę... Pojechaliśmy do Poznania po Jagodę i Śrubkę, to mnie namówił jeszcze (z pomocą Magdonald ) na Gumkę Jak te maluchy szybko rosną! I fakt - z tak oswojonymi szczurami nigdy nie miałam do czynienia. Podziękowania należą się raczej chłopakowi Magdonald (to on tak je rozpieszczał!). 
