Ogonkowe historie

[gosja1]

A pewnie, nie do pomyślenia!
A jak ktoś śmie zmyć podłogę wokół klatki, to już w ogóle dramat

[gosja1]

Dzisiaj kolejna odsłona Kacperkowych problemów.
Rano przyglądałam się jego brzuszkowi - widać było zasklepienie w tym otworze, już wysuszone całkowicie, zmniejszone w stosunku do wczoraj, a pozostałe rozcięcie operacyjne - praktycznie niewidoczne. Poszłam zadowolona do pracy.
Szczur wesoły, popołudniu też wesoły, wiec go nie oglądałam. Wieczorem natomiast, przy okazji zwyczajowych miziań, spojrzałam, a tam strupa nie ma, rana głęboka, otwarta, zupełna porażka. Pojawiła się ropa, kiedy ścisnęłam, więc wpuściłam mu tam Rivanol i szybko pobiegłam do lecznicy.
Myszka moja najjaśniejsza miała resztkę węzełka w środku, co podeszło ropą.
Pewnie go swędziało i rozdłubał.
Teraz jest dziurawy, ale nadal zupełnie szczęśliwy. "O so chosi? lubię mieć dziury w brzuchu! Będę gryzł papiery! i biegał!"

Przy okazji jestem podbudowana, bo dr Marta poradziła sobie ze szczurem znacznie sprawniej i lepiej, niż poprzednio, więc wycofuję się powoli z moich negatywnych wrażeń.

[gosja1]

Za jakiś czas wreszcie będą zdjęcia.

A póki co ogłaszam, że chłopaki mają najcudowniejsze futerka, z jakimi się spotkałam. Długa, aksamitna sierść, mięciutka w dotyku... Przy czym ostatnio wylegują się na fotelu lub łóżku, więc kojarzą mi się z mini-kotami, zwłaszcza, że to są ogromne szczury. Są cudownie przylepni, chętni do zabawy, towarzyscy. Mam wrażenie, że są taką esencją szczura udomowionego - od małego bezproblemowi, związani ze sobą, ale też ogromnie przywiązani do człowieka

[gosja1]

Mamy w pokoju mały stolik, a pod stolikiem szczurze pudełko... Na pudełku jest legowisko...



Fajnie jest też odpocząć na kanapie (Kubuś):


Najadać się...
... Ale może pani coś da dobrego? (Kacperek):

[Arau]

Wybieg statyczny

[gosja1]

To już ten wiek, kiedy w szczurze odzywa się leniwiec...
Chociaż, pod Kubusiem od małego łapki uginają się nagle. Już szczurzęciem będąc, biegał, biegał, biegał, po czym nagle padał. Wyłącza mu się energia w najmniej oczekiwanych momentach i nie może iść dalej

[Entreen]

To legowisko jest piękne! Moje by olały - dosłownie i w przenośni - a Twoi panowie... No coś wspaniałego!!!

[gosja1]

Legowisko od Sylvusi
Szczurze zęby trochę naruszyły to legowisko, ale jakoś bez przekonania A sikanie to sporadycznie może. Chłopaki chyba zaobserwowali, że wymieniam tylko ręczniki papierowe i sikanie w inne udogodnienia powoduje przymus leżenia w smrodzie, a to są niezwykłe czyściochy. Od Kacpra czułam mocz jedynie gdy chodził w kołnierzu i nie mógł się umyć. Przypomniały mi się wtedy czasy smrodu poprzednich chłopaków...
Z drugiej strony - na wybiegu leją więcej, niż poprzedni. Nie paskudzą sobie tylko w miejscach leżenia...

[diana24]

Cudne samcole <3
Takie, poważne, spokojne
Cieszę się, że chociaż u Ciebie już wszystko zdrowe i prawie wygojone

[gosja1]

Powaga jest złudna, choć rzeczywiście z wiekiem chłopcy stają się coraz większymi naleśnikami. Część czasu spędzają na bieganiu, galopach, kicaniu, głupich minach i podgryzaniu Głównym gryzoniem jest Kacper, ale Kubuś ma też swoje chwile, np. przedwczoraj ugryzł mnie w łokieć, ponieważ w ich przekonaniu człowiek powinien im okazywać maksymalne zainteresowanie. Jeśli pani siedzi na dywanie, to znaczy, że robi coś, co szczur MUSI WIDZIEĆ. I jak to możliwe, że nie zauważyła szczura? No jak? Po ugryzieniu w łokieć zauważyła, zapewniam

[IHime]

Jacy oni zadowoleni i uśmiechnięci na tym legowisku.
A Kacperek ma cudowne oczy amanta - moje panny na pewno by wzdychały do niego.

[gosja1]

IHime, może i amant, ale ostatnio zyskał nieprzychylne miano Pasztecika, co na pewno zmniejsza męskość
Potwierdziło to dzisiejsze ważenie. 650 g puchatego futerka

[gosja1]

Tak Kubuś spędza wolny czas:


A tak wolny czas spędza jego brat:


Zdjęcia słabe, bo robione z daleka, aby nie rozpraszać zwierzątka. Widać jednak urocze, tłuściutkie udka Pasztecika zakochanego w herbacie .

[diana24]

Jakie urocze kulki
A wypijanie herbaty od swoich właścicieli to szczury już chyba przenoszą sobie w genach

[gosja1]

E tam, dotychczas a zapach herbaty obaj reagowali ucieczką. Totalny brak zainteresowania, gdy stała porzucona. Dlatego tym mocniej byłam zaskoczona