szczury.org

Trzymaj się Nietoperrku
[*] dla Kleosia, biegaj znowu bez bólu i problemów...

Siedzę i ryczę
[*] dla Kleośka
Tak strasznie mi przykro Nietoperku, że aż brakuje słów

Weszłam tu nie po to, żeby przeczytać takie wiadomości, tylko poprawić humor

Kleosiu kochany, już nic cię nie boli. Pozostaje tylko ból w ludzkich sercach.
Śpij dobrze [*]

Przykro mi Iwonko
Miałam wielką nadzieję, że Kleofaś da radę...
Trzymaj się, kochana

Kleofasku... [*]

Dziwnie tak jakoś u nas.Cicho w klatce,tak jakby chłopaki chcieli szacunek dla Kleofasa pokazać.Nikt się nie bije,cisza i zgoda.
Przed jego odejściem,tłukli się ostro o jego "fotel",każdy nagle chciał zostać alfą.A po jego śmierci tak jakby po cichutku,między sobą wybrali przywódcę.Tajne głosowanie,nie burzące żałoby...Wyraźnie widać,że nowym alfą został Niko Pudzianowski.Mój grubas kochany,zyskał przez to jeszcze bardziej na pewności siebie,a reszta chyli przed nim czoła.Wszyscy w pełni zgodni co do wyboru.

Monż zaczął się jakoś dziwnie zachwycać małym Otisiem...Chyba swoją "niewjegostylu" radością na widok nowego lokatora,chce odciągnąć moje myśli od Kleosia...
A ja nie potrafię się nawet cieszyć z tego,że mały Oti zostaje...

[*] leć Kleosiu będziemy tęsknić

Ostatnie zdjęcia Kleofasa,te z ostatniej nocy...Chyba czułam,że to będzie już koniec,nie mógł już nawet pokonać dwóch centymetrów bez przewracania się...
Wczoraj nie byłam w stanie dodać wszystkich zdjęć,dałam tylko jedno,takie ostatnie z ostatnich...
Mój Krzywik kochany...




Smutno tak bez niego.Był TYM WYJĄTKOWYM szczurem,drugim takim w moim życiu...
Niby życie toczy się dalej...

Trzymaj się Nietoperku kochany. Kleoś już nie cierpi a to najważniejsze

Szkoda Kleosia Smutno

Niby się toczy... Tylko już troszkę inaczej...

Trzymaj sie Nietoperku.. wszyscy wiemy, jak to ciężko stracić szczurzego przyjaciela..
Pomyśl sobie, że Kleoś już nie cierpi, hasa wesoło na łąkach za Tęczowym Mostem..
[*] dla Kleosia.
I dla Ciebie.

[*] dla Kleosia, żeby za TM było mu tak dobrze, jak u Iwonki...
Trzymaj się biedny Nietoperku...

Kurczę, oglądając te zdjęcia..powróciły wspomnienia z tych różnych ostatnich szczurzych chwil...
Trzymaj się Iwonko, to ciężki czas... ale już wkrótce myśl o Kleosiu nie będzie tak bardzo bolała i ulotnią się przykre obrazy, pozostawiając tylko uczucie miłości i ulgi, że Kleofas już się nie męczy , jest Mu lepiej...

A ja nie potrafię się nawet cieszyć z tego,że mały Oti zostaje...

Nie, Iwonko. Ciesz się .
Nie marnuj tego.

Wiem, jak teraz Ci ciężko.
Ani Ty, ani mały Otiś nie chcieliście tej zgody, za taką cenę.
Ale wiesz co?
Kiedy przeczytałam o tąpnięciu w stanie zdrowia Kleofasa, ścisnęło mi się serce i postanowiłam tu przez jakiś czas tu nie zaglądać.... pomyślałam: „ martwi się Dziewczyna, a ta sprawa rozwiąże się bez Jej udziału” – dotrzyma danego słowa: „będzie ośmiu a Otiś zostanie....”
Dotrzymanie danego słowa, to Duża Rzecz.... zwierzęta często lepiej niż my, potrafią wskazać, którędy iść.
One mają coś, co nazwać chyba można „solidarnością gatunku”
Niech Cię to nie rani. To nie jest tak, że Twoje pragnienie zatrzymania Otisia zostało okupione śmiercią Kleosia.
To raczej Kleoś... u mnie, często odchodzący Kwark, „nasyła” następcę. Odbieram to tak: „przygarnij właśnie jego” – i ja, cóż; choć od pięciu przeszło lat, mam stale „wszystkie szczury w domu” – przygarniam.
Mogłabym nie?
U Ciebie- pewnie jest tak samo, tylko poślizg w czasie się zdarzył: Otiś narodził się ciut za wcześnie- nie mógł czekać do dzisiaj. Dzisiaj zdecydowałabyś się pewnie na innego, a to miał być on.
Kochaj Otisia miłością podwójną. Pewnie Ci to śliczne, Gupiouche Łaciate Słoneczko nadokucza setnie- wtedy wiesz, do kogo będziesz mieć pretensje .

Tak. Kleofas był Jedyny, Najważniejszy.... [*] [/b]
Przeżył dzięki Tobie świetne życie. Był u Ciebie „na swoim miejscu” (najlepszy dowód: ta cisza i bezruch w stadzie).

Boże..Tak mi przykro..
Dlugo mnie nie było, wchodzę, a tu takie wieści .

Iwonka,trzymaj się, nietoperrku

Kleofas był wspaniałym , dużym szczurem . Nie będzie już takiego,żaden taki nie będzie jak on , ale przynajmniej mogłaś go poznać, przeżyć te niesamowite chwile . I to się chyba liczy.

Dla Kleofasa , na drogę - [*]