szczury.org

Panny kapturzanki pojechały do nowego domu. Ech, takie fajne są, że gdyby nie poplątana sytuacja u nas, to bym ich nie oddała... Mam nadzieję, że będą szczęśliwe.

Jakoś tak mi czas przelatuje, że nawet nie napisałam, że Małe Białe się rozchrumkało na tyle, że zlądowało na Enro. Na szczęście już po pierwszej dawce był efekt, a dwa dni temu skończyła serię i na razie jest cicho.
Za to z Misiakiem mam problem. Problemy skórne wróciły z dużym nasileniem, mimo diety. W tej chwili przybrały formę wędrującej martwicy. Czekamy na wyniki badań i naprawdę nie mam już pomysłów.
Do tego dzisiaj rano jechałam z Miśkiem na sygnale do weta, bo odkryłam, że połamał sobie swoje piękne zębiszcze. Nie wiem kiedy ani jak. We wtorek wieczorem śmiałam się z jego szczurzego uśmiechu, więc jeszcze je miał. Mogło się coś stać wczoraj podczas wybiegu, ale nie słyszałam, żeby któreś z czegoś spadło, albo w nocy, ale dziwne, żebym nie słyszała. Ech, najważniejsze, że zęby są już wyrównane, trochę się ruszają, ale może nie wypadną i wszystko będzie dobrze.
Bidulek oczywiście się zestresował podczas zabiegu i zrzucił cały zapas broni biologicznej prosto w rękaw mojej świeżo uprasowanej, eleganckiej koszuli do pracy.

Biedny Miś, nie ma spokoju . Trzymam kciuki za jego zdrówko!
Dobrze, że przynajmniej Małe Białe już w dobrej formie.
Co do broni biologicznej u weta to najbardziej nie lubię jak któreś zrzuci ją już w podróży, w transporterze i wszyscy nadają się do prania .

Misia ukochaj, bidula, nie dość ze ograbiają zapewne ze wszystkich najsmaczniejszych rzeczy to jeszcze kiełki nie w formie i skóra doskwiera .. Takie małe a tyle niedogodności .. Ukochaj Misiaka więcej niż raz.
Trzymam kciukole za Misia i za Małe Białe też
No i czekam teraz już na same najlepsze wiadomości !

Mamy wyniki Miśka! Zjada go jakiś ziarniak czy inny drobiazg, wrażliwy na enro i wiele innych antybiotyków. Zaraz po pracy jadę po leki dla dziabąga mojego biednego.

całe szczęście, że się udało zdekonspirować Misiową przypadłość, teraz już musi być lepiej


a jeszcze wracając do balsamicznych upojeń Majaków - a toś mi wizję włączyła: siebie umykającej po mieszkaniu przed watachą z nagła ogoniastych antropofagów

No to teraz już będzie z górki Strasznie się cieszę że dobre wiadomości. To teraz się należy coś dobrego Misiaczkowi !
Wielkie całusy dla wszystkich Majaków

Dwa dni temu wpadła do mnie siostra, a że zapowiedziała się w ostatniej chwili, wkupiła się ciasteczkami, a ja poczęstowałam czym chata bogata, czyli morelami. Ostrzegłam ją, że ogony na wybiegu, więc lepiej pilnować jedzenia, a herbaty nie wypuszczać z ręki. W chwili, kiedy miseczka z owocami stuknęła o stół, po pokoju rozbiegł się podprogowy sygnał i w ciągu pół sekundy Palmyra, lotem koszącym z parapetu, znalazła się na stole. Zatopiła zębiszcze w najbliższej moreli i zaczęła zmykać. Siostra zamachała rękoma, ale opadnięta szczęka wyraźnie przyblokowała jej procesor ruchu. Przejęłam złodziejkę po drugiej stronie stołu, złapałam za owoc i pozwoliłam jej odgryźć solidny kawałek na wynos. Piękna, pewna swojego zwycięstwa, rozsiadła się centralnie na stole i skonsumowała, ile mogła, resztę miąższu elegancko rozciapując wokół siebie. W międzyczasie radar Palmyry musiał zarejestrować Zafoliowane Pudełko Pożądania. Zauważyłam niby-niewinne łypanie ogoniastej i ostrzegłam siostrę, która zdążyła podnieść pudełko, ale już z Palmyrą uwieszoną folii. Palmyrcia szarpnęła opakowanie, które rozdarło się akurat na tyle, żeby wyciągnąć ciasteczko. Mój mózg z niedowierzania odmówił zarejestrowania ekwilibrystyki, jaką ogoniasta wykonała, żeby wisząc od spodu pudełka, wyciągnąć ciastko przez rozdarcie u góry. Sukces był błyskawiczny, a ucieczka z miejsca przestępstwa - jeszcze szybsza. Pozwoliłam jej nacieszyć się ciasteczkiem, a resztę Majaków obdzieliłam nadgryzioną morelą...

No nie ma sił na zdesperowanego szczura... Wizja lotu Palmyrki rozbrajająca, prawie widziałąm te rozemocjonwane ślepka i uszki trzepoczące na wietrze...

No ! Czyli nie tylko u mnie robią taaakiee numery ! Lekko się uspokoiłam że nie jestem osamotniona a ogony też jakby podobne !
Ulżyło mi !

Cala Palmyrka ! Szybka jak błyskawica !

Poeta mówił, żeby mierzyć siły na zamiary - Palmyra na zamiary mierzy bezczelność i urok osobisty
Nie nudziłyście się z siostrą przy podwieczorku

Brawo Palmyrka! Ona przecież nic innego,jak tylko szczurzą inteligencję udowadniała

Palmyra dba o siebie i dogadza, w imię myśli "kradzione nie tuczy". No i się doigrała, ma od weta wyraźny zakaz dalszego przybierania na wadze.

U weta było dzisiaj całe stadko, Misiek na kontroli stanu skóry, reszta na przeglądzie. Dziewczyny maja się dobrze, skóra Miśka coraz lepiej.
Misio jest już prawie taki piękny, jak kiedyś i zgodził się dzisiaj na krótką sesję.




A tu zębiszcze Misia, już równe, chociaż jeszcze trochę rozjechane, ale skore do szczurzego uśmiechu.


I Misiu robiący użytek z zębiszczy - Kameliowa dała nam na spróbowanie trochę Labofeeda. Mnie nie smakował.

To teraz wraz z pięknieniem Miśka będzie co raz to więcej fot ? To jest świetny przykład na to jak ważna jest precyzyjna diagnoza. Bidula się wymęczył teraz należy mu się dużo łakoci !
Palmyra, znając koleżankę, będzie miała odmienne zdanie na zakazy

Śliczny ten Twój Misio