szczury.org

Z tym, że dla chomika, chodziło o odstępy między szczebelkami. Że nie wyjdzie. Teraz już mam pewność. Wozić zgodzą. Leczenie sama pokryję. Mam trochę (wystarczająco dużo) oszczędności.

A co z towarzyszem? Koszta utrzymania praktycznie się nie zmieniają, a od bycia razem nie będą raczej dla rodziców ani piękniejsze, ani brzydsze. Natomiast dla szczura, żyjącego ok. 2,5 roku miesiąc czy dwa to sporo (szczególnie, że nie ma wyraźnych przeciwwskazań), w samotności może nabawić się depresji. Tak, z Tobą to też jest samotność, bo nie jesteś szczurem.

Tak, tak. Sam byłby najwyżej przez dzień, co i tak jest już nieprawdopodobne. Dziękuję wam

Tak trochę offtopem... Przemyślałam to. Pomysł z prezentem jest głupi. Co jeżeli mama się nie przyzwyczai? Tak z zaskoczenia jak to zrobię, to może być serio źle. Bo to trzeba mieć rozplanowane, a nie rzucać wszystko na jedną kartę. "Jakoś to będzie". A co jeżeli nie będzie?
Moja mama się najbardziej obawia (rozmawiałam tak na luzie o szczurach i zwierzątku dla mnie z nią), że nie będę się opiekować. Stwierdziłam, że zbliżają się wakacje... Pewnie ludzie z okolicy będą szukać tymczasowej opieki nad szczurkami. Mogłabym się nimi kilka dni zająć. Może i na razie nie mam doświadczenia, ale rozmawiam z osobami, które mają. Czytam wiele wątków tu... Myślę, że nie byłoby źle. I właśnie, pokazałabym mamie, że potrafię i będę się opiekować. Wtedy na spokojnie bym z nią o tym porozmawiała i przekonała ją.
Dzięki wam za pomoc. Zawdzięczam wam, że o tym pomyślałam

Ta wypowiedź wskazuje, że jesteś naprawdę odpowiedzialną osobą. Brawo.
Cóż, musisz mamie jeszcze udowodnić, że można na Tobie polegać, że jesteś sumienna, odpowiedzialna i nie znudzisz się szybko zwierzakiem. Niestety prawda jest taka, że młodzi ludzie szybko się nudzą swoimi zwierzętami, którymi potem muszą zajmować się rodzice, a stworzonka cierpią.. Moja siostra strasznie chciała mieć szynszyle. Dostała. Po dwóch miesiącach jej się znudziła i zwierzak teraz praktycznie tylko w klatce siedzi. Żeby go wypuściła albo dała mu się wykąpać, muszę się na nią wydrzeć z pięć razy. Żarcie i wodę dolewam mu ja lub tata, bo siostra nawet o tym nie pamięta. Twoja mama właśnie tego się obawia..

Nelies, świetna decyzja! Nie dość, że pomożesz komuś, kto musi wyjechać, to jeszcze zarówno pokażesz mamie, jak potrafisz opiekować się zwierzętami (swoją drogą, fajna mama, bo ma swoje argumenty zamiast ślepego "nie" ), jak i sprawdzisz, czy to na pewno zwierzęta dla Ciebie - bo tak naprawdę najlepiej wiesz, jak się przekonasz na własnej skórze W tym czasie możesz też powiększyć swój fundusz na szczurze potrzeby, kiedy zaadoptujesz własne zwierzaki.

Ja mam takie pytanko czysto hipotetyczne. Czy inne zwierzęta domowe takie jak kot czy pies mogą w pewny minimalny sposób zastąpić szczurkowi towarzysza jego gatunku?
Ludzie wychowywani przez wilki itd. Szczurek wychowywany przez ludzi. Czy szczur nie myśli, że to normalne, że jest sam? Mówię o takim szczurze.. sierotce.

szczurów, które nie chcą towarzystwa innego szczura jest BARDZO mało. szczury rzadko tolerują inne gatunki zwierzaków i na pewno kot/pies itd nie zastąpi im towarzystwa przedstawiciela ich gatunku, który będzie z nim siedział w jednej klatce, bawił się, przytulał i iskał.

Szczur nie myśli o tym że jest sam / nie jest sam. Szczur czuje się samotny, brakuje mu czegoś, nie rozumie dlaczego, ale nie czuje się w pełni bezpiecznie i swobodnie. Instynkt, czyli coś, czego nie da się wyplenić, każe mu mieć stado .. jeśli go nie ma, pojawia się dyskomfort, niepokój, problemy, smutek. Instynktu, natury, genów nie przeskoczymy.. może za 1000 lat szczury będą na tyle udomowione by mówić że nie potrzebują stada . Kot, pies to zagrożenie dla szczura ... szczur znowu jest zagrożeniem dla świnki morskiej czy królika. Szczur nie stworzy stada z innym gatunkiem, nawet jeśli będzie inne zwierze akceptował.

IceGreen pisze:Ludzie wychowywani przez wilki itd. Szczurek wychowywany przez ludzi. Czy szczur nie myśli, że to normalne, że jest sam? Mówię o takim szczurze.. sierotce.

Poczytaj sobie historię dziewczynek Amali i Kamali, odnalezionych w 1920 roku, wychowywanych przez wilki... Zwierzęta stadne nie mogą się rozwijać prawidłowo bez kontaktu z własnym gatunkiem. W tym przypadku dziewczynki miały siebie, ale nie wykazywały normalnych cech ludzkich bo nie wychowywały się w społeczeństwie w jakim powinien dorastać człowiek.

Więc zastanów się czy na pewno obecność innego gatunku jest w stanie zrekompensować szczurkowi brak ogoniastego przyjaciela...

noovaa pisze: może za 1000 lat szczury będą na tyle udomowione by mówić że nie potrzebują stada

To fakt, i pewnie nastąpiłoby to nawet na przestrzeni kiludziesięciu lat, ale musiałoby to być okupione wieloma pokoleniami szczurów żyjących w depresji, bez stad. Także nikt o zdrowych zmysłach się na to nie porwie.

IceGreen pisze:Ludzie wychowywani przez wilki itd. Szczurek wychowywany przez ludzi. Czy szczur nie myśli, że to normalne, że jest sam? Mówię o takim szczurze.. sierotce.

Nie będzie to normale, ale istotnie, zdarza się, że szczur, którego odłączono wcześnie i żyje naprawdę długo sam ma ogromne problemy z wtórną socjalizacją, raz na ileś przypadków to stres na tyle duży, że lepiej jest pozostawić go samego. Ale o czymś takim można mówić już po wielu porządnie przeprowadzanych próbach, a nigdy na wyrost.

wszystkie zwierzeta stadne powinny miec towarzystwo swojego gatunku. tak jak ludziom nie wystarczy obecnosc innego gatunku. może dla psa nie jest to takie wazne bo dla nich stado to wszystko co żyje w danej grupie, czyli ludzie i inne zwierzęta, ale i tak lubią miec kompana do "psich spraw".
szczur wychowany w samotności pewnie nie będzie wiedział że istnieje taka mozliwośc jak życie w stadzie, ale na pewno będzie czuł jakiś BRAK. tak jak ludzie potrzebują rozmawiać, przytulać się itp. tak szczury gadają po swojemu i iskają się, spia razem.

Myślę, że najbardziej problem stadności przedstawia film Cast Away - Poza światem. Ci, którzy mają wątpliwości, niech obejrzą ten film jeszcze raz, myśląc o Tomie Hanksie jako szczurze. (Bez obrazy dla Toma, bo to świetny aktor, ale my przecież kochamy szczury. ) Ładnie tam jest przedstawione, jak mało nie oszalał (no dobra, w pewnym momencie oszalał) i do tego stopnia brakowało mu towarzysza, że zaprzyjaźnił się z piłką.. Szczur samotny jest właśnie takim Tomem Hanksem uwięzionym na bezludnej wyspie.

Wiecie co? Ja mam tylko jednego szczura bo mi rodzice nie pozwalają na 2. No fakt w klatce jest smutna ale jak ja mam przy sobie jest taka kochana..i nie chce dokupywać jej koleżanki bo raz już kupiłam, mama wpadła w szał i spuściła tego szczura w toalecie.