szczury.org

Ajjj przegapiłam!

21 stycznia (czyli 2 dni temu) minął ROK, jak Mlekołaczek jest z nami

Nasze maleńkie myszątko wyrosło na wielkiego szczura. Pozostał mu dziecięcy pyszczek i rozbrajające spojrzenie czarnych oczek... nikt mi nie wmówi, że kapturki są zwykłe i pospolite. Nie są, bo Mlekołak jest niezwykły!

Pierwszy odważył się zjadać mi kaszkę z palca. Pierwszy przychodził się przytulić. Pokochało go nowe stado, pokochaliśmy go my.
Dziękuję Łasiu za ten rok

Piękna rocznica

A tak w ogóle to Klusek nie mieści się w podpisie, musisz robić drugi rząd

Jak to szybko zleciało, a ja pamiętam to jakby to było wczoraj jak wszyscy zachwycaliśmy się Mlekołaczkiem - nowym członkiem Twojego stadka.

Witamy w gronie roczniaków ^^

Aaa, mamy pierwszy sukces w łączeniu
Klusek właśnie wyiskał Czmysia

Świetne nowiny o Trzpiocie, oby dalej było jeszcze lepiej po lekach! Wygłaszcz dzielnego pacjenta ode mnie i naszych bab i powiedz mu, że jest wielki!
Człapek niech prędziutko i ładnie zarasta i nie straszy więcej żadną opuchlizną (czy powiedzieli, co w końcu mu było jeśli nie ropień?).Głaski także dla niego
Cieszą nowiny o sukcesach w łączeniu, jak Klusek już iska to będzie szybszy postęp
I głaski serdeczne dla Mlekołaka! Jak to możliwe, że to już rok minął? To ciągle taki słodki dzieciak..!
Czupury dla wszystkich ogonów

Trzpi już dostał trzecią dawkę Dostinexu Nasz agut czasem łapie zwiechy systemu i zastyga na parę chwil w jednej pozycji, schudł, ale je i pije, szerzej oczka otwiera i to najważniejsze
Opuchlizna Człapka była zwykłym obrzękiem, który zszedł po 2 dniach. Człapek dostawał jeszcze antybiotyk i steryd, ale nic już nie odrosło.

Klusek znowu wczoraj iskał Czmysia Te ich męskie wieczory pod poidełkiem... wspólne rozmowy w szczurzym języku... zawsze kończy się to iskaniem

Mlekołak faktycznie rok już jest z nami, ale wydaje się, jakby to było wczoraj... piękny ten nasz dzieciak kapturzy... dopiero co dołączyło małe szczurzątko, które wszędzie szło za ogonkiem Froda.
Dziękujemy za głaski i odwzajemniamy

Znalazłam wreszcie trochę czasu na zrobienie nowych zdjęć. Zdjęcia typu valhalla-quality, czyli nędza i bida, wciąż odkładam na nowy aparat, bo sprzęt mimo wszystko trochę by tę jakość poprawił.

Wszyscy chłopcy doczekali się fotek - jedni mniej, drudzy bardziej udanych


Mlekołak - rok i miesiąc. Łagodny kaptur o charakterze i pyszczku wiecznego dziecięcia.


Węgielek - 8 miesięcy. Prawie 500g miłości do całego świata.


Czmyś - 2 lata i 4 miesiące. Dostojny, łagodny i wiecznie młody pan kaptur.


Ryjek - rok i miesiąc. Kochany, nieśmiały strachulec o wielkich ambicjach i niewielkich szansach na ich realizację


Szkodnik - rok i miesiąc. Szczur Niewidzialny, przynajmniej na tym tle. Na innym tle widzialny aż nadto, bo przytyło mu się trochę.


Trzpiotek - prawie 1,5 roku. Nasz biedny przysadkowy agut. Chudość bije po oczach, ale agut dzielnie rozprawia się z jedzonkiem - zarówno twardym, jak i miękkim. Od 3 tygodni wojuje z chorobą i poza spadkiem wagi nie ma pogorszenia stanu.


Klusek - rok i miesiąc. Nieśmiały piskacz i outsider w stadzie. Człowiek jest fajny, o ile za dużo nie męczy.


Człapek - prawie 1,5 roku. Dorodna kulka koloru aguti. Wielki zbój i rozrabiaka o złotym sercu, wierny opiekun chorego brata. Z wygolonym policzkiem, który nadal nie zarósł

Ochh w końcu są foteczki Stadko masz niesamowite. Trzpiotku trzymaj się i bądź silny!!!

No, to można pośmiać się nieco z nowej fryzury Człapka...

Muszę przyznać, że najbardziej to mnie Twoje kaptury za serce łapią

Entreen, bo kaptury są niezwykłe Mam trzy i każdy jest inny.

Za radą quagmire z drugiego forum kupiłam wczoraj Sinlac, żeby trochę podtuczyć naszego przysadkowego chudzielca. Sinlac spotkał się z wielkim uznaniem Trzpiota, wcina go bardzo chętnie. Człapek natenczas odstawiany jest do transportera, bo jemu tuczenie niepotrzebne, a wręcz przeciwnie Po powrocie jednak wylizuje pyszczek bratu. I wszyscy są zadowoleni

To widzę że u facetów jednak jest pełna kultura i delikatność bo u lasek to ..jak Chmuracy wraca po tankowaniu Nutri to co najwyżej jest " co żarłaś ?" .. chyba to babska przyjaźń jest szorstka
Fotencje - ulala - panowie na wydaniu !

O, Człap nigdy nie odpuści. Często wyjmował kumplom jedzenie z pyszczków ("co masz? ORZESZKA?! no chyba ci się pomyliło stary, przecież on miał być dla mnie"). Ale Trzpiotowi akurat na dobre wychodzi, że mu ten pyś wylizuje - nie musi się już myć i nie skleja mu się futerko

Czmyś niby to starszy od Mlekołaka, a pyszczek też młodziutki!
Węgielek mnie urzeka. Ryjek przypomina mojego Marcelka, więc powoduje rozczulenie i tęsknotę, niestety...
Dla Trzpiotka przesyłam życzenia dobrej kondycji, przybrania ciałka i jak najlepszego samopoczucia.
Dla reszty niewspomnianej wyżej miziania!

Węgiel mnie rozbraja przy każdej fotce, z każdej perspektywy inny szczur Ale i tak poczochraniec prosto z pralki Ale i bidny Trzpiotek rozstrzepany po stracie wagi, futro bidakowi streczy... Powrotu do formy życzę :* Ryjek i Szkodnik są przeuroczy, ich plany podboju stada z Twojego opowiadania chwyciły mnie za serce ^^. Człapek po tym "pseudo-ropniu" wygląda jednak gorzej od Bubusia - nas nie golili ^^