szczury.org

Faktycznie,wygląda jak aniołek.
Ale pewnie to taki trik,a normalnie to mała diablica co ?

Kościół od środka to ja ostatnio widziałam, gdy byłam u Komunii
A co do diablicy, to niestety.. charakterek po mamusi Tatuś z resztą lepszy wcale nie jest

RattAna-gratulujemy, śliczny bobo,taki spokojny dzidziuś

yss- dawaj jakieś zdjęcie pana J. w końcu dwa miechy to już duży chłop

Aniu- czy ta twoja panna ma takie oczka od zawsze? bo jak jej zostaną to masz problemy gwarantowane będą kolejki pod domem się ustawiać na randki

Ano, od urodzenia ma takie, choć mm wrażenie, że urodziła się z ciemniejszym odcieniem niebieskiego. Ale co ja tam wiem...
Kupimy sobie Dobermana. Będzie sukcesywnie skracał kolejkę. I kwestia wydatków na karmę odpadnie

Wszystkie noworodki chyba mają granatowe oczy. Kocie też.

Mogą mieć też brązowe. W przeciwieństwie do niebieskich - na 100% nie zmienią barwy
Niebieskie mogą się zmieniać do 2 r. ż. choć bywają wyjątki (wcale nie takie super rzadkie), ja do szkoły podstawowejmiałam niebiesko - szare, potem zmieniły mi się na piwne.

yss pisze:Ratta: niektórzy czekają na relację, wrażenia, nawet nie napisałaś, czy poród był trudny czy łatwy...

hyhy... no to masz:
poród miałam dość szybki i łatwy, jak na pierwsze dzieciątko; w niedzielę 9.08. obudziły mnie skurcze, które z zegarkiem w ręku powtarzały się co 10 min., więc już wiedziałam, że lada godzina bądź dzień COŚ się zacznie; zjadłam sobie śniadanie, wzięłam prysznic, a ponieważ skurcze po 3 godzinach nie nasilały się, nie były ani częstsze, ani boleśniejsze, położyłam się z powrotem spać i tak dospałam do południa, po czym ze zdziwieniem odkryłam, że po skurczach śladu nie ma; no to zapomniałam w ogóle o porodzie, kończyliśmy w domu jeszcze różne porządki, ostatnie przekładanie manatków w różne nowe miejsca (wicie gniazda?); oczywiście nie potrafiłam się powstrzymać i zjadłam (zeżarłam) spory obiadek... no i tak po 17.30 skurcze powróciły, tym razem boleśniejsze i już wiedziałam, że czas na prysznic i hej do szpitala na porodówce byliśmy o 20.30 i od tej godziny mam policzony w książeczce poród, czyli coś ok. 6-6,5 godz. wychodzi; wszystko tak szybko się działo! zależało mi żeby urodzić bez znieczulenia i tak się udało co prawda w którymś momencie (krytycznym, związanym z nadchodzącą cyfrą 7-wtajemniczeni wiedzą o co chodzi ) przemknęło mi przez myśl, że powinnam była skorzystać, ale już i tak było za późno; pomagały mi ciepłe prysznice i zaciśnięta dłoń na dłoni męża; nie zapominałam o oddychaniu itp., jakoś wszystko bardzo świadomie przeżyłam - z czego bardzo się cieszę; no i nagle nadeszły parte, szybkie badanie, wody odeszły i usłyszałam wyczekane: "no kochana, teraz wszystko w twoich rękach, rodzisz"! miałam problem z partymi, bo wszystkie skurcze były bardzo silne, ale krótkie, więc partych było trochę (ok. pół godziny, a ponoć można urodzić w 2-4 skurczach); i o 2;30 zobaczyłam swój opadający brzuch i położna położyła mi na brzuchu maleńką, pomarszczoną istotkę, a ja nie mogłam uwierzyć, że to już, i że to nasze bobo... patrzyłam na położną, męża, malutką i naprawdę nie mogłam uwierzyć!!! jak sobie to wspominam to ryczeć mi się chce, ale generalnie ckliwa jestem ostatnio (yss - też tak masz? );
pierwsza myśl po ochłonięciu brzmiała "nigdy więcej", ale już w drugiej dobie zdanie zmieniłam i teraz poród wspominam jako coś wyjątkowego, wręcz magicznego (nie pomyślcie sobie, żem jakaś nawiedzona), a ten nowy mały wszechświat, jak to trafnie yss określiłaś, jest czymś najwspanialszym co mogło mnie w życiu spotkać...

ratta, no, ja też tak mam maluszek jest taki wzruszający....... zwłaszcza jak mówi takie długie zdania po niemowlaczkowemu i się cieszy


a moje fotki są w aparacie. nie chcą się zrzucić na kompa. nie wiem czemu

ok mam


mój synek na przewijaku, o!

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/8d3 ... dc1fd.html

Ale cudo . Przypomina mi się mój brat .

Piekna opowiesc Ratta

I pekne niemowle Yss , jakie ono juz duze !!!!!

Yss, Młody bez 2 zdań robi Twoja minę, te oczy i brwi, hehe

A to poranna Nina. Ja tylko na chwile poszłam do kompa...
>>KLIK<<

Ania no przecież o cerę trzeba dbać!

Cudne dzieciątka. Ja po likendzie wkleje foty, bo jedziemy na małe wczasy

yss, jaki Jonatanek już duży jest szok!!! czy ten uśmiech na ostatniej focie jest już świadomy?
[właśnie, od kiedy dzieciątka świadomie potrafią się uśmiechnąć? Nina robi uśmiechnięte miny przez sen i po karmieniu, ale wiem, że na razie to tylko odruch, ćwiczenie mięśni, choć oczywiście sama zacieszam gdy tak robi];
Ania - niesamowite oczy ma Ninka, te rzęsy są obłędne

ratta on na tym zdjęciu nie tyle się uśmiecha, co rozmawia. nieraz robi takiego kermita wydając radosne okrzyki. a wtedy bawiliśmy się i ja go przy okazji cykałam.

od ok 2 tygodni uśmiecha się widząc nasze uśmiechy - lub po prostu nas. np jak tata wraca z pracy i pochyla się nad łóżeczkiem, to jest najpierw uważna obserwacja jego twarzy, a potem śliczny banan na buzi, aż maluszkowi z oczek się przecinki robią plus do tego milusie gaworzenie i tata jest pokonany.

wcześniej uśmiechał się świadomie o tyle, że był po prostu wesoły - np jak się go łaskotało. ale nie reagował uśmiechem na nasz uśmiech. teraz już to umie i jest to dość powalające

jest duży. aktualnie wyrasta z ubranek 68 i przechodzi pomału na 74.
wyrasta też z wózka! jak się całkiem wyprostuje, sięga od końca do końca. makabra. trzeba go będzie szybko przestawić na doroślejszą wersję wózka, taką z regulowaną wysokością oparcia, i z szelkami. jak duży chłopiec będzie jeździł, a przecież wiekowo jest mały... chyba mu się to spodoba, bo na leżąco mu się już nie podoba. g widać! tylko niebo i gałęzie! dziś kilka razy musiałam go ponosić pionowo, żeby sobie świat pooglądał. ależ kręcił główką i podziwiał wszystko...

ale tego przecież na fotkach nie widać, że duży sama buzia to skąd to wiecie?