szczury.org

Nietoperku to ja walczyłam ponad godzinę aby psu obciąć "wilcze pazury" a ty chwila i szczuraskowi ząbki ciach nie no szacun xD ja bym się chyba nie odważyła jak co zgłoszę się do Ciebie

NyanNyan pisze:Nietoperku to ja walczyłam ponad godzinę aby psu obciąć "wilcze pazury" a ty chwila i szczuraskowi ząbki ciach nie no szacun xD ja bym się chyba nie odważyła jak co zgłoszę się do Ciebie

Sama się zdziwiłam,że tak gładko poszło...Kiedyś na praktykach widziałam jak to weterynarz robi i muszę powiedzieć,że to musiał być totalny koszmar dla szczuraska...Darł się w niebogłosy,wet prawie poskładał go w chińskie "er-zet" Szczuras miotał się i gryzł,porfiryna ciekła prawie że ciurkiem...w końcu dostał uspokajacza...
Ile stresu musiało go to kosztować!Z moim niebieściaczkiem poszło tak łatwo chyba dlatego,że mnie zna i ma do mnie zaufanie.

jordan pisze:a że tak spytam co z mężem ? już nie wspaniały ?

Ech,no wspaniały,wspaniały,tylko w tytule by się nie zmieścił...
Jak mi pozwoli zapełnić to jedno puste miejsce w klatce po Baśce,to może się wtedy w tytule zmieści?

Nietoperrr... pisze:Jak mi pozwoli zapełnić to jedno puste miejsce w klatce po Baśce,to może się wtedy w tytule zmieści?

otóż to słuszna mnotywacja

Nietoperku , podziwiuam Cię , ja jestem tchórz i na zabiegową się nie nadaję , spanikowałabym że mogę za dużo przyciąć i sprawić szczurkowi niepotrzebny ból...
Niebieściaczka wygłaszcz ode mnie podwójnie; całuski dla wszystkich Wspaniałych

No i jednak znów będziemy tytuł zmieniać...

co jak i w ogóle, bo po mojemu to szanse na jedyne sluszne doszczurzenie juz zaprzepascilas olewajac wdzieki jęzorka

merch pisze:co jak i w ogóle, bo po mojemu to szanse na jedyne sluszne doszczurzenie juz zaprzepascilas olewajac wdzieki jęzorka

Nie olewając,nie olewając!!!Ale biorąc jęzorka,nie miałabym sumienia nie wziąć jego braciszka...Bo jakoś tak trudno by mi było tylko jednego z dwójki cudnych braci...Później by mnie to męczyło...
A na podwójne doszczurzenie już nie mogłabym sobie pozwolić.
Na początku to MIAŁ być właśnie "jęzorek"...

Czasami tak jest,że mając cichy zamiar doszczurzenia się,ogląda się wiele zdjęć wielu pięknych maluszków.I nagle pojawia się pomiędzy nimi bida jakaś...I już się wie,że to ten...I tak właściwie,to nawet wcale nie musi być ładny,czasem wystarczy,że jest w nim takie małe coś,co zatrzyma wzrok i myśli właśnie przy nim...

gdzie ten on ?

Ten on jeszcze w Krakowie...

Gratulujemy Jaśniutka i apelujemy do Menża, żeby dał mu jakieś rozsądne imię

ojej! gratulacje!!!

Również gratuluję przygarnięcia słodziaczka. Wyjątkowy Ci on, jak każdy w Nietoperkowie.

Ale ja jeszcze go nie mam!...
On tam samotny taki...A w sprawie transportu cisza...Żeby nie moje małe dzieciaki,to bym sama po niego pojechała,ale to kupę godzin pociągiem...

Tak na szybko,z części wieczornego życia Nietoperowego stadka...

Bazyl.Prywatny ochroniarz jordana...(Mnie tak dupek nie pilnuje,jak jego! Ostatnio rozstał się ze Zgredkiem i trzyma z Otisiem...Kłótnia braterska?Nie wiem,ale foch na całej linii...


Niebieściaczek mój kochany...Frodo dla mnie,Piorun dla synka...Więc przez ciągłe sprzeczki,w końcu został po prostu niebieściakiem...
Już mu zęby strasznie odrastają po moim obcięciu... Czytałam,że później trzeba bardzo często obcinać...W dodatku jak teraz ma wadę zgryzu,to nie ma innego wyjścia...
Kochany jest taki...Łazi za mną ciągle,jak kiedyś Kleofas...


Otisiek mały...Już nie jest taki mały...Od dziś uwielbia mojego Menża(o dziwo z wzajemnością...)Monż został oficjalnie obsikany,a Otiś wkupił się w jego łaski tym,że ode mnie uciekł do niego... Ale miał zaciesz!!!(Monż...)


No własnie.Ostatnia kilkudniowa miłość Bazyla i Otisia...


A to walka o "najlepszy kąsek wieczoru",czyli Bazyl i jego wykop w stronę przeciwnika,widoczny na drugim planie...

"No dobra,zjem co mi zostawisz,w końcu jesteś moim białym bogiem!"...


Cała bitwa była oczywiście o orzechy włoskie,które dziś dostały jako składnik menu...


A tak na marginesie,mamy nowego zwierza w klatce...

Samo to się kocie wpakowało i wyjść nie chciało.Szczurom kociszcze zbytnio nie przeszkadzało,co z resztą widać na zdjęciu...
Długo nad tym pracowałam,ale muszę pochwalić się z postępów własnych.Początkowe przerażenie na sam zapach kota ustąpiło zaciekawieniu.Od kiedy kot nocuje w pokoju razem ze szczurami i przyzwyczaili się do swojej obecności przez kraty,do zapachu,nie panikują już tak.Ani one,ani kot.Na wybiegu wieczornym są wszystkie razem,kot powoli zaczyna próby delikatnej zabawy,choć wie,że za bliskie spoufalanie się oznacza dziaba.Ogony też zaczynają bardziej kotem się interesować,już bez strachu.
Za to niebieski ma kociambra gdzieś,na wybiegu olewa całkiem jego obecność,podchodzi bez nuty strachu,jak do kumpla z klatki,w dodatku bezczelnie wyżera kotu jedzenie z miski...A kot tylko patrzy z niedowierzaniem na tą rozpasłą bezczelność...

tylko uważajcie coby kota kiedyś przypadkiem w klatce nie zamknąć na dłużej