szczury.org

Spanie Węgla na zasadzie - wszystkie różowości szczurze łączcie się

Siódemka fajna, od razu ruchliwiej i weselej
Spóźnione sto lat dla dwulatków ! Panowie miziaści

Panowie śmietnikowcy już się mniej boją i chętnie pozują... zwłaszcza za wynagrodzeniem w postaci jedzonka

Ulli


Marquand


I razem


Zdjęcia jak zwykle cudownej jakości, ale szczury widać Szkoda tylko, że Marquś nie pokazał brzuszka, ma tak śliczne znaczenie

Wykiziać całą gromadkę!
I mam pytanko.. jakie umaszczenie miał Frodo? Bo z tego co widzę to moi chłopcy będą wyglądać tak samo

Frodo był american blue agouti, miał śliczny szary kolor - szary, nie niebieski

A teraz... fotki. I to nawet jak na mnie w jakości HD
Skoro mam wybiegowe szczury pierwszy raz w mojej karierze, to czemu by nie zrobić paru zdjęć podczas wybiegu? Naleśniki na kocu już były milion razy. Czas na Adolfa i Hermana, którzy podbijają mi codziennie mieszkanie i serce

Z góry przepraszam za stan podłogi, który rzuca się w oczy, ale jesteśmy tuż przed sprzątaniem, a Herman roznosi każdy kurz zebrany za szafą za pomocą ogonka

Ulubiona melina Hermana Jak widać często zaprasza tam Adolfa


Aj! Nie po oczach tym fleszem, samico człowieka!


Hermaństwo zawsze węszy...


Każde miejsce dobre na czułości...


...i na toaletę.


Czas dalej pozwiedzać...


...ale samemu smutno, więc trzeba wziąć kumpla...


...z nim zawsze najlepiej!


No... chyba, że... może by tak... hmmm...


Pomiziałam po łebku Hermana i oboje straciliśmy Adolfa z oczu na góra jedną minutę. Po tej minucie zaczęliśmy się za nim rozglądać (Herman we własnym zakresie, ja we własnym), ale ten... był już u stóp mojego męża w drugim pokoju

Oczywiście to było tylko kilka ostatnich minut wybiegu, a nie cały

Chłopcy przeuroczy
Lubię u szczuractwa potrzebę zwiedzania i to zaleganie w różnych miejscach. Ale skoro każde miejsce jest dobre na toaletę, to znaczy, że czują się u Was szczęśliwi

Też uwielbiam to ich zwiedzanie. Do tej pory czytałam o tym tylko w tematach innych. Nie wiem, moje szczury zawsze wolały zalegać na kanapie i pulsować oczami, niż zwiedzać. A tu się trafili dwaj starsi panowie wychowani w duchu wybiegów - od razu inaczej Na miejscu moich młodziaków bym się wstydziła - dwa dziadki, jeden ze szwankującymi tylnymi łapkami, a zasuwają w ciągu jednego wybiegu więcej, niż moi młodzi przez całe życie...

valhalla pisze: Aj! Nie po oczach tym fleszem, samico człowieka![/i]

Boskie
Herman wyrudziały jeszcze bardziej niż moje Diabły...
No i w końcu się trochę pouganiasz za szczurami ^^ Ja to w szoku byłam, że szczury mogą zalegać na kanapie i nie zwiedzać

Ja mam teraz szczury z najróżniejszymi podejściami do wybiegu. Czarnołebki chcą wyraźnie wychodzić, ale kanapa im wystarcza. Klusek wręcz sam decyduje, kiedy koniec wybiegu i wraca do klatki. Adolf i Herman są typowo wybiegowi, normalne szczury jakich nigdy przedtem nie miałam A Ulli i Marquand prawdopodobnie przez całe życie nie byli wypuszczani i na każde opuszczenie klatki reagują streskupami i paniką... dziwi mnie to. Byli zdrowi, dobrze odżywieni, ale widać, że nie głaskał ich człowiek ani nie zaznali wybiegów. Na szczęście do człowieka już się przekonują Wierzę, że będą też kiedyś chcieli biegać.

Węgiel wczoraj wyczuł, że po podłodze biegają "obcy". Zaczął tupać ze złości wszystkimi czterema łapkami. Podczas wspólnego wybiegu dzień wcześniej poruszał się jak czołg... tak śmiesznie zmienia się jego zachowanie w takich sytuacjach

Wybiegi chłopaków odbywają się w tym samym czasie - towarzystwo kanapowe fuka na podłogowe i na odwrót. Doszło dziś jednak do bliższej interakcji Znany skoczek Klusek zeskoczył z kanapy, prawdopodobnie z zamiarem powrotu do klatki. Zainteresowały go jednak siki na podłodze, więc przystanął i zaczął węszyć. Nagle od tyłu dopadł go stary zbereźnik Adolf! Kluskowi próba gwałtu się wybitnie nie podobała, więc wskoczył z powrotem na kanapę. Odczekał, aż beżowe zło się oddali i dopiero zeskoczył - tym razem wrócił już prosto do klatki

Łaś i Kluś skończyli dziś umownie 1,5 roku!

Pozdrowienia od braciszka i wszystkiego najlepszego

Sto lat!
Udanej integracji ^^

I w ogóle się nie znasz. To nie był gwałt. To był seks-niespodzianka!

Buahaha, niebywałe, że żadna bojka się nie wywiązała. Już widzę, jakby któregoś z moich ktoś próbował gwałcić. Zaraz by dostał kopa z półobrotu, aż by mu zadźwięczało w głowie

Wszystkiego najlepszego dla solenizantów!

I ode mnie życzenia, także te spóźnione dla dwulatków; wszystkiego najszczurszego no i dużo, dużo zdrówka

http://images49.fotosik.pl/1941/0094f9947c4e75c6m.jpg ale mina!

gosja1 pisze:Buahaha, niebywałe, że żadna bojka się nie wywiązała. Już widzę, jakby któregoś z moich ktoś próbował gwałcić. Zaraz by dostał kopa z półobrotu, aż by mu zadźwięczało w głowie

O dziwo, wygląda, że gwałt był początkiem przyjaźni Kluś stał się partnerem do wspólnego biegania dla Adolfa. Herman nie może na swoich łapkach tak szybko biegać, on zresztą woli się zaszyć w jakimś kącie, pod szafą czy w innym zakurzonym ciemnym miejscu. Za to z Kluskiem Adolf biega wszędzie. Wczoraj zapuścili się do miejsca, gdzie stoi klatka śmietnikowców. Ulli nie był zachwycony

Węgiel wciąż się bije z Adolfem, ale Hermana lubią wszyscy. Wczoraj Węgiel i Łaś wspólnie go obsikali. Biedny Herman był cały mokry Iskanie też było, ale potem, kiedy Adolf oberwał (bezkrwawo na szczęście), Herman też zaczął uciekać