Re: Dueciki dwa
: pn lis 08, 2010 6:07 pm
o tak, brawo Czarnulko 
Potem spokojnie leżałyśmy obie, podsypiając w ciepełku i wzajemnej bliskości. A przed nocą podczas jedzenia zadławiła się czymś , pewnie chrupkiem kukurydzianym z karmy, bo z pyszczka wydostało jej się trochę żółtej spienionej mazi. Opuściłam ją parę razy z góry na dół , masowałam pod gardziołkiem, głaskałam i uspokajałam , znowu opuściłam ją trzy – cztery razy bo było widać , że kłopoty nie minęły .
Potem przytuliłam szczurę do siebie i tak objętą próbowałam ukoić; biedulka była umordowana i przestraszona. Kiedy zaczęła się myć i miałam pewność , że już wszystko w porządku, dałam ją na legowisko i już tylko sprawdzałam czasem , czy z nią dobrze . Nie będę ukrywać , że byłam przerażona , gdyż wyglądało to o wiele gorzej niż niedawno u Czarnulki , i dużo dłużej ją trzymało… Obie z Czarnulką są ostatnio bardzo przytulaśne i łase na pieszczoty , głaski i czułe słówka; objęte oburącz dłońmi po boczkach leżą takie ufne i zadowolone , długo przyjmując ludzkie serdeczności .
Martwi mnie troszkę ta nóżka Dżumy , bo odnoszę wrażenie , że jakby nie do końca w pełni władała paluszkami – jakby samoistnie się podwijały; kiedy zaś odwróconą na plecki w dłoniach całuję po brzuszydełku a ona ,jak zwykle wsparłszy się łapami o moją twarz wylizuje mi nos , czuję nieco mniejszy nacisk kontuzjowanej nóżki. Temperaturą nie różni się od drugiej ; może potrzeba więcej czasu na dojście łapki do pełnej sprawności – nie wiem, póki co masuję jej bardzo delikatnie te paluszki oraz stópkę licząc na to , że wkrótce będzie całkiem dobrze.
Pora na jakieś foteczki Finlandii. Odchudzanie czekoladki idzie nam jak po grudzie, ale nie tracimy nadziei na widoczne efekty. Ostatnio zapominam o pędzlowaniu jej łysinek cytryną i Martini znów chyba urządza wieczory z darciem pierza
I jeszcze kilka zdjęć Czarnulki.
Na "wymianie" w pokoju młodszych dziewczynek
... i na swoich śmieciach:
upiększamy firanki nowymi wzorkami 
delektujemy się dropsikiem. 
a byłam pewna, że wysłałam 
