szczury.org

http://www.youtube.com/watch?v=Pqlm__zk ... e=youtu.be

Adolf i Klusek na podłodze, Węgiel i Łaś na kanapie

Ha, ha, Adolfowi prawie się udało zaciągnąć Kluska na drugą rundkę wokół tapczanu I ciekawe dlaczego wciąż miałam wrażenie, że jeśli by tamten się ociągał, to czekało by go murowane ciągnięcie za ogon
Może połączony z chłopcami, Adolf, przekona ich do spacerów po ziemi - tym lub innym sposobem

Ja się śmiałam z maluchów, że ciągają się za ogon (w wątku IHime), a tutaj proszę... I w wieku dorosłym podobne zapędy
Chłopów masz ogromnych, puszystych, uwielbiam!

ol. pisze: I ciekawe dlaczego wciąż miałam wrażenie, że jeśli by tamten się ociągał, to czekało by go murowane ciągnięcie za ogon
Może połączony z chłopcami, Adolf, przekona ich do spacerów po ziemi - tym lub innym sposobem

Też miałam podobne odczucia
Powodzenia w łączeniu życzę!

ol. pisze: Może połączony z chłopcami, Adolf, przekona ich do spacerów po ziemi - tym lub innym sposobem

Oj nie wiem - Klusek od zawsze jednak biegał, kiedyś tylko po to zeskakiwał, żeby wrócić do klatki, a przy Adolfie zaczął też zwiedzać. Ale jednak odruch uciekania z kanapy miał wyrobiony od dawna, a Węgiel i Łaś tego nie mają.

Na razie, aby Adolfowi dać czas na całkowite zagojenie się i nam na podjęcie ostatecznej decyzji (ciachać czy nie ciachać jaja dumbosza) Klusek jest szczurem dwustadowym. Bywa u Adolfa, bywa u czarnołebków. I w jednej, i w drugiej klatce traktują go jak swojego. Adolf strasznie się cieszy na jego widok Jemu potrzebny jest spokojny kastracik do przytulania, iskania i wąchania po ogonie

Straszliwie się popłakałam, jak zobaczyłam filmik z Mlekołakiem i Kluskiem...

Najbardziej w tym filmiku podoba mi się że oni są tacy .. nieśpieszni U mnie jak pozwolę Tośce otworzyć klatkę, to zanim drzwiczki opadną połowy lasek już nie ma A tu .. co najwyżej lekki truchcik .. jakie to piękne !

Eve i oni łażą, a nie jak Lusiek Ale ja też to cenię w samcach - jestem w stanie za nimi nadążyć

A co tu tak cichooo?

valhalla zdaje się wyjechała Z chłopakami został jej mąż.

No tak, nie było mnie 10 dni Ale właśnie wróciłam, wyściskałam szczury, strasznie się za nimi stęskniłam.
Chłopaki na szczęście dobrze. Kluś na stałe zamieszkał z Adolfem i Adolf go uwielbia

A jak pozostałe relacje między stadami? Jak tam "śmietnikowcy"? Nauczyli się wychodzić z klatki?

Tak, nauczyli się. Są w stanie już pobiegać po "kanapowym" wybiegu i nie boją się własnego cienia. Chociaż Marquand na każdy szelest zwiewa pod koc, no ale po to ten koc tam jest Ostatnio Ulli wszedł nawet mojemu mężowi na kolana. Na niedługo, ale powoli się ośmielają. Już dawno nikogo nie ugryźli.

Mam zmartwienie z Łasiem. Schudł bardzo, waży 472 g. Niby ma normalny apetyt, je, pije, chodzi też normalnie, ale czasami chwytanie łapkami (jedzenia) wygląda dość nieporadnie. I każdy, każdy cholerny przypadek TEJ choroby zaczynał się u nas od utraty wagi.
Wiecie, o czym myślę.
Jutro jedziemy do weta.

Rok temu umarł Frodo...

O! No nie mów nawet!

To nie jest możliwe. Wierzę, że szczurak postanowił dbać o linię. Trzymam kciuki