szczury.org

Zdjęcia cudne, a filmik..

Tak biednie wygladają te łapinki kochane Ale dzielnie sobie Dolarek radzi, dziarsko! Wielki duch w tym małym ciałku drzemie!

Tak, wiem Sysa, że to wygląda żałośnie. Prawdę jednak mówiąc, to gorzej wygląda, niż jest w rzeczywistości. W tych stópeczkach jest czucie-( Dolarek zawsze miał w stópkach łaskotki i dalej ma) dlatego tak ważny mi się wydaje ich masaż i ogrzewanie. To trzeci mój szczurek z tą starczą przypadłością i w tych chwilach najbardziej sobie właśnie chwalę moje łóżko 2x2 metry – bo trzeba uważać, po czym mysiorek ciągnie brzusio.
Inna sprawa, że każdy z tych trzech szczurków (Jędrulka, Blessiaczek i teraz Dolarek) to zaprzysięgły sybaryta, który leniuchowanie przedkładał w życiu nad inne sporty... no i jednak liczyłam, że skoro to statystycznie wybitnie samcza przypadłość- Dolarka, jako kastrata ominie. Za to, przednie łapki ma silne i jak trzeba- potrafi sierpowego wymierzyć. Masuję mu także brzuszek- choć nie zawsze jest tym zachwycony- ale nie wiem przecież jak daleko ten bezwład sięga. Kupki robi ładne. Jednak, choć ani jemu, ani Blessiowi się to nie zdarzyło, pamiętam, że Jędrulce ze trzy razy taki masaż brzuszka, pozwolił się pozbyć solidnego czopa z siuraczka... trochę działam w ciemno, ale cieszę się, że mogę mu ofiarować sporo czasu. Póki mieli siebie z Blessiem, nawet nie wiedziałam, że mam starowinki w domu .

Dolaru słodki Dzielnie radzi sobie i nieźle wygląda, a pewnie też i ogoniasty kumpel może mu w toalecie stópek pomóc
Całuję mocno te stópki i masowane brzusio też!

starsze szczurki powinny miec sprawdzane siusiaki- moga mic klopot z ich domywaniem , gromadzi sie mastka i zakazenie gotowe, takze codziennie trzeba sciagnac napletek z sisiaka i jak cos sie gromadzi przetrzec wacikiem zwilzonym ciepłą wodą.

Dolarek wygląda tak miękko i gładko, że całkiem łatwo można sobie wyobrazić go jako nieco wyrośniętego oseska, który dopiero co pokrył się sierścią, wyszedł na pierwszy spacer - i żaden świat mu nie straszny
A że w pieleszach u mamy najlepiej - to się wie

Kwarkom, kocicy i odmiennej – zdrowych i radosnych Świąt !

ol. pisze:Dolarek wygląda tak miękko i gładko, że całkiem łatwo można sobie wyobrazić go jako nieco wyrośniętego oseska, który dopiero co pokrył się sierścią, wyszedł na pierwszy spacer - i żaden świat mu nie straszny

naprawdę, mnie nie przestaje zadziwiać nieskazitelne piękno i aksamitna gładkość jego sierści. Nawet, mimo niesprawności, niewiele muszę mu pomagać w utrzymaniu tego stanu (no, jak go dopadnie młodzież, to czasami trzeba troszkę tylną część "przetrzeć" ) no i cieszę się, że jeszcze wyraźnie nie chudnie- nie ma "efektu znikania szczurka"
Za życzenia, bardzo dziękujemy.

Życzenia nieustające dla niego, żeby tak dalej się trzymał i nie dawał upływowi czasu kochany Dolaru I niech nadal utrzymuje tę świeżość wyglądu i dobrą wagę. Buziaczki dla wszystkich Kwarków od nas

dziękujemy, za ciepłe słowa. Dolarek jest dzielny i prawdę mówiąc, jego kontakty z gówiażerją nie wyglądają całkiem źle
z racji dzisiejszych, dziwnych godzin- kwarkowo dzieli się z Wami takim czymś: http://sm32.home.pl/zyczenia/bn.swf
...wszystko fajnie, ale oni obiecują/ grożą, że wrócą....

Co słychać u Kwarków z Nowym Rokiem - nie uciekły chyba po koncertach tej świątecznej orkiestry? Zdrówka i szczęścia dla mieszkańców Kwarkowa życzę

a ja po prostu chciałam się do Was uśmiechnąć

ja uśmiecham się również, powracam ze skruchą, niczym córka marnotrawna...

Co tam u staruszka?

Co się dzieje w Kwarkowie? Taka cisza tu zaległa, że aż boję się pytać...

pariscope pisze:Co się dzieje w Kwarkowie? Taka cisza tu zaległa, że aż boję się pytać...

jejku! niebójnic
Oj, no.... zarósł nasz temat solidnie. Że do tego dopuszczam, tym bardziej paskudnie z mojej strony, że dopadło mnie tyle bidy w rożnych wariantach i odsłonach naraz, że trudno mi się pozbierać, a to, że jednak się „zbieram” i trwam- to niemal wyłączna zasługa Kwarków (Wy i Wasze Uśmiechy, też mają tu swój wkład)
W skrócie, sytuacja wygląda tak:
Dolaruuu – teraz już „znikanie szczurka” jest wyraźne. Norka na terenie mojego łóżka stała się „salonem” gdzie reszta Kwarków wpada, by pogadać z seniorem i załapać się na jakiś ekstra poczęstunek. Dolarek w zasadzie chwali sobie te wizyty, bo muszę powiedzieć, że chłopcy są dla niego bardzo sympatyczni z wyjątkiem...no właśnie; trochę to śmieszne, trochę wkurzające- ale bardzo ciekawe zjawisko: Czarne Robaczki, zachowują się pięknie wobec Dziadzi dopóki...dopóki odmiennej nie ma w tym łózku! Wystarczy, że się położę; natychmiast trzeba pokazać, jakie to z nas supersamce! „Co tam taki starowinka! Patrz, jaki ja jestem! Podeptam go, oleję, potarmoszę! No! Po co się tak nad nim rozczulasz? Świat należy do nas!”.
Taki jestem chudziutki:
Znowuuuuu mnie kąpała! :
Jest już mocno niedołężny. Słabną i przednie łapki- trudno w nich coś utrzymać ale wypracowałam sobie takie specjalne ułożenie ręki, że zjada smakołyki w przekonaniu, że sam je sobie przytrzymuje.
Zapomina o jedzeniu, więc po pracy pędzę... „gdzie byłaś tyle godzin? Zgłodniałem!” : http://www.youtube.com/watch?v=znnZ03y09J8
Kiedy indziej, tak łatwo nie idzie: http://www.youtube.com/watch?v=Y88RinQdJFs preparowany amarantus, cieszy się takim sobie zainteresowaniem...
... Robaki, są niesamowite i przekochane
Może ktoś pamięta mojego Frasobliwego molestowanego przez Dara? Dalej nie ma lekko(widzicie minę Aggeuszka?) :
Czego?! My tu tylko śpimy:
Widzieliście ZUO? Uśpione, wygląda tak:

A tutaj, pięknooki Kitun:
Kitunek, ma nie tylko wyjątkowo piękne oczy i bródkę- Kitunek ma także bardzo dobry charakter.
Kitunek mocno pokochał Arielka, ale ten, uporczywie woli samotne pomieszkiwanie za szafą w przedpokoju. Kiedy raczy zaszczycić swoją obecnością, Kitunek przyjmuje go tak: http://www.youtube.com/watch?v=EYne2muEsbY (Arielek, to ten, z płaszczykiem „spiętym” w dwóch miejscach- Kitunek ma płaszczyk „rozpięty”)Ja , gdy Łaciaty Cudaczek przychodzi, cieszę się podobnie, ale tego widoku- Wam oszczędzę

To na razie tyle.

Witam, oglądałam filmiki ze starszym szczurkiem i jestem pod wrażeniem opiekuńczości jego Pani... niewielu ludzi jest na to stać, by siedzieć przy chorym człowieku tyle czasu i dopilnowywać go z podstawowymi potrzebami a co dopiero zwierzaka...
Przesyłam mizianko dla Dziadzi.
Pozdrawiam!