szczury.org

Tylko niech nie schodzi śmiertelnie, zanim nie skończy opowieści, no!

… i proszę Cię, weź pod uwagę, że ja też doczekać muszę a tak za wiele mi nie zostało

btw.

*Delilah* pisze: zdenerwowana brakiem chętnych na szczuraski (okres interwencji warszawskiej),w akcie desperacji wstąpiłam do zoologa po jedzonko ... ii...
Tak oto z 12 zrobiła się parszywa 13-stka...

- baaardzo zdrowy odruch obronny organizmu

No, ja też podziwiam - w tej sytuacji odruch po prostu super
Delilah, cały czas jesteśmy dwa lata w tyle, sprężaj się - odzywa się ta, co zakłada swój temat od lat 5

hoho - Izabela pocieszylas mnie tym 5letnim zbieraniem sie do napisania tematu:)

Odmienna, nie przesadzaj, wszak licho zlego nie bierze ))))

Piromanka,Babli & Pin3ska ciag dlaszy nastąpi, ale najpierw fotosik sie musi odbrazic, bo cos mi sie wlaczyc nie chce. :/ A opowiesci dziwnej tresci, musza byc odpowiednio udokumentowane fotami:)

Ok, fotosik już w porządku, wiec nie mam na kogo zrzucić winy za lenistwo;)

Skończyłam na "Szczurze -Dziwaku", czyli Runie.
Na przydomek ten zasłużyła swoimi niecodziennymi zachowaniami. Mianowicie, przez pierwsze 3 tygodnie pobytu u mnie siedziała w kącie klatki,praktycznie bez ruchu, przypatrując się całemu otoczeniu z nadzwyczajną uwaga:)
Przypominało mi to trochę psychopatów, śledzącyh swoje ofiary i analizujących każdy szczegół ich zachowania:)
Zarazem nie pokazywała po sobie strachu wobec ludzi (chociaż..kupki w moich włosach <potargał wiatr;)> mówiły same za siebie..), jedynie patrzyła i patrzyła i patrzyła...hipnotyzująco:)
Z czasem jej się wybitnie odmieniło, została moją samiczką alfa:) (pewnie rozgryzała przez ten czas stosunki w stadzie i wydumała, jak to zdetronizować ówczesną przywódczynię).
Z biegiem czasu stała się tez niesamowicie proludzka, wręcz zazdrosna, kiedy poświęcałam innym szczuraskom więcej uwagi, aniżeli jej.
Pewnego razu nawet się na mnie obraziła, kiedy wyjechałam na parę dni:) OO,foch to był wtedy potężny, z przytupem:)

W miedzyczasie dzieci Cirilli poszły w świat.. a mnie ostały się dwa słodkie kakalce - Shiloh i Lilitu.

<----------- Shiloh, straszliwy rozrabiaka i tapetozjadacz.


<----- Lilitucha, z odwiecznym głupkowatym wyrazem mordeczki.

<--- wybarwiająca sie Runinicha


<----- Shiloh raz jeszcze.

W ten oto sposób zostałam z moim dream team'em - Cirillą, Nefilim, Shiloh, Lilitu i Runą.
Dodam, ze w stadzie panowała (i panuje nadal, odpukać)zawsze idealna harmonia - zero problemów z łączeniem. Co też mnie oczywiscie, niezwykle cieszyło, bowiem ktokolwiek przyszedł do stada, zostawał z miejsca akceptowany z całym "dobrodziejstwem inwentarza". (np. częstokroć, do moich Głupków przybywały w odwiedziny Cirillkowe dzieci, pozostające u mojej Przyjaciółki - Etna i Amelka,)
Okres letni 2007 , wspominam jako najmilsze czasy, wszystkie bylysmy piekne, zdrowe i młode:) Wprawdzie banda nienasyconych zarlokow, zamieniła mój pokój w ruinę <Runinę>;) ale tez nie brak w tym mojej winy, bowiem postawilam na szczury wolnobiegajace, zatem sama sie prosiłam o totalną destrukcję otoczenia

<------------ od lewej Lilitu, Shiloh (to z beżową pręgą), Cirilka, Nefilim i kawałek Runy.


kolejna część-wkrótce:)))

Z lubością wczytam się w informnacje, co Ci pogryzły, zniszczyły, pocięły, zgniotły, wykopały, zaplątały, bowiem moje futrzaste także wolnobiegające są
A jak powszechnie wiadomo, nic tak nie cieszy, jak szkoda bliźniego i to poczucie, że być może u kogoś jest "gorzej"

Piromanko przyznam ,ze juz nie są wolnobiegające W obliczu bankructwa postanowiłam trochę ukrócić ich zapędy. Stopniowo zmniejszałam im wolność ( uznałam, ze Lilitucha wisząca na karniszu i zjadająca firanke, to trochę za wiele, jak na moją anielską cierpliwość:) i tak już zostały .
A listę strat i zażaleń na pewno zrobię
Ostatnim, rujnującym moją psychikę wybrykiem było wylanie kawy na lapka (na szczęście uratowany !), ale klawiatura wew. do wymiany. ://
Ehh

Oto obraz ówczesnej sielanki


<---- To na pleckach to Shiloh Obok niej Cilika, a w tle Lilitka.


<----- Nauka jakgdyby zeszla na dalszy plan, kiedy dostojna Pani Nefilim domagala sie zainteresowania



<----Nefi i Lilitu (na obsikane przescieradlo, prosze nie zwracac zbytniej uwagi:))


<------ Malutka Lilitucha:)

Na dzisiaj to tyle, bowiem zamiast weny pisarskiej zeslano na mnie bol glowy:/

jakie cudne foto, to przy malowanej ściance!!!
zasiuśkane prześcieradła nie robią wrażenia, sama takie mam tak samo jak pościel robiąca się z wybiegu na wybieg coraz bardziej ażurowa, czy też listwy przypodłogowe z efektownymi wyszczerbieniami; namacalny dowód inwencji twórczej i niesamowita różnorodność wkradają się w progi szczuromaniaków
śliczności!

Jej! to pierwsze zdjęcie jest najlepsze!
A Shilton na pleckach...mały cudaczek
Proszę wymiziać ode mnie

pisz, pisz dalej !

bo skoro jesteś 2 lata wstecz to ciekawe co jest teraz

Niestety, jak to z sielankami bywa, nie trwala ona dlugo. W listopadzie 2007 odeszla od nas polroczna Shiloh...
Niestety, ale nie wygrala z zapaleniem ucha..
Caly czas pluje sobie w brode, ze za pozno sie zorientowalam i gdyby nie to, byc moze Shiloh jeszcze by zyla...



<------- oto Mamusia Cirilla na przedzie, a za nia Shiloh i Lilitka.

Jest to jedno z niewielu zdjec Shiloh, jakie mi sie ostaly. Nie przypuszczalam ,ze tak szybko przyjdzie mi sie z nia pozegnac i w tak nieprzyjemnych okolicznosciach...
Zaluje, ze tak do konca nie dane nam bylo sie dobrze ze soba zapoznac.
Wspominam ją, jako szczuraska z charakterkiem. Szalenie inteligentnego (zawsze pierwsza wynajdywała sposób, jakby tu sie dostać na szafkę z książkami lub tez przegryźć ściankę i wydostać się na wolność)
Dzieki swoim licznym wybrykom, zyskała sobie przydomek "demona":)
Nie należała do bardzo pro-ludzkich przypadków, raczej chadzała wlanymi drogami, ale potrafiła tez przyjsc i położyć się na mojej stopie i słodziutko zasnąć.
Pamiętam, ze była stosunkowo dużą szczurzycą, nawet większą od swojej mamy.
Lilitka wyglądała przy niej jak liliput
Często wyobrażam sobie, jaka byłaby teraz- prawie -2letnia, już bardziej przytulasta ale zapewne nadal pełna temperamentu i pomysłowa...
Sposób w jaki umarła, zawsze powraca w moich najgorszych koszmarach...
Oczywiscie byl to poniedzialek rano, kiedy stałam w piżamie bezradna i wyłam, patrząc na jej cierpienie.
Wiedziałam ,ze nawet nie zdążę dojechać do weta, żeby jej ulżyć.
Spij dobrze Shiloh...

znam ten ból... też się zastanawiałam czy gdybym nie zlekceważyła pierwszych oznak choroby u Lusi (zapalenie mózgu), szczurcia nie żyłaby jeszcze parę miesięcy... a ja kładłam wszystko na karb wieku;
ale nic to, wszyscy uczymy się na błędach, ważne by wynieść z nich nauczkę i w przyszłości ich nie dublować;
Shiloh była piękna, jak mamusia;

bo skoro jesteś 2 lata wstecz to ciekawe co jest teraz

Deli, zanim te 2 lata w wątku nadrobisz, to full czasu minie, buuu... a my nigdy nie będziemy na bieżąco!

Sprężaj się, bo fajnie piszesz !

Nuewcale nie bedzie tak zle
Juz powoli zbliżam sie do czasów mniej prehistorycznych:)
Oczywiscie sporo juz zapomniałam (pamięć dobra, ale krotka:P) i tym samym moja opowiadanie jest bardzo okrojone, ale cóż sama jestem sobie winna:)
Ale lepiej późno zacząć, niż później oto i kolejna porcja.

Po odejściu Shiloh zrobiło się pusto ,zabrakło głównego niszczyciela , wiec tym samy pozostałe Dziewczyny zmuszone były przejąć pałeczkę, co tez z chęcią uczyniły:)
Szczerze mówiąc, śmierć Shiloh uzmysłowiła mi , ze nie zawsze będzie tak różowo i posiadanie szczuraskow, to przeważnie jedna wielka niewiadoma.
Niby wszyscy zdajemy sobie sprawę, ze w każdej chwili może się coś zdarzyć, ale odpychamy te myśli : "bo przecież takie rzeczy maja miejsce, ale przydarzają się komu innemu, nie nam "

Wtedy zaczęłam wręcz obsesyjnie cenić każdą chwile spędzoną z moimi ogonkiniami, pomna ze, chociaz dzisiaj jest wszystko dobrze i pięknie ,jutro może przynieść przykre rozczarowanie.
Z tego tytulu powstala ponizsza sesja.
Przyjechalam wtedy do Tarnowa wraz z dziewczynkami (wszystkimi pięcioma) na Swieto Zmarlych i pochowek Shiloh
i z miejsca kazałam nas obfotografować .


oto ja z Cirillą , w tle zazdrosna Runicha Jakże śmiałam poświecić innemu szczurowi tyle uwagi:)?


a tu juz wreszcie Runina w centrum uwagi, czyli w swoim zywiole



Nefilimica pelniaca rolę wyrafinowanego nakrycia glowy