szczury.org

łojeju ja pisałam do Izabeli nie do Izolda
macie za podobne nicki

Tak, w dodatku ja też Izabella.
Nie wiem skąd się wziął pomysł tego imienia. nie cierpię go. wrr.
W każdym razie nawet nie zauważyłam twej pomyłki

A ja jestem Izabela, nie Izabella, więc można nas odróżnić, hi,hi

Tak ja napisałam - obie metody są skuteczne, a każdy ma prawo wyboru, czy chce szybciej, czy mniej stresująco dla szczura

A ja bym chciala rzucic nowy pomysl na oswajanie takich trudnych szczurkow
sama sie opiekuje takich trudnym ogonem o imieniu Mysia jest u nas juz 5miesiecy i zadna z wymienionych technik nie pomagala nawet byl temat w ktorym przedstawialam problem-szczurek niejadek, nie chciala wogole jesc i siedziala w domku, totalnie zteroryzowany szczur a ze forumowicze maja pewna obsesje zeby nowicjuszy namawiac do dwojki ciurkow zamiast jednego i to nie z zoologa a z adopcji czy hodowli, tak tez zaadoptowalam jej kolezanki, Mysia wciag byla dzikim szczurem z obawa podchodzacym do reki po czym wyrywala sie we wszystkie strony zeby uciec... to mnie bardzo zniechecilo do prob oswajania i chyba slusznie
zaczelam zajmowac sie pozostalymi 10 ogonami pozostawiajac Mysie w spokoju w jej swiecie w ktorym razem z chlopakiem nie istnielismy tylko jej szczurze kolezanki-byla chyba szczesliwa ale ze maluchy dorosly towarzystwo sie bardzo pomniejszylo Mysia zaczela zostawac sama w klatce gdy Kropka przebywala ciagle na naszych kolanach
i dobijajac do setna Mysia stala sie zazdrosna(wczesniej uwaga byla na niej skupiona jako ze chcielismy ja oswoic) o Kropke ze ja "meczymy" miziamy itd a ja olewamy... pewnego dnia zajeta praca na komputerze zauwazylam ze cos mnie ciagnie za bluze skacze jak oszalale na kolanach i to ze zdwojona sila- do zabaw Kropki dolaczyla Mysia, po miesiacu ignorowania i otwartej klatki wyszla od tego czasu nie ucieka gdzie popadnie gdy sie czegos wystraszy ale biegnie do nas wraz z Kropka, daje sie glaskac, calowac a jak widzi ze dokuczamy Kropce a jej nie to patrzy na nas jakby byla smutna i zla... wciaz wsumie zdarzaja sie jej sytuacje gdy przestaje "panowac nad instynktem przetrwania" i wracaja dawne nawyki chowania sie w najczarniejsze dziury ale pracujemy nad nia w dalszym ciagu

W skrocie- drugi szczurek z adopcji lub hodowli(chodzi o kontakt z ludzmi zaraz po narodzinach ktorego brak ogonom z zoologa) ktory pokaze ze czlowiek nie jest zlem, zagrozeniem ale kims kto sie opiekuje poprzez dostarczanie roznych pysznych smakolykow, mozna sie z nim pobawic gdy wyczerpia sie szczurze zabawy bo chyba o to chodzi aby szczurek mial towarzystwo swojego gatunku( nie bedzie sam w stresie, mysle o nowych stytuacjach jak porzatki w klatce przestawienie hamaczkow, zwiedzanie nowych okolic itd) ale jednoczesnie nie bal sie ludzi i wychodzl z klatki, przychodzil do nas tylko zeby tak sie stalo w przypadku takich trudnych do socjalizacji szczurkow potrzeba drugiego szczurka..

Dlatego doradzamy to samo forumowiczom, którzy twierdzą, że na początek chcą jednego szczurka, a drugiego dopiero jak pierwszy będzie oswojony Twój post będzie dobrym przykładem do pokazywania im

Tak myslalam czy komus sie bedzie chcialo czytac ale postanowilam ze napisze i chyba przez to doswiadczenie dolaczylam do grona osob przeciwnym opiekowaniu sie jednym ciurkiem... choc rozumiem ze osoby chcace zaczac od jednego obawiaja sie ze nie poradza sobie z dwoma- JEDEN WIELKI MIT tez tak mialam i moze w pierwszych minutach ciezko okielznac dwa gdy rozbiegaja sie w przeciwnych kierunkach ale tego idzie sie szybko wyuczyc nie mowiac o wiekszej gromadzce tak 11 maluchow pelnych energii to sie robi mala katastrofa gdy pokoj w pelni nie jest przestosowany ale nikt nowicjuszom nie mowi zeby adoptowal taka ilosc wiec dwojka to naprawde nie jest obowiazek

Tak myslalam czy komus sie bedzie chcialo czytac ale postanowilam ze napisze i chyba przez to doswiadczenie dolaczylam do grona osob przeciwnym opiekowaniu sie jednym ciurkiem... choc rozumiem ze osoby chcace zaczac od jednego obawiaja sie ze nie poradza sobie z dwoma- JEDEN WIELKI MIT tez tak mialam i moze w pierwszych minutach ciezko okielznac dwa gdy rozbiegaja sie w przeciwnych kierunkach ale tego idzie sie szybko wyuczyc nie mowiac o wiekszej gromadzce tak 11 maluchow pelnych energii to sie robi mala katastrofa gdy pokoj w pelni nie jest przestosowany ale nikt nowicjuszom nie mowi zeby adoptowal taka ilosc wiec dwojka to naprawde nie jest obowiazek

Ja natomiast uważam że to samolubność popycha ludzi do kupowania jednego szczura.
"Jak będe miał/a jednego, to będzie kochał tylko mnie"
Bzdura. będzie "kochał" bo tylko to mu pozostaje.
Niektóre szczury mają po prostu gdzieś swojego właściciela, i po prostu żyją samotnie, a właściciela traktują jak dostawce jedzenia i głaskania. Szczury samotne trudniej oswoić. ja osobiście miałam jednego samotnika (pani w zoologu powiedziała że samice nie mogą byc stadem, bo będą walczyć o terytorium. "więc weź samca i samicę!"-powiedziała. dobrze że nie posłuchałam!)
Ostatnio zauważyłam że Mozzarella jest jakby zazdrosny. podczas pieszczoszek miał minę jakby chciał powiedzieć "z jakiej racji oni są bardziej kochani niż ja?", i zaczął podchodzić. co prawda dalej się boi, ale naciera uszu reszcie stada, bo do mnie podchodzą. chyba oczekuje od nich że też siądą z nim w jednym kącie, zrobią wytrzeszcz, i nikt nie bedzie faworyzowany.

Pewnie, masz rację. Ludzie wierzą w swoją wystarczalność. Mam tu namyśli takie coś, że wydaje im się, że zastąpią szczurowi drugiego szczura. Kiedy będą mieli dwa, to przestaną zwracać uwagę na na właściciela (czyli przestaną "kochać" ) i zajmą się drugim szczurem.a to przecież wierutna bzdura

Izold zauwazylam podobne zachowanie u Mysi ze atakuje Kropke ktora do nas ucieka ale nie zgodze sie lub moze podswiadomie niechce przyjac do wiadomosci aby szczur mogl byc az takim samotnikiem aby omijac ludzi i namawiac do tego inne szczury. Takie ataki wydaja mi sie rodzajem zazdrosci a tym samym proba zdominowania stana wlasnie przez tego ciurka a nie czlowieka(wiem brzmi to dziwnie, chodzi mi o to ze ogon czuje ze jego wladza jest zagrozona przez czlowieka- i w ten sposob moze zachowywac sie jak agresywny samotnik)
Co do Mysi przestalam reagowac na te ataki i jak tylko Kropka jest miziana a Mysia patrzy to Kropke podrzucam mojemu facetowi i zaczepiam Mysie wtedy uradowana podbiega i tak wlasciwie nasladuje Kropke(ona tez zaczynala od takich igraszek typu dam sie dotknac i uciekam i tak w kolko) i wierze ze za niedlugo stosujac ta technike bedzie chetniej wychodzic sama z klatki bez tego przerazenia w oczach i gotowosci(wszystkie miesnie ma tak napiete ze przy kazdym ruchy jak rybe ciezko utrzymac) do ucieczki i sama nieznoscie bedzie sie pchala na kolana- obecnie to do godziny czasu zaczepianie jej zeby wyszla jak wyjdzie do pol godziny zanim wejdzie na reke ale strwierdzilam ze lepiej od razu zaczac ja glaskac i probowac wziasc na rece i schowac szybciutko zanim sie wyslizgnie do bluzy, oczekac 5minut az sie uspokoi zobaczy lub poczuje Kropke i po calym tym rytuarze nasza Mysia moze pobiegac wraz z Kropka po lozku, meblach, chowac sie w poduszki i co najwazniejsze na takim wyjsciu podchodzi daje sie poglaskac, wchodzi pod bluze..

DK takich egoistow wtedy nalezaloby przekonac ze nie przestana kochac a bedza miec PODWOJNA MILOSC OD SZCZURKOW moze fakt zazdrosci miedzy ciurkami o wlasciciela tez przekona wkoncu jest to bardziej optymistyczne niz mowienie ze szczurasy potrzebuja sie nawzajem bo nowicjuszom nie majacym wczesniej kontaktu z ciurami nasuwa sie mysl ze wlasciciela maja w nosie
a ludzi lubia byc rozchwytywani, kochani wiec te argumenty moga sprytnie uratowac zyjace w samotnosci szczurki

Tak, ale to głupie- nie chce podejść? ok, nie zmuszam go. ale po co atakuje tych którzy są przyjaźniej nastawieni?
Co lepsze- reszta szczurów- o wiele większa, silniejsza, mogłaby zgnieść młodego Mozzarellę, a oni zachowują się jakby był wielkości rottweilera. Mozzarella potrafi zagonić w kąt wszystkich. Każdy nowy samiec w stadzie, potrafi wszystkich sobie podporządkować.

Hmm <mysli> moze dlatego atakuje zeby nie zostac sam w klatce, dlatego ze nie jest jeszcze pewny nowego otoczenia i nie chce zaufac zachowaniu towarzyszy a jednoczesnie im zazdrosci ale bez ujawniania tego .. heh chyba zarowno w swiecie zwierzat jak i ludzi darzenie do wladzy poprzez sile i uzywanie sily do osiagania celow jest bardziej popularne niz poddanie sie i przyznanie do czegos aby cos osiagnac... Wyobrazasz sobie swojego ciura jak po serii takich atakow tak z lekko opuszczona glowa wlecze sie za stadem po to zeby zostac pomiziany- smieszne i rzadko spotykane( Mysia raz szla z "opuszczona glowa" po mizianko ale zrezygnowala i poszla slonecznik wcinac w swoim kaciku nie reagujac na zaczepki mowiace "no choc, wyjdz z nami nie siedz tak, moze cos dobrego dostaniemy")..
porazka nie jest na pierwszym miejscu tylko walka wiec pewnie szybko nasze ciurki zdania nie zmienia zwlaszcza ze to inteligentne bestie i kombinowac jak osiagnac cel potrafia i dalej beda uwazac ze kontakt z nami nie jest najlepszy a reszta ma myslec jak on