szczury.org

Trzymam kciuki za bezpieczny transport z Wro do Opola .
I daj koniecznie znać, jak już będziesz z Małą w domu, może uda mi się wpaść z aparatem!

A zdj... Hm, może nie będę oceniać własnych zdj...;P Za to powiem Ci, że moich dużo łatwiej złapać w kadrze...

prawie jak więzienny portret


Sądząc po rozmiarach wytrzeszczu, gerberek jest odpowiednio smakowity

Mizianko dla Panien

Słodkie masz potworaki, ja tu widzę duży potencjał

Ale będziemy miały podobne zestawienie kolorystyczne! Kapturek, husky, agutek.. Jeszcze tylko łysola brak i byłoby kropka w kropkę
No to nic tylko trzymać kciuki za pozytywne łączenie!

unipaks - moje dziewczynki bardzo całuśne są, buziaki były już na drugi-trzeci dzień od przybycia .

Kameliowa - a jak teraz?:D Ja kończę na tej mojej 12, i się trzymam tego postanowienia!

Dzięki wszystkim za ciepłe słowa .

I stało się. Na pewno jest to dzień pełen wrażeń dla mojej rodzinki. Poranny wyjazd do Wrocławia, i kochana agutka, Spasiba, jest ze mną.
Muszę przyznać, że trochę się tego bałam. Ale zmiana transporterka była bezproblemowa, powrót do domu również. Spasiba prawie całą drogę przespała, co jakiś czas niuchając i wyglądając na świat. Taki mały, grzeczny aniołek . W domu zaskoczyła mnie swoją otwartością. Pierwsze co, kiedy zawitała u mnie mmik, to mała wyskoczyła z transporterka i wskoczyła siostrze pod koszulkę. Ciągnie ją do głaskania, pieszczenia, bycia blisko człowieka, najchętniej nie wychodziłaby spod bluzki . Strachu raczej nie okazuje. Jest bardzo zaciekawiona, nie przeszkadzał jej pies ani kot.
Obawiałam się również trochę reakcji na moje ogonki. Puszczone razem początkowo nie zwracały na siebie uwagi, najwięcej ciekawości okazała Mania. Szybko poleciała do Spasiby, która początkowo nie bardzo się nie interesowała, potem biegały już w trójkę, Pointa nawet pomiziała trochę Spasibę .
Spasiba w klatce jeszcze trochę się izoluje, zajęła górne pięterko, kiedy młode śpią na dole, ale myśle że jesteśmy na jak najlepszej drodze

AleksandraF - dziękuję, dzięki Tobie to małe cudeńko znalazło się w moim domu .

Veerena - miło było poznać, porozmawiać. Dzięki za towarzystwo .

i podziękowania dla tahtimittari za godzinę wspólnie spędzoną na dworcu .

Taki mały, grzeczny aniołek

Hehe, poczekajmy aż się rozkręci

Gratulujemy Spasiby

Kochane. Pointa mi się niesamowicie podoba i w ogóle jej imię.
A Spasiba tudzież Trauma jest kochana : ) nie mogę się doczekać aż resztę zobaczę w końcu na żywo i pomiziam, no ale już niedługo ; )

a co do dworca - polecam się na przyszłość : D

Śliczna agutka
I bardzo pomysłowe imię

rotta pisze: Veerena - miło było poznać, porozmawiać. Dzięki za towarzystwo .

Nie ma za co polecam się na przyszłość a agutkę wymiziaj ode mnie , a Fifcia też jest bardzo kontaktowa-dobrze zrobiłśmy

Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!! Jakie dobre wieści!!!!!!!!!!!!!! Mi net padł i dopiero u rodziców na chwilę jestem i mogę zajrzeć.

Luby z wielkim żalem je oddawał, bo super dziewczynki. No ale mamy chłopy i już. Więc pojechały w świat. Acha, zdjęcia niektóre sobie ściągnę i podeślę dziewczynce która je oddała, oki? I podeślę jej linka do wątku. Strasznie jej smutno było.. ale widać miała swoje powody żeby je oddać..

http://img341.imageshack.us/i/dscf5024.jpg/ święta trójca śliczności

Jak tam? Zgoda w stadzie? Mała strachulec czy odważnie zwiedza świat? no i dawaj foty foty foty foty fotyyyyy

Nie odzywałam się ostatnio, ale coś zalatana jestem.
Dziewczyny moje są po przeprowadzce do większej klatki, szaleją . Dogadują się ze sobą doskonale, już pierwszą noc spędziły śpiąc w trójkę, ciągle się przytulają. Oczywiście jakieś małe bitwy też się zdarzają, ale to takie nieszkodliwe . Także łączenie przebiegło bardzo bezproblemowo.
Spasiba początkowo protestowała przy wyciąganiu z klatki, chwytała się łapami prętów albo popiskiwała, ale dałam jej troszkę czasu, sama zaczęła wychodzić z klatki i teraz bez problemu daje się wyciągać. Jest jeszcze takim małym tchórzykiem, ale pracujemy nad tym. Za to kontakt z psem i kotem jej nie przeszkadza .
Od paru dni obszaru zabawy dla diabełków nie ograniczam już do samego łóżka, mają do dyspozycji cały mój pokój . Są przy tym bardzo grzeczne, chociaż Spasiba i Maniek skupiają się raczej na znalezieniu jakiegoś miejsca do zaszycia się. A Pointa biega, biega, i biega . Nie ma chyba miejsca, którego nie odwiedziłaby. Najciekawsza i najodważniejsza z trójki.
I tak patrząc na te moje skarby stwierdzam, że właśnie takiej agutki nam tutaj brakowało. I przeszczęśliwa z moimi ogonkami jestem .
Zdjęcia postaram się wrzucić w najbliższym czasie, teraz będzie tylko jedno, z pierwszego wieczoru, jeszcze ze starej klatki, kiedy to dziewczyny postanowiły zagnieździć się w trójkę w doniczce .



I pochwalę się jeszcze, że Spasiba okazała się bardzo całuśna .

Ciekawe jak to będzie, kiedy czwarta dołączy

Hej hej Co tam słychać u potworaków?