szczury.org

I co z fredem ?

Hej!

Z Fredem tak jak było, tak jest niestety dalej... Miał jedną operację i pani weterynarz wycięła mu wielki otobiony czop ropny (podejrzewa kaszak, bo miał podobny wycinany na grzbiecie), część musiała zostawić, ponieważ był zrośnięty z prąciem. Potem miał wypalane to miejsce przez tydzień i po zakończeniu znowu mu się to odnawia. Teraz ma dosłownie dziurę w brzuchu, napuchło mu to, ale teraz będzie łatwiej dojść do miejsca, z którego to uchodzi i szykujemy się na 3 operację... Mam nadzieję, że to pomoże, bo biedny Fredek walczy z tym już prawie pół roku :-( a ja nie chcę go stracić...

współczuje.

Xida, to okropne - jakiś koszmar...dziura w brzuchu...w głowie się nie mieści...:-(

Też się ciągle martwię i boję. Myślę, że jeśli ta operacja nic nie da to chyba nie będę go dłużej męczyć... Ja chcę, żeby żył dla mnie, a muszę przede wszystkim brać pod uwagę, że on na pewno cierpi i liczy się to, co lepsze dla niego, a nie dla mnie... Eh, ale ciężko mi i nie jestem pewna co robić...

Czasem nie ma wyjścia.... a 2,5 roku to już dobry wiek, szczur na pewno się cieszy, że spędził ten czas z Tobą .

Jeśli to jest zrośnięte z prąciem, to najprawdopodobniej będzie się odnawiać..... decyzja należy do Ciebie, ale na pewno podejmiesz ją właściwie Przecież jego to boli i mimo leków, boleć będzie zapewne do końca.....

A i koszty leczenia będą spore

Ja tez niedawno musialam pozegnac mojego szczurasa, lekarze mogli ja dalej faszerowac lekami i przedluzac ale jak ja patrzylam jak sie moj ogonek meczy jaka jest slabiutka to nie mialam serca dluzej tego ciagnac, mi bylo bardzo ciezko ale ona juz nie cierpi.
Trzymam kciuki za twojego szczuraska.

Chciałam tylko napisać, że Fredzio dzisiaj odszedł... Miał rano 3 operację, pani weterynarz mówiła, że wycięła wszystko i jeszcze wypaliła. Byłam taka szczęśliwa. Gdy był w narkozie (w domu) to oczywiście nawilżałam mu oczka i za którymś razem patrzę, że nie oddycha... Zaczęłam go dosłownie reanimować, ale nie udało się go uratować... Nie wyobrażam sobie życia bez niego, ciągle mam wrażenie że siedzi sobie w klatce i zaraz go przytulę... Ciężko mi. Bardzo.

['][']['].....
Biegaj radośnie Fredziu za tęczowym mostkiem....

Bardzo współczuję...biedaczek tyle przeszedł...:-(

[']

przykro mi...

[']

To przyke jak sie traci przyjaciela [*]

Dziękuję za wsparcie... Strasznie mi ciężko. Jest w pokoju fotel, na którym zawsze sobie leżał w ręczniku, zwłaszcza jak był chory i nie chciałam by siedział w klatce i teraz jak na niego patrzę to od razu płaczę... Staram się o nim nie myśleć, bo dosłownie chwila i już ryczę, ale nie mogę inaczej, bo wszystko mi jego przypomina... Nie wiedziałam, że tak przeżyję jego śmierć... :-(

Wczoraj go pochowałam pod małą choinką w parku, niedaleko mojego bloku i teraz to jest jego drzewko. Ale jak pomyślę, że on tam leży sam to... :-(

Xida, nie leży tam sam...tam tylko leży jego ciałko, on już dawno biega z innymi szczurkami po drugiej stronie tęczy i na pewno nie chce, abyś się zamartwiała...bądź dzielna.

Własnie obejrzalam dokladnie Kapunia, bo zaniepokoilo mnie to ze mocz zaczal brzydko pachniec i on bardzo czesto myl sie w okolichach penisa (wrecz natretnie).. I znalazlam zebrana rope :sad:. Jutro sobota nie wiem czy Wojtys przyjmuje(zadzwonie rano), ale poprostu sie zalamalam... czy czegos wczesniej nie zauwazylam? :sciana: