szczury.org

Młodość ma swoje prawa, ja już na demolkę nawet za bardzo nie zwracam uwagi
Chłopcy są śliczni! Tylko czemu te zdjęcia po kliknięciu takie malutkie, albo to ja nie umiem ich powiększyć?

http://imageshack.us/photo/my-images/576/img1563m.jpg/ --> rozszyfrował już Ci hasło do telefonu, czy jeszcze nad tym pracuje?

Rozszyfrował! I tu się wcale nie nabijam - tak umiejętnie stanął że telefon się odblokował i...włączył się internet, co mnie kosztowało 1,5 :p

Przepraszam za małe zdjęcia, nie zauważyłam, że jest zaznaczona opcja automatycznego zmniejszania.

Wczoraj odwiedzili nas moi przyszli teściowie - równie zachwyceni chłopakami - ich po prostu nie da się nie pokochać:D

Robiłam na kolacje biały serek rzodkiewką, ogórkiem itp - chłopaki jednogłośnie stwierdziły, że nieeeedoooobryyyyyy - pełna micha do teraz stoi - wreszcie coś im niesmakuje:p

Och te wybrednie szczurze podniebienia

Hahaha na pewno chciał się połączyć z reszta rodzeństwa albo zamówić pizze jak mu serek nie smakował Wybredne po mamie, tata wszystko wcina jak leci ( łącznie z kapturem mojej nieprzemakalnej kurtki) Szogun to jednego dnia to jednego coś innego to zjem, tamto nie, daj mi nowe bo tamte już mi nie odpowiada, wdały się maluchy w rodziców Zawsze możesz go przekupić kukurydzą z puszki

Asengrith pisze:Zawsze możesz go przekupić kukurydzą z puszki

Owszem kukurydza z puszki zawsze działa

Dziś wypróbujemy kukurydzę wieczorem:)

Hahaha cwaniactwo zostało właśnie obalone.
Stwierdziłam, że mam dość kanapowych wybiegów i chodzenia po mojej głowie i czas najwyższy na przyzwyczajanie do chodzenia po mieszkaniu. No normalnie nie te szczury! Na pół metra od klatki nie odejdą. A jak przenoszę na środek pokoju to wbijają się pazurkami w moją rękę do krwi lub lądują na kapciu:p Nawet rozniesienie smakołyków po pokoju nic nie dało - 5 minut i rozpracowali jak wejść na starą, znaną kanapę - i tu szaleją. Nigdzie dalej nie mają zamiaru iść. No normalnie tchórze jakich mało:p Jak widać na nieznanym terenie szybko kończy się cwaniakowanie;) Ciekawe jak długo będą się zbierać w sobie, żeby wyjść trochę na pokój;)

Co do wcinania ubrań - Tadzio lubił się zakopywać w ubraniach i podgryzać je od środka - efektem jest "wentylacja" w ulubionej bluzie Przemka, czyli wielka dziura na plecach. Nie wspomnę już o firance którą kiedyś Tadzio z Denisem mi do klatki wciągnęli i ładnie przyozdobili w dziurki (ba - część nawet sobie wycięli na legowisko), oraz o moich bluzkach poszatkowanych kiedy Tadzio "przypadkiem" otworzył drzwiczki od klatki... Także znam te numery:p Młodziaki póki co mają na swoim koncie kawałek mojej torebki i fragment poszewki na poduszkę - tylko czekam co będzie następne:p

Hahaha Niby cwaniaki, jak w tytule, a tu patrzcie! Co za tchórze! Z kanapy się zejść boją!

Jak ja bym tak chciała żeby tylko na kanapie chodziły .. marzenie !
Z kukurydzą bym uważała i za dużo nie dawała. Najczęściej ona jest mocno słodzona ale można kupić taką w mniejszych puszkach, dla dzieci - ona jest bez cukru ale nawet tej za dużo nie dawaj a jeśli już to np w misce z wodą żeby przy okazji sprawdzić czy to to się wody boi
Podrap za uszkiem cwaniaki-tchórzaki

Dziś tylko wczorajsze zdjęcia Czarka bo Arek miał zły dzień i chował się przed aparatem do rury;) W ogóle to jednak od początku Czarek jest zdecydowanie odważniejszy - nawet jak coś go przestraszy to zaraz wraca to obejrzeć a potem pogryźć
A z Arunią to trzeba delikatnie, spokojnie - bo inaczej okupuje obrażony hamaczko-rurę jak wczoraj po wybiegu pokojowym.






Wczoraj z kukurydzą nie daliśmy rady bo wizyta u księdza się przeciągnęła (ludzie kochani po co tyle formalności nawymyślali przy tym ślubie?), a dziś wieczorem znów idziemy...

Sesja wodno-kukurydzowo-groszkowa będzie dzisiaj -> zobaczymy co z tego będzie:) Może uda się pstryknąć fotki:)

Fotki, koniecznie fotki! A Czaruś piękny

Jaki dziubol http://imageshack.us/photo/my-images/824/img1597qs.jpg/ śliczny chłopak

Boziem masz prześliczne maleństwa

Nie było nas troszkę, ale mieliśmy przez ten miesiąc prawdziwą katorgę z pracą/praktykami/ślubnymi pierdołami/ogarnięciem wszystkiego.

Już się troszkę wszystko rozluźniło więc melduję co tam u cwaniaków słychać:)
A więc wszyscy oczywiście zdrowi, szczęśliwi, brykający, brojący... Urosło im się tak troszeczkę co pokażą Wam zdjęcia;) Aż nie chce się wierzyć, że kiedyś to były takie małe słodkie kuleczki;)
Wracając do charakterów - Arek zdecydowanie jest alfą w stadzie - ale to Czarek jest odważniejszy w brojeniu. Co chwile ściągamy go a to z parapetu, a to ze stołu, a to zza szafy wyciągamy... Aruś troszkę grzeczniejszy, choć szybciutko podłapuje co brat robi i mu wtóruje. Chłopcy zrobili się wreszcie troszkę odważniejsi i zaczynają biegać po całym mieszkaniu - nie tylko po kanapie. Ale jeden głośniejszy dźwięk(lub dźwięk wyimaginowany ludzkim uchem niesłyszalny hehe) i torpeda za kanapę;) No mamy z nimi ubaw - to z pewnością:)
Postaram się niedługo wrzucić ich aktualne zdjęcia:)

I obiecane cwaniakowe zdjęcia z dzisiejszej sesji:)