szczury.org

Cuuuudne <3

Wczoraj byliśmy na kontroli, na szczęście u Benka już szmerów nie ma zdrowi i weseli i baaardzo łobuzujący

maluchy

już nie takie maluchy odkąd są u mnie urosły ponad dwukrotnie, Ziomek miał wczoraj 150g a jajca mają wielkości głowy

Super, że choróbsko odpuściło.

ojej leżą sobie podobnie jak moje szczurki

Pierwsze zdjęcie jest cudowne <3 W ogóle zdjęcia Twoich chłopaków są śliczne.

fotogeniczne dzieciaki mi się udały

Ziomeczek mnie dziś rozwalił absolutnie totalnie. Ogólnie jest dla mnie dziś bardzo troskliwy (nie wiem czy to ma znaczenie - miałam wczoraj wyrywanego zęba więc nie mam zbyt dobrego nastroju). Mam trochę spierzchnięte usta więc przyszedł dać buziaka i tą suchą skórkę tak delikatnie zgryzł... pomijam już codzienny naturalny ząbkowy peeling zrogowaciałej skóry na piętach hahahah

(jęzor )




ponadto tymczasowy Baranek coraz spokojniejszy jest. Dziś go wzięłam na ręce to ze 2 minuty dał się miziać istne szaleństwo. I przyłapałam go śpiącego na półce z Beneczkiem, chyba drugi raz im się to zdarzyło. Bardzo miłe dla oka Ale Baran dalej nie chce uczestniczyć w wybiegach chłopaków. Pobiega z nimi na łóżku z 10-20-30 minut (w zależności od nastroju) i chyc- do klatki. Naje brzucha, napije się i wraca spać. Nie wiem czy to możliwe żeby szczur był aż tak leniwy. Normalnie je, kupka, sika, nie wygląda na cierpiącego. Po prostu leń. A że do tej pory miałam samiczki (no i moje dwa młode szalone chłopaczki) to aż niesamowite mi się wydaje. Ale będą z niego szczury. Tylko czasu i cierpliwości trochę trzeba

U nas jak zwykle - jak nie urok to sraczka.
Tym razem padło na mnie - zaraziłam się od siostrzenicy OSPĄ. Lekarz pierwszy raz widział osobę w moim wieku mającą ospę, no cóż, dzieckiem szczęścia nigdy nie byłam. Jako że jest to już 5ty dzień chorowania to już nieco stanęłam na nogi, chociaż ciekawie nie mam.
Co do szczuraków
Baran już od jakiegoś czasu (2 tyg?) u nowym ds. Moje chłopaki rosną na potęgę, Ziomkowi niestety już prawie całkiem zadek wybielał. Trochę cierpią na mojej chorobie, jedyne na co miałam siły to przecieranie zafajdanych półeczek, dziś w końcu dostali wybieg po pokoju, wyszaleli się jak głupi
nie mogę się doczekać kastracji. odkryłam co jest najbardziej śmierdzące - znaczenie Benka. Ziomuś nie znaczy chyba w ogóle, albo przynajmniej nigdy go na tym nie przyłapałam, za to Benek jak przejedzie po ręku to śmierdzi na kilometr. I z tej okazji nie pozwalam im teraz chodzić teraz po mnie - mam milion pęcherzyków, też na rękach, boję się że rozdrapie, zaznaczy i będę miała problem gotowy. Ale mam nadzieję że już niedługo koniec

Bardzo współczuję choróbska, niech idzie akysz.

Ooo, czemu nie znalazłam Twojego tematu wcześniej?

jacy Twoi chłopcy są c u d n i! I jak szybko rosną wymiziaj ich ode mnie koniecznie!


pamiętam, jak w Parku opowiadałaś o tej ospie... jednak Cię złapało współczuję! wyzdrowiałaś już? ile to się w ogóle potrafi trzymać na człowieku?

Dominika, generalnie choruje się około tygodnia, ale u dorosłych niestety różnie bywa. Ja już siedzę w domu drugi tydzień (od poprzedniego wtorku) i jeszcze strupy mam. Dodatkowo jakieś ropne banie mi się porobiły, z cienką skórką, więc wszystkie przez sen zdrapałam

No i właśnie. Mi ospa przechodzi to się Benek znowu rozkichał. Nie może być spokoju zaraz się zbieramy do weta, bo na weekend wyjeżdżamy do mamy, niech się kuruje facet przed jajcięciem
Niestety skończył mi się transfer na neta, ale obiecuję, że po weekendzie będą fotki

Niestety moje obawy okazały się słuszne. Benek ma delikatne szmery po lewej stronie i dostał znowu antybiotyk. Już drugi raz w swoim krótkim, szczurzym życiu a braciszek znowu zdrowy. Martwi mnie to, bo przecież trzymani w identycznych warunkach Benek łapie infekcję za infekcją a Ziomuś pozostaje zdrowy. Mam nadzieję że z wiekiem nabierze odporności...

Pani weterynarz Beneczka zważyła - chłopiec potężny, ma już 325g, ale zgrabniutki więc to pewnie same mięśnie i bardzo dzielnie, jak przystało na mężczyznę, przyjął zastrzyk. Bez kwiczenia, piszczenia czy wyrywania się. mój zuch! Tylko teraz trochę obrażony za tą zniewagę, omija szerokim łukiem i nie przychodzi do mnie tylko rozbija się po kątach