szczury.org

Venefico piękna postawa
Szacunek dla rodziców, to jest to.

moi rodzice tez byli przeciwni i zawsze jak miałam jakies szczury to stawiałam ich przed faktem dokonanym:)
Teraz mój tata jest tak w moich ogonach zakochany ze jak cos sie dzieje to martwi się razem ze mną - poza tym ma swoją ulubienicę którą non stop nosi na rękach i dokarmia szyneczką;)

Co do stawiania przed faktem dokonanym - jako posiadaczka mamy, której prewencyjne obiekcje były z gatunku "nie, bo nie, bo śmierdzi w całym mieszkaniu, i w ogóle to po co, do kina sobie pójdź" - postawienie przed faktem dokonanym okazało się wyjściem idealnym może i mi pomógł w tym fakt, że mieszkam sama, ale!
nieocenioną pomocą w przekonywaniu mamy okazał się mój DZIADEK jego żywa i wesoła reakcja na szczurze harce, autentyczny podziw na widok "dawania buziaczków" i brak jakichkolwiek wzdrygów i uprzedzeń przekonały moją mamę do tego stopnia, że już następnego dnia sama je głaskała i pozwoliła, żeby po niej biegały

Fakty dokonane nie są najlepszym wyjściem.. Moją mamę można przekonać , czasem trochę to trwa.
Ja jestem w trakcie uszczurawiania mamy i dobrze mi to wychodzi : ) Prawdopodobnie będę miała ogonki. Ale pewna nie jestem.

Ale do tematu :
- Rodzice tracą zaufanie
- Mogą nie finansować szczura (na karmę, klatkę, dodatki itp.) oraz leczenia
- Mogą kazać Ci wyrzucić go gdzieś. I co zrobisz?
- Będziesz musiał/a kupić go w zoologu, bo przy adopcjach podpisuje się umowy więc.

Zastanów się czy to dobry pomysł. Nie lepiej poczekać trochę i mieć szczura na `legalu` ?
No chyba,że rodzic/e panicznie boją się szczurów i na 10000 % nie będziesz miał/a szczura..