szczury.org

Miód jest bardzo zdrowy i leczniczy. Mozna nim smarować np. spierzchnięte usta. Na pewno jej nie zaszkodzi, raczej pomoże Miód trochę dziwnie pachnie, więc może jej się nie podobać zapach.
Niech Dżumka wcina jak najwięcej i zdrowieje !

Wreszcie coś pocieszającego. Teraz będzie już tylko lepiej. Wygląda na to, że zabieg na ząbkach pomógł małej, a i leki zapewne już zdążyły zadziałać. Może w końcu się wyśpicie.
Prosimy o nowe fotki rekonwalescentki, a może jakiś filmik?
Kciuków jeszcze nie puszczamy.

Jejusku! To Prawdziwa Bożonarodzeniowa wiadomość.
Jeśli Dżumka zacznie normalnie jeść- niepomiernie wzrastają szanse w walce z głównym choróbskiem.
Kurczę...te ząbki są takie podstępne... Blessiowi też nie pomogłam w porę- lekarz nic nie stwierdził- strach pomyśleć, kiedy bym na właściwy trop wpadła, gdyby nie wizyta Nausii.... dodatkowo usypia czujność, że chorutka zwykle dokarmiamy łakociami i łatwo przegapić moment bo te sztyleciki naprawdę błyskawicznie rosną ... ale, nic to! Ważne, że mordeczka dokuczać przestanie

Miód jest drażniący przy naruszonych błonach śluzowych, może woda z glukozą, o ile słodki smak jej odpowiada

unipaks pisze:W ciągu tego tygodnia, kiedy Dżuma nie jadła nic twardego, dolne siekacze się rozszczepiły i ostre wewnętrzne krawędzie kaleczyły jej języczek

Ojejku biedna mała Ale teraz gdy wszystko jasne powinno być już tylko lepiej i lepiej!
Dżumka spraw wszystkim prezent na święta! Przecież święta to okres objadania się, czas wprowadzić to w życie

W nocy Dżuma była bardzo chętna do jedzenia, podjadła ze strzykawki gerberka z mięskiem, trochę nutri i serka, cały czas ślicznie obejmując i przytrzymując strzykawkę w łapkach.
Potem wszyscy słusznie pospaliśmy i ona też; rano nie było już tak dobrze, zjadła niewiele i to usilnie namawiana. Wstrzyknęłam więc do pyszczka Sachol i czekaliśmy - piszą że dobrze nie jeść i nie pić potem przez pół godziny, ale tak wyszło , że kwadrans później ujrzeliśmy szczurę z głową zanurzoną w ziarnie, choć nie zdecydowała się zaryzykować - dałam na spodeczek płynne żółtko i kawałeczek białka, a Dżumka podjęła próbę wylizania , samo zaś białko ujęła w łapki i cokolwiek udalo jej się chyba zjeść, choć i nadrobiła też wokół miseczki. Sądziliśmy, że południowa dawka leku p/bólowego i p/zapalnego pomoże, ale po południu nie było dobrze, niewiele dała sobie wcisnąć. O 17.30 zjadła dobrowolnie ze strzykawki troszkę danio, ale mało i nie chciała też nic innego; daliśmy znowu Sachol dopyszcznie i liczymy na jakąś poprawę. Nocny widok Dżumki pałaszującej ze smakiem podawane jedzonko był najradośniejszym akcentem tegorocznych świąt w naszym domu, tak bardzo pragniemy jej wyzdrowienia
Kiedy leki zaczną skutecznie działac?

Jak dobrze słyszeć, że o jedną niewiadomą mniej i że apetyt chorej zaczyna miewać fazy wyżów
Może przygasł trochę w ciągu dnia dlatego, że w okresie prawie że postu metabolizm zwolnił i kiedy Dżumiś ładnie w nocy uzupełniła energię - wystarczyło jej to na większość dnia ?
Oby wieczorem ponownie sprezetowała Wam i sobie "prawdziwe święta"

Kciuki i jeszcze raz kciuki, żeby wszystko szło w dobrym kierunku !

Podsunęliśmy Dżumie malutkie kawałki gotowanego mięska i malutka mężnie zmagała się z nimi, przytrzymując je sobie w łapkach; niedużo tego było więc wcisnęliśmy trochę nutridrinka oraz ociupinę serka i daliśmy odpocząć w pufie. Próbujemy ze wszystkim, ale jest źle : wprawdzie odgryzała cząsteczki pomidora , ale nie radzi sobie widać z przełykaniem, bo sporo tego miąższu spadało dookoła, tak samo było z wiciśniętymi ziarnami kukurydzy - nie dała rady. Pomagam jej jak umiem - przytrzymuję, podsuwam na palcu to i owo, ale to wszystko mało, widać bardzo ją ten poraniony języczek musi jeszcze boleć. Pooblizywała z masełka ugotowaną soczewicę, chyba parę ziaren udało jej się jakoś zmemłać. Żeby choć nie broniła się przed nutridrinkiem i piła go wystarczające ilości - a to, co pozwala sobie podać, to wszystko rozpaczliwie malutko. Pod palcami czuć , jak jest wychudzona - biedna tak chciałaby zaspokoić głód , a nie może bo ból udaremnia podejmowane próby...

Tymczasem Finlandia z Martinką pobiły się o gotowaną kukurydzę, a Czarnulka z upodobaniem nurkowała w papkach, które pozostawały po karmieniu siostry





Bardzo się boję o Dżumkę i proszę o serdeczne kciuki i duchowe wspieranie nas, żeby te święta zrobiły się radośniejsze i dały nadzieję

Wspaniały gwiazdkowy prezent, oby Dżumka dostała ich jeszcze więcej, jadła dużo i odzyskiwała siły, a leki szybko zadziałały i postawiły ją całkiem na łapki.

Z całego serca życzę Dżumce, po raz kolejny powrotu do zdrówka.

życzymy dużo zdrówka :*
przesyłamy mnóstwo głaskow i pozytywnej energi

http://img819.imageshack.us/i/img0675o.jpg/ jak fajnie trzyma sobie filiżankę łapką ach te ich malutkie słodkie łapki

Trzymam cały czas kciuki i myślami jestem z Dżumką

Przesyłam buziaki dla wszystkich panienek i głaski dla Dżumki

Nocą zadbaliśmy, żeby Dżuma dostała jedzonko, bo zaszyła się w pufie i sama nie jadła; ze strzykawki wciągnęła nutri i gerberka. W dzień nie było lepiej i zdesperowana nękałam ją co jakiś czas, by pomaleńku zjadła co nieco .
Myślę, że później zadziałał Metacam oraz sachol, bo ładnie jadła kaszkę zaciągniętą żółtkiem, gerbera oraz serek, podawane strzykawką. Niedawno podziabała kawałeczki gotowanego brokuła muśniętego masełkiem, a ponieważ nie szło jej to najlepiej a widać było, że chce i tylko ból jęzorka jej utrudnia - rozgniotłam go, zaciągnęłam ciepłym płynnym żółtkiem i z ożywieniem zjadła to ładnie ze strzykawki. Co jakiś czas wciskamy nutridrinka.
Niedługo dostanie jeszcze raz sachol, może po nim będzie mogła sama zjeść trochę kaszki z żółtkiem, gerbera i serek, zostawimy jej w pufie brokuła, gotowaną marchew i ziarna soczewicy z masełkiem. Spróbujemy też jeszcze przed nocą z tartym jabłuszkiem z odrobinką wody przegotowanej z cukrem, może się skusi.
Dobrze , że świąteczni goście oraz ci , którzy nas gościli, byli wyrozumiali dla priorytetów naszego tegorocznego Bożego Narodzenia Oby Wasze kciuki jeszcze pomogły
Chyba potrzebuję się trochę zdrzemnąć przed kolejną pobudką

jedz Dżumko, jedz, kciuków nie puszczamy

Bardzo się cieszę, że u Was coraz lepiej. Dobre wieści to jest to, czego nam teraz najbardziej potrzeba.
Wypocznij Uni, bo musisz być w formie,by pomagać Dżumie - rekonwalescentce.
Dużo czułości dla małej Bibulki.