szczury.org

oddali mi internet; ileż można usuwać awarię ; co mnie obchodzi, że sezon urlopowy i fachowcy w Irlandii skoro u mnie... uff, ależ daliście mi zajęcie w dodatku naraziliście na koszty i intensywne myślenie . Otóż: dałam się sprowokować (głównie przez pin3skę ) i poszłam nabyć wagę szczurzenną (pisze: kuchenna- ale przecie ja kuchni nie mam), przytargałam urządzenie we czwartek wieczorkiem, zważyłam towarzystwo przed kolacją i wyszło mi:

Sokole Oko:
24.07.2008 przed kolacją ;- 625g - 28.07.z pełnym brzuszkiem - 667g (+42) - 29.07 rano: 638 (-29)
Oksymoron:
24.07.2008 przed kolacją ; - 608g - 28.07.z pełnym brzuszkiem - 637g (+29) - 29.07 rano: 622 (-15)
Jurij :
24.07.2008 przed kolacją ; - 501g - 28.07.z pełnym brzuszkiem - 527g (+26) - 29.07 rano: 495 (-32)
Bless:
24.07.2008 przed kolacją ; - 348g - 28.07.z pełnym brzuszkiem - 393g (+45) - 29.07 rano: 386 (-7)
Dolar:
24.07.2008 przed kolacją ; - 261g - 28.07.z pełnym brzuszkiem - 298g (+37) - 29.07 rano: 304 (+ 6)
Dar:
24.07.2008 przed kolacją ; - 256g - 28.07.z pełnym brzuszkiem - 286g (+30) - 29.07 rano: 284 (-2)
Razem: - 2599g szczura - 2808g szczura - 2729g szczura
W ciągu nocy, moim skarbom ubyło 79g????
Ile z tego ma obecnie postać brunatnych kapsułek A ile zostało przerobione na energię? Wynik skrzatów z merchowego pola, jest całkowicie zgodny z obserwacjami: podczas gdy Darek całkowicie pochłonięty jest skakaniem z półki na moją głowę tudzież innymi sportami, Dolarek, pomiędzy skokami i kotłowaniem się z kim popadnie, znajduje czas na refleksję a ta, najlepiej mu idzie gdy ma w łapkach coś chrupiącego. Niech rośnie wielki; moja Brudnonosa Waluta .
Jurik...ta jego nadpobudliwość... Na razie poczytam sobie, co tam u Waszych ogoniastych słychać a potem napiszę, czemu nie lubię szczurów ( ale muszę się upewnić, że nie ma na Forum Telimenki, bo ona i bez tego, w dodatku niestety słusznie, TOZem i innymi SPSami mi grozi )

Jakie duuuuże szczury =)

Ale aż trzy razy je ważyłaś? I ja, i moje ogoniaste by tego psychicznie nie wytrzymały =P

Hehehh ja czuwam ZAWSZE!! . Wiec lepiej dobieraj starannie slowa
I badz grzeczna dziewczynka. Dolar sie musial wyroznic i rano jeszcze sobie przytyl, co sie bedzie rozmieniac na drobne

telimenka nie strasz odmiennej bo znowu zniknie
no prosze kto by pomyslal ze takie fluktuacje wagowe sa

...to bardzo budujące, mieć świadomość, że ktoś czuwa
właściwie... to mi przeszło . o ile pamiętam, to wczoraj nie lubiłam szczurów bo:
1.żar się z nieba leje, mam chwilę wolnego a ja jestem tak sensacyjnie zdrapana, że o kąpieli w publicznym miejscu mogę zapomnieć .
2. klatka starszaków śmierdzi niemożebnie bez względu na moje starania ( no, dlaczego nikt mi nie powiedział, że ocynk tak capi?)
3. hołota wydziwia w kwestiach żywieniowych
4. konflikt między samcolami trwa, kwitnie wręcz !( Jerz jakby wrócił do starych obyczajów) owocuje to ranami, wrzaskami, wzmożonym smrodem ( taki konflikt jest bardziej moczopędny niż piwo, nie tylko moczo zresztą ), chudnięciem zawodników, złym przykładem dla młodzieży a mnie zmusza do działań, z którymi się nie zgadzam i których nie popieram .
5. w zeszły piątek, Jurik znowu szkaradnie mnie użarł. Zupełnie niespodziewanie; nawet nie wiem jak udało mu się dosięgnąć przez kratki... kciuk lewej ręki zrobił się jak bania i rana się paskudzi... najgorsze jednak było, że wpadłam w szał; wydarłam go z klatki, owiniętego w ręcznik wrzuciłam do wanny i nakryłam plastikową miską... a to wszystko PRZY DZIECIACH! Natychmiast wróciłam z łazienki po maluchy, które były na miejscu zbrodni; właśnie z uwagą obniuchiwały zakrwawiony koszyk i szmatki... dobrze, że to była lewa ręka, bo o zatamowaniu krwi chwilowo nie było co myśleć. Przeniosłam ich do czystej klatki; na szczęście, byli bardziej zdziwieni, niż wystraszeni... zajęłam się swoją ręką i usuwaniem krwawych śladów, Jerz w tym czasie siedział w „ciemnicy” pod miską; byłam na niego naprawdę wściekła; złapałam (dalej w ręczniku) i brutalnie zdominowałam na kolanach... matko! Te jego oczy... jak on się wyrywał... nienawidzę siłowych rozwiązań... wrzuciłam go do klatki i zamknęłam. Przez kilka godzin- to nie był mój Jerz... to było sponiewierane, wystraszone stworzenie...jak on na mnie wytrzeszczał te swoje pełne smutku i zdziwienia gały...
........
no ale, jak to się ma do faktu, że Dar właśnie leży wyciągnięty „jak długi” i po przyłożeniu miarki okazuje się, że „jest długi” 398mm z ogonkiem???

biedne.. Mnie po wytarmoszeniu Emana po klatce dopadły wyrzuty sumienia.. siedziałam z nim w kącie i głaskałam chyba z godzine.. u jak mnie użarł i podrapał.. to nadgarstek spuchł mi tak, ze wyglądało to, jakby mi ktos połówkę piłeczki ping pongowej pod skórę wsadził..

tutaj też gorąco.. nie jesteś sama.. ale ja też wykąpać w wodzie sie nie moge, bo brzuch mnie boli chole*nie i umieram, bo jestem niedysponowana.. =\

odmienna , napisze tak rozumiem Twoje ocje w kierunku do Jerza , ale niesttety takie postepowanie niczemu nie sluzy , co byc moze wiesz. Obawiam się, ze Jerz nigdy normalnym szczurem nie bedzie i jedyne co ci zostaje to po prostu uwazac i nie dac sie uzrec. Prawdopodobnie przy spokojnym traktowaniu bedzie czynil bardzo stopniowe postepy. Mysle , ze Jerza trzeba wykastrowac - poprawi to relacje w stadzie i jest szansa , ze dzieki temu Tobie tez bedzie łatwiej obslugiwac Jerza.

Czekam z utesknieniem na nowe foteczki.

no właśnie zalbi- te wyrzuty sumienia i potem się człowiek musi podlizywać ludojadowi...

Kiedy merch: mnie się zdaje, że kastracja Jerza jest bez sensu- to już prędzej należałoby chyba SokA... bo mam wrażenie, że to on nie znosi najmniejszego sprzeciwu. Oksymoron jest mu bezwzględnie uległy no i jest z nim od maleńkiego... a i tak obrywa. SokO jednak, ma swój wiek (ok. 20 mies.) i coś mi się zdaje, że tetryczeje.
Jurik faktycznie, jest postrzelony, ale nie jest to chyba typowo „samcza” przypadłość... pojawienie się w domu Blessa, zupełnie odwróciło jego uwagę od Dużych; teraz, wygląda na to, że obecność dzieciaków mu spowszedniała i przypomniał sobie, że tam, wyżej, jest ciekawy obiekt: obca klatka do której on nie ma dostępu. No i wybrał się na wyprawę... to oczywiście wywołuje agresję, która i w nim agresję wzbudza. Poza tym terenem: Sokolemu Oku schodzi z drogi; Oksymoronowi, który jest faktycznie złośliwym ciaptakiem ( biduś, chyba bardzo słabo widzi nawet jak na albinosa), pozwolił się w koszyku zdominować, a później ślicznie się bawili na łóżku (choć- były to takie końskie zaloty). Sokole Oko sam niezbyt chętnie bierze udział w zabawach, ale gdy wyczuje, że Jerz się dobrze bawi- rusza swój tyłek i sunie w stronę towarzystwa- wtedy Jurka szuka ucieczki... widać mój Kaszub, ma coś niezależnego w charakterze i to drażni Księcia. No i Jurka nie wykazuje najmniejszej agresji w stosunku do maluchów; gdy ma ich serdecznie dosyć- szuka sobie ustonnego miejsca a tak, to szaleje na równi z nimi. Pozwala się przewracać na plecki nie tylko Blessowi, ale i Darowi, który potrafi się stawiać nawet Jego Wysokości. Dolarek, wczoraj przejechał na wujku dobre pół metra...
Wykastrowanie Jerza, wygląda mi na rozwiązanie podobne do wykastrowania faceta, który bije żonę... może i poziom agresji nieco spadnie- ale nie każde lanie ma podłoże hormonalne... no nie wiem, może pogadam z wetem, ale to co czytam o kastracji na Forum- do Jerza mi nie pasuje...

widać mój Kaszub, ma coś niezależnego w charakterze i to drażni Księcia.

wlasnie , na to cos tez maja wplyw hormony, jesli przestanie byc 100 % facetem , powinien przestac draznic ksiecia. To z kolei powino poprawic sytuacje w stadzie i w koncu umozliwic laczenie. Kastracja alfy ktory jest w miare ok - soko , nie jest dobrym pomyslem . Patrz artykul tlumaczony przez jutke.

No ja to tak widze.

Baa! O kastrowaniu SokA w ogóle nie myślę- zbyt duże ryzyko ze względu na wiek a i wcale nie chciałabym mu łamać charakteru. Ale idąc tym tokiem... teraz, od godziny na łóżku, w pełnej zgodzie grasuje pięć szczurów; nawet, nieco onieśmielony Oksy daje się wciągać do zabawy ( szczególnie podoba mu się zabawa z Dolarem- może dlatego, że tak marnie widzi a ta mała piszczałka – Dolarek, nawet wykonując skok pokwikuje ); SokO nadęty- siedzi na regale- i choć mi go szkoda- wiem, że jak ruszy w ich stronę- skisi atmosferę. Jurik, jakichś przywódczych zapędów nie ma, ale nie wiem czy za dwa, trzy miesiące nie okaże się, że ma je któryś z trójki maluchów; z tego co widzę, Jerza sobie podporządkuje spokojnie, ale resztę? Też myślę, że da radę. Zostanie SokO, który będzie coraz słabszy.... nie wiem czy zniosę widok upokarzanego Sokolego Oka. A jak nowemu alfie, któryś podpadnie... nie! Ja wiem, że mam szczura, który gotowy jest użreć- takiego go przyjęłam i takiego pokochałam. Wiem, że muszę uważać, robię to zresztą- bardzo rzadko biorę go gołą ręką, bez ręcznika a jeśli już, prawie zawsze towarzyszy temu wyrywanie się i wrzaski. Na dziś- on się alfie nie stawia; jeśli sytuacja mnie do tego zmusi- będę trzymała Alfę pod kluczem i to jego odizoluję. Tym bardziej, że powtarzam: Jurij w sensie fizycznym przyjmuje dominację SokA ale to nie powstrzymuje agresji Księcia- więc, skąd pewność, że spadek hormonów powstrzyma? Kastracja czasami działa (przeczytałam artykuł, ze trzy razy ). Sądzę, że Jurik ma ok.7 miesięcy- jeśli to hormony- jeszcze z miesiąc i zaczną opadać...
........
edit: właściwie merch, już dawno porzuciłam myśl o kastrowaniu Jerza a teraz, przez Ciebie- znowu mam „myślenice” - ale, tak sobie myślę: jeślibym to teraz zrobiła; teraz, kiedy Jurka trochę „znormalniał” a sytuacja się poprawi- nigdy nie będę miała pewności, czy to kastracja zadziałała, czy chłopak nabrał rozumu a ja go niepotrzebnie poddałam niebezpiecznej operacji...naprawdę nie wiem, co jest najlepsze dla mojej gromadki...

... to bez sensu. Przecież, między Sokiem i Jurką było już prawie dobrze; całkiem ładnie współistnieli na regale- znaczy: mogą się tolerować, lubić – nie muszą. Konflikt wybuchł, gdy Jerz pozwolił się dotknąć MNIE!
Kiedy są zmuszeni do przebywania w zamkniętej przestrzeni (koszyk, teraz od godziny królicza klatka) atmosfera jest napięta, ale bez zęboczynów, nawet bez szamotaniny.... (po przespaniu się z problemem )obawiam się... że robię błąd dając im zbyt dużo swobody...

ja Emana wykastruje.. moze akurat to pomoże. Bo innego wyjścia już nie widzę. Agresja Emana wzmaga agresję u Teo - musi sie przecież jakos bronić.

Właściwie: jeśli to coś, co wkurza SokA w Juriku ma związek z poziomem hormonów, to czy nie powinnam w ciągu tych kilku miesięcy zaobserwować przypadku próby „gwałtu” z jego strony ? Bo przecież strachajło, to on na pewno nie jest... biedni moi chłopcy. Otwarłam w końcu tę króliczą klatkę; Jerz potuptał tu i tam i wrócił do niej a SokO zdezorientowany, że nie ma na miejscu jego prawdziwej chałupy ( i nie będzie- przynajmniej jakiś czas), leży bez ducha na półce regału...

Jeśli chodzi o nadprodukcję hormonów to, jak wynika z moich obserwacji, nie zawsze występują takie objawy jak dominacja poprzez spółkowanie. Czasami właśnie występuje agresja. To moze występowac i Soka lub Jurika.
Z drugiej strony jeśli Jurik dogaduje się z innymi ogoniastymi a jego agresja jest skierowana przeciwko Tobie to wcale nie musi być związane z hormonami. Jurik może mieć (niestety) bardziej nierówną psychikę. Coś takiego obserwuję u mojej Czarnuli. U niej właśnie są dni kiedy jest spolegliwa, można ja nawet trochę pogłaskać (nie jest jednak potulna) ale gdy już dostatecznie uśpi moja czujność nagle wbija zęby w moja rękę (i to bardzo dotkliwie). Nie wiem więc czy w takim przypadku kastracja coś da. Ja - jeśli Jurik nie gryzie innych ogoniastych - nie kastrowałabym go
Czochranko dla reszty stadka

Jurka szurnięty jest na pewno ' kastracja pewnie ułatwiłaby sprawę, ale za mało mam póki co przesłanek by sądzić, że by ją załatwiła a w końcu to nie plombowanie (nawet kanałowe) zęba... Nie zapominam zresztą, że tego postrzeleńca przyprowadził do mnie Jędrula. Jędrulka, któremu nawet nie przyszłoby do łebka użreć kogokolwiek, czy w inny sposób próbować przeforsować swoją wolę. Łaciate Słoneczko przez moją głupotę skazane na samotność, dla którego byłam całym stadem... Jurka nie musi być taki jak ja chcę. Żaden z nich nie musi.

Może dlatego, że tak szybko żyją i nie zdążą wyczerpać całej, przeznaczonej dla nich miłości, tę nie zużytą porcję przekazują następcom? Czasami mam wrażenie, że ciesząc się i zachwycając odmiennością i niepowtarzalnością każdego z nich- ciągle kocham tego samego zwielokrotnionego Pierwszego... teraz jest to Szczur Dziesięciokrotny.

Pierwszy- chciałam czarnego szczura- przynieśli mi haskulca (nie wiedziałam, co toto) – im bardziej go kochałam- tym bardziej on jaśniał - byłam przekonana, że robi mi na złość...
Dziesiąty ... fizycznie i z temperamentu, jest tak podobny do Cholerka. Znowu w moim domu bije Czarne Serce. Znowu rapuję do małego diablątka: „ pójdziemy kraść jagody, jagody, jagody, a nasze czarne serca biją donośnie- bumtarara” – ot, nie nabumtararowaliśmy się wystarczająco z Trzecim i obiecuję Darkowi, że Cholerek w Tamtych Zagajnikach na pewno dla nas wypatrzy jagododajne tereny.

Lubię szczury, ej jak lubię; no, chyba że właśnie gryzą- to nie lubię, przez całą godzinę i bardzo nie lubię malować klatek ( i tak nie będzie piękna, ale może mniejszy smród będzie wydawała )