szczury.org

od jakiegoś czasu Dżuma przestała gustować w tym napoju i w związku z tym i ja przestałam ją nim częstować

to się nazywa ordynarne pójście na łatwiznę . Próbowałaś przynajmniej gatunek kawy zmienić?

Deli - Stronga tak z rana ?! Jakieś choćby pozory normalności trzeba utrzymać , więc do niczego takiego o poranku się nie przyznajemy , wręcz się tego wypieramy ! Później ....noo ...Później świat robi się czasem piękniejszy i bogatszy
Odmienna - kawę zmienić owszem próbowałam .
Ale inne mi nie smakują!

unipaks pisze: Ale inne mi nie smakują!

i to cała argumentacja? no ale przecież ta- nie smakuje Dżumie! Ty jakiś homocentryzm uprawiasz

O tym , że kawa jest jednak lepsza niż herbata , niech zaświadczą poniższe zdjęcia .

No nie wiem, czy lepsza. Lepsza od kawy wydaje się być torebka wyciągnięta z niedopitej herbaty. Za pomocą takiej torebki można fajnie rozbryzgać herbatę dookoła, a potem przegryźć ją, wywlec fusy, i poroznosić je, gdzie tylko się da

Plasawica zwinna bestia i że też mój chłopak nie lubi łowić ryb, od razu bym im zafundowała taką zabawę Nue dobrze że moje takich pomysłów nie mają

No nie wiem, czy lepsza. Lepsza od kawy wydaje się być torebka wyciągnięta z niedopitej herbaty. Za pomocą takiej torebki można fajnie rozbryzgać herbatę dookoła, a potem przegryźć ją, wywlec fusy, i poroznosić je, gdzie tylko się da

o tak, po tysiackroc tak ...
A torebka po herbacie znaleziona w łozku ..bezcenne

Nue , koniecznie musisz mnie zaprosić na herbatę ! Mogę nawet przyjść z pudełkiem pełnym herbacianych saszetek
Delilah , ciebie też bardzo chętnie odwiedzę , tylko błagam , wyrzuć mnie przed zmrokiem , cobym nie była zmuszona zanocować
Odmienna , kawy dla Dżumy zmieniać nie będę , pewnikiem najbardziej zasmakowałaby jej ta z "Pożegnania z Afryką" .Tak więc będzie zdrowsza niż siostra
Akka , zwinna czarna bestyja właśnie od dłuższego już czasu doprowadza nas do stanu frustracji , bo nijak nie możemy jej odciąć drogi do sprzętu elektronicznego i do parapetu z wiecznie uchylonym oknem .Wszystkie zastosowane środki i sposoby zawiodły , ona jest naprawdę niewiarygodnie sprawna , zważywszy na jej tuszę ! Wspina się też lepiej niż jej szczuplejsza siostra , chętnie wzięłabym ją ze sobą na skałki
Ale , na pocieszenie , mam dwa zdjęcia , którymi mogę się wreszcie i ja wszem i wobec pochwalić - uwieczniłam siostry wreszcie śpiące razem i PRZYTULONE
Za nic się nie przyznam , co uczyniliśmy , żeby je do tego skłonić !

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/f88 ... a472c.html
http://images43.fotosik.pl/118/991164a31ff83b5cmed.jpg

Ale , na pocieszenie , mam dwa zdjęcia , którymi mogę się wreszcie i ja wszem i wobec pochwalić - uwieczniłam siostry wreszcie śpiące razem i PRZYTULONE

Zaiste, serce rośnie Piękne siostrzyce.

Za nic się nie przyznam , co uczyniliśmy , żeby je do tego skłonić !

Bo pewnie nie PRZYTULONE, a PRZYKLEJONE! Ha!

ehhh śliczne są takie wtulone mordki

unipaks pisze:Za nic się nie przyznam , co uczyniliśmy , żeby je do tego skłonić !

ja stawiam na to, że zostały po prostu okrutnie wciśnięte do rury i skazane na siebie nawzajem, bez możliwości opuszczenia tegoż pomieszczenia. zgadłam?
ew to po prostu moment, kiedy jeden ciur się potknął i wpadł, mdlejąc, na drugiego

Za nic się nie przyznam , co uczyniliśmy , żeby je do tego skłonić !


Bo pewnie nie PRZYTULONE, a PRZYKLEJONE! Ha!

Zespawane

A na herbatkę, to oczywiscie zawsze zapraszam

wolę się cieszyć widokiem przytulonych mordek, niż prowadzić dochodzenie, jak do tego doszło boję się bowiem wyników takiego dochodzenia, bo ludzie dla sensacji gotowi są do czynów niewiarygodnych, a to sensacyjne jest zdjęcie

a kombinujcie dziewczyny , kombinujcie !



Na razie kwestia siostrzanej miłości zeszła na plan dalszy , mamy inne dylematy .
Sisters testują naszą cierpliwość i wytrzymałość . Od paru dni droga do sprzętu elektronicznego i do parapetu okiennego stoi przed nimi otworem , a nasze nieudolne starania udaremnienia następnych prób zbywają pełną nonszalancji miną w stylu : „Jak dzieci , zupełnie jak dzieci !” , po której następuje kolejne opanowanie ufortyfikowanego terenu .
Ponieważ widziałam już szczura łażącego ( całkiem zgrabnie ) po przewodzie zasilającym , zaczynają mnie męczyć wizje Pląsawicy wydostającej się z mieszkania oknem uchylnym po kablu od anteny . Albo dla odmiany prześladują mnie obrazy szczurka poddanego elektrowstrząsom z telewizorni .
Tak więc nieznośne krakowianki chyba zapracują w końcu na klatkę , która zapewni im choćby bezpieczne doczekanie mojego przyjścia z pracy . A są przy tym tak szczurzo uparte i tak świetnie radzą sobie z kolejnymi utrudnieniami , których im nie szczędzimy , że brak nam już inwencji oraz wiary w nadejście ratunku .
Miniony weekend spędziły z nami u znajomych w górach i ze względu na dobro ciurów oraz pełnego zakamarków domu przyjaciół sporą część tego czasu odsiedziały w klatce . Naiwnie liczyliśmy , że ogrom przeżytych wrażeń pozwoli im po powrocie zapomnieć o ciągotkach zaokiennych , ale gdzie tam ! Teraz prą w górę obydwie , a kiedy stanęłam przy meblu i usiłowałam zainstalować kolejną zaporę , podstępne alpinistki zaatakowały mnie synchronicznie od zaplecza i po moich spodniach wspięły się na górę , zeskakując zgrabnie na wierzch mebla , a potem na okno .
Jesteśmy mocno zdesperowani , a klatka stoi w komórce .
Szczęściem wczoraj po powrocie do domu padły i darowały sobie wszelkie nocne eskapady…

http://s599.photobucket.com/albums/tt78/unipaks/

A są przy tym tak szczurzo uparte i tak świetnie radzą sobie z kolejnymi utrudnieniami , których im nie szczędzimy , że brak nam już inwencji oraz wiary w nadejście ratunku .

Nie zazdroszczę, doskonale wiem, jak to jest. Jak już mam dosyć odpędzania Mokki od szafek kuchennych, które ostatnio nauczyła się otwierać i wyciągania Neski z kąta przy lodówce (tam jest masa kabli, a na części z nich w niektórych miejscach izolacja po prostu nie istnieje, co weekend obiecuję sobie, że się w końcu tym zajmę, bo można powiedzieć, że śpimy na bombie...), pakuję całe towarzystwo do transportera i wynoszę na ogromny strych. Tam mam 15 minut spokoju... ale długo też nie wytrzymuję, bo się boję, że nakryje mnie ktoś z sąsiadów A szklane zapory chyba raczej nierealne, jak szklane domy...
Pewnie ciężko Ci będzie przyzwyczaić siostrunie do klatki, skoro przyzwyczajone są do wolności. No ale z drugiej strony lepiej dmuchać na zimne.

A! boś się uparła. Polecam wnikliwą lekturę pewnej strony: http://szczury.org/viewtopic.php?f=37&t=21638&start=0 a zwłaszcza dokładne obejrzenie dwóch zdjęć na końcu pierwszej informacji.
Drzwiczki w klatkach mają taką sympatyczną cechę, że im rzadziej się je zamyka, tym rzadziej się psują