szczury.org

wygląda jakby podniebienie było w siódmym niebie, a nóżka krzyczała - "wara !"

tahti - na razie zobaczymy, jak się chłop dalej będzie zachowywał. Zauważyłam, że on zaczepki zabawowe ze strony pozostałych szczurów odbiera jako agresję i się broni. Nie jestem skora do odjajczenia go, sama powinnaś to zrozumieć, sama Fenka nie chcesz A Speedy zawsze był indywidualistą. Gdyby atakował mnie cały czas, może bym się zastanowiła, ale dziś z dużą przyjemnością dał mi się wymiziać... Spokojnie włazi mi na kolana i zachowuje się względnie normalnie. Odbija mu tylko czasem, jak sobie ubzdura coś...

ol. - nóżka tak wyciągnięta, bo tak go ułożyłam . Mogę go dowolnie modelować, jak tylko ma coś w pysiu. Wąglik zresztą już też na początku się wiercił, ale teraz mu to wsio riba . A wiecie, jak przesłodko wyglądają te czarne mordki upaćkane w posypce z cini-minis? ...

Dzisiaj chłopaki mieli nastrój senno-miziasty. Oznacza to, że mogę ich wymiziać do woli, a oni będą z rozkoszy memłać i przymykać oczki, nastawiając odpowiednie miejsca, ale muszę w tym celu włożyć rękę do klatki i pod dziwnym kątem dosięgnąć do hamaka, gdzie śpią ... Tylko Mikrob naturalnie chciał wyleźć, biegając w kółko po kuwecie i próbując obejść drugą rękę, która blokowała mu dostęp, nie zważając na moje zapewnienia, że wybieg będzie potem, jak reszta się nieco wyśpi... (nie licząc Speedy'ego, który na wybieg wychodzi co drugi )
Mikrob w ogóle upodobał sobie moje notatki na egzamin (tia, miałam 6 egzaminów w sesji, zdałam wszystkie immunologie, mikrobiologie czy fizjologię, by oblać badziewne.. żywienie :| nienawidzę tego przedmiotu...), podbiega do sterty, łapie jedną-dwie i ile sił w tłustych łapkach pędzi w stronę najbliższej szczeliny. Kilka razy musiałam włazić za łóżko w celu odzyskania zguby. Co więcej, robi to mimo mojego "nie wolno", byle szybciej, odsunięty odwraca się i wraca z drugiej strony A mimo kształtów powoli wpisujących się w "0" (ale jeszcze nie "O" ) jest naprawdę szybki (biega najwięcej z nich, bo jak dostanie bzika, to skacze po całym pokoju, naprawdę mnie zdumiewa jego prędkość ). A pochwycony, kiedy przemawiam do niego z pełną powagą "Mikrobku kochany mój. Wiesz, że nie wolno, pieronie mały", robi minę typowo mikrobianą i zaczyna... lizać mnie po najbliższej dostępnej powierzchni - palcach, policzkach czy ustach. A ja mięknę, zaczynam się śmiać i całować urwisa po brzuchu. Bo jak można go nie kochać?
On doskonale wie, że mam do niego słabość!

Entreen pisze:miałam 6 egzaminów w sesji, zdałam wszystkie immunologie, mikrobiologie czy fizjologię, by oblać badziewne.. żywienie :| !

Ha, skąd ja to znam! Mam podobnie - zaliczyłam jakieś rynki finansowe, prawa podatkowe, analizy matematyczne, a poległam na strategiach cenowych, które liczyły 5 wykładów xD (jutro mam poprawkę... )

A skoro Mikrob tyle biega, to skąd mu się takie kształty biorą?

Skąd? Odpowiedź jest prosta Po pierwsze, jest dość krępy, taką ma budowę. Ma też dużo skóry. I duży apetyt . Mikrob jest największym żarłokiem z wszystkich, kompletnie też nie wybrzydza (zmartwiona o niewielkie kształty Drobnoustrojów zaczęłam im mieszać też VL Rat Complete, paskudniki jeść nie chciały... Jeno Mikrob wcinał, ale kiedy nie pozostawiłam im wyboru, przekonały się do karmy i jedzą ją od razu, a nie najpierw wybrawszy podstawową ) . Nie jest gruby, ale na pewno nie szczupły . Bebzol mu się powoli robi, jak osiągnie wiek nieco bardziej stateczny, będę musiała mu pilnować wagi

Ojjj pilnować wagi.. Jak ja sobie pomyślę co mnie czeka z taką roztytłaną czwórką szczurów..to mi się na samą myśl odechciewa

Ach ten Mikrob! To jedzonko daje mu tyle energii chyba. Doskonale wie, że to notatki i pewni zabiera ja żebyś miała więcej czasu dla niego, cwana bestia A do tego doskonale wie jak przeprosić swoją panią za grzeszki. Uroczy z niego facet Zdasz żywienie to i Mikroba będzie czekała dieta

W związku z chrumczeniem Wirusa i mnóstwem wizyt tu czy tam zrobiłam chłopakowi rtg. Ma nieczynne pół płuc, a nawet nie wiemy, dlaczego. Póki co - długotrwała kuracja antybiotykowa, za trzy tygodnie kolejne rtg. I zobaczymy, czy to ustępuje...

Reszta chłopaków ma się dobrze.

oj
pozdrawiamy Wirusa i życzymy wreszcie odetchięcia od chorób jemu i Tobie, Entreen

Nie ma, że lepiej. Bo jakże by mogło być. Wirus wprawdzie bardziej nosowo chrumczy, a jesteśmy dopiero w 1/3 terapii, więc jest nadzieja, oksy dostaje też Speedy, bo też pochrumkiwał. Reszta na beta-glukanie, na wszelki wypadek.
ale przedwczoraj Wąglik spadł z rury (bo one schodzą na metodę "jebudup") i nie stawał na łapce. Dziś już na łapce staje, na szczęście, ale wczoraj miałam czarne wizje. Siedzi w klatce transportówce, niezbyt z tego powodu szczęśliwy, ale przynajmniej odpoczywa (bo wypuszczony na chwilę już chciał brykać).
Ech, te potworki.

Za to wczoraj dostałam 4 myszki kolczaste. Dwie lecą do kumpeli ze studiów, ale dwie zostają u mnie. W efekcie mamy 12 zwierząt w pokoju, w tym 10 moich .
Myszki są słodkie. Jeszcze nie wybrałam, które biorę, nie wiem, jak je nazwę, ale tym razem panienki .

chłopcy trzymają Cię w ciągłym pogotowiu, skąd my to znamy ...
ale koniec szpitala ma być, koniec chorowania, koniec - kropka

trzymajcie się tam

i może jakieś zdjęcia myszek się pojawią

Wszystkiego naj, najlepszego!

Wszystkiego dobrego!

Dziękuję Wam bardzo :*

Wirus i jego płuca... Ten dziwny twór okazał się, najprawdopodobniej, łapką i nieco - odrobinkę (także na razie w ramach fizjologicznych) dużym sercem. Zacieniowały płuca. Za jakieś pół roku znów trzeba będzie go cyknąć - i ogółem monitorować serduszko. Oskrzela są nieco zmienione pozapalnie - nic z tym nie zrobię, to już pozostałości po chorobie, ale nic, co będzie mu żyć przeszkadzało (poza zgubnym wpływem na serduszko...). Co więcej, jeśli dalej będzie niegrzeczny, nie ma przeciwwskazań do wykastrowania (trochę Mikrobowi się obrywa - ma pocięte to, co mu z genitaliów zostało (:P), ale póki co jest chwila wyciszenia. Zobaczymy.)
Stadko nieco pokichuje, w granicach normy, ale Mikrob pogaduje. Tak jak wtedy, gdy dostałam go do swych łapek po raz pierwszy - jeno z mniejszą intensywnością. Poświstuje sobie - raz na jakiś czas świśnięcie. W czwartek jestem umówiona u mej ukochanej dr Woźniak ( <3) na osłuchanie. Wezmę wszystkich - poza Wirusem, który osłuchiwany był więcej razy niż cała reszta razem wzięta... i pomnożona przez dwa .

Dostałam też aparat - więc jak tylko wrócę do Wrocławia, obfocę wszyściutko. Wszystkie trzy rodzaje myszeczek . Czyli przedstawię też dwie koleżanki - Kiero i Reikę .

to chyba jakieś sprzysiężenie tych wszyskich gruchaczy i świstaczy, jakby jesiennego wiatru za oknem mało było
powodzenia na osłuchiwaniu (ach, też mam takie marzenie o ukochanym wecie )

Ja i aparat jeszcze się nie dogadujemy. Zdjęcia są albo rozmyte, albo prześwietlone. Wybrałam kilka nadających się do czegokolwiek.

Bohaterami dnia są... Drobnoustroje!



Pierwszy - Wirus. Moje chrumkające stworzonko. Moja foczka, która dla cini-minisa zrobi wszystko. W pokoju nigdy nie ma czasu, do weta podróżuje mi pod chustą, wystawiając czasem tylko ciekawski łebek. Potem układa się, zasypia i pulsuje oczami. Moje czarne, wyliniałe i wyrudziałe kochanie . A także mały zboczuch - co jakiś czas przypominam mu, że Wąglik to jego brat, ale nie pomaga...


Wirus, żywe srebro, nie przejmuje się, że przyłapałam go na myszkowaniu w moim kubku po herbacie:

Owszem, kubek spadający mu na brązowiejący łebek na chwilę wzbudził w nim konsternację...

...na chwilę.

No bo w końcu: "Nie gniewasz się na mnie... prawda?..."

Czyli Wirusso


Wągliczek. Moja wiecznie czujna lizawka, z uszami sterczącymi w sufit, na wysokich łapach. Obiekt wszystkich perwersji Mikroba i Wirusa . Boidupka, która w ciągu tygodnia dwukrotnie obtłukła sobie łapkę, i to za każdym razem inną. Filigranowy, śliczny pysio. Też zrudziały i wyliniały na zadzie, ale przynajmniej trochę mniej .

...i jedyne w swoim rodzaju chwile intymności...