szczury.org

No tak... a mnie się wydawało, że to ja mam zachrzan przy szczurach, a u Ciebie plaga normalnie i grafiki

http://s1305.photobucket.com/user/Magdo ... 8.jpg.html Kurczak raz, proszzzzz!
http://s1305.photobucket.com/user/Magdo ... 4.jpg.html, http://s1305.photobucket.com/user/Magdo ... b.jpg.html - no i ja też jestem teraz plackiem rozmaślonym

A skąd żeś Ty wytrzasnęła tę piękną łysolinę z żelkami?

ann. pisze:zabiło mnie. mogę ukraść na tapetę?

nff pisze:to cudeńko to moja nowa tapeta.

Ależ proszę bardzo, bierzcie! Dziewczyny będą sławne, na tapetach w całej Polsce!

Megi_82 pisze:A skąd żeś Ty wytrzasnęła tę piękną łysolinę z żelkami?

Szczerze, to pojawiła się u mnie dość niespodziewanie. Dziewczyna z Poznania nie mogła się nimi zająć i chciała oddać komuś całą rodzinkę. Gdy zobaczyłam, że mama to fuzz, praktycznie bez zastanowienia się zgłosiłam i stwierdziłam, że biorę, bo gdyby wpadła w niepowołane ręce, obawiam się, że mogłyby to nie być jej ostatnie dzieciaczki

Dziś odeszła od nas Szarlotka... Więcej napiszę jak już będę w stanie...

Trzymaj się!

Jak to, Szarlotka..?
Magdonald, ogromnie mi przykro...
Leć, Szarlotko... [*]

Weszłam za nowymi wieściami... Magdonald, przytulam mocno

Biedactwo Trzymaj się :*

Dziękuję Wam za wsparcie. Odnośnie Szarlotki, pozwólcie, że wypowiem się w następnym tygodniu, gdy już będę miała wyniki wymazu z jej narządów, wtedy sytuacja będzie dla mnie trochę bardziej jasna.

Tymczasem niosę dobre wieści ze stadka Kira i Łysy zakopały w końcu wojenny topór!


Gdy dostaję takie wieści i zdjęcia, tym bardziej nie mogę się doczekać, aż wrócę do Poznania i wymiętoszę wszystkie babska...

Wracaj, tęsknią za Tobą :* Czekam na wieści, codziennie zaglądam
Śliczny obrazek Szczególnie wzruszają takie przytulanki, jak się dotąd prały

Postanowiłam jednak nie rozpisywać się za bardzo o ostatnich chwilach Szarlotki. Nie mogę jednak też nic nie napisać.
W skrócie powiem tylko, że "coś" ją niszczyło od środka już od dłuższego czasu (po wynikach sekcji można samemu wywnioskować, że nie stało się to z dnia na dzień). Mimo to, ona zachowywała się normalnie, była energiczna, radosna, lubiła "mizianko":

Jedno z jej ostatnich mizianek... : (
Kompletnie nie dawała po sobie poznać, że coś jest nie tak, nie mogła przecież powiedzieć mi, że coś ją boli, ale też w żaden inny sposób tego nie okazywała. W ciągu ostatnich kilku dni bardzo schudła (niestety nie zdążyła trafić wcześniej do weterynarza, bo wyjechałam z Poznania jakiś tydzień przed jej śmiercią, o jej stanie wiem z relacji mojego chłopaka, z którym panny zostały pod moją nieobecność, miałam zabrać ją do weta jak wrócę...), niestety w sobotę wieczorem nagle zasłabła, w niedzielę z samego rana pojechała do Warszawy do Pulsvetu, jednak mimo próby odratowania, nie można było jej pomóc już w żaden inny sposób, niż tylko pomóc jej odejść...

Załączam opis sekcji, by pokazać Wam, jak tak bardzo cierpiący szczurek potrafi swój ból "zakamuflować" i dlaczego czasem nie warto czekać na objawy, bo po prostu ich nie ma...

- wszystkie narządy, otrzewna pokryte prosówkowatym nalotem
- nerki z wierzchu praktycznie czarne i zniszczone
- wątroba zmieniona, rozpada się w dłoniach
- śledziona zmieniona, fioletowawa
- w jamie brzusznej niewielka ilość płynu, w jamie klatki piersiowej takoż
- pobieram wymaz z narządów (po konsultacji z właścicielką wysyłam do hantaana)
podejrzenie pasterelozy

Wynik wymazu niestety niczego nie wykazał. Podejrzana jest nadal pasteurella , ale teraz już tylko można podejrzewać i obserwować resztę stada.

Przez całą tą sytuację jestem teraz chorobliwie przewrażliwiona, każdy stracony na wadze gram (a ostatnio kilka ich ubyło, przez zmianę karmy na labofeeda) przyprawia mnie o zawrót głowy, każde choć trochę inne niż zwykle zachowanie wydaje mi się podejrzane...

Ale... Ale teraz z dobrych wieści.
Mała Mi kilka dni temu dostała wyniki kupek - lamblia zwalczona, mała jest czysta Niestety wydrapuje sobie strupki i łyse plamki, prawdopodobnie trzeba będzie ją jeszcze zewnętrznie odrobaczyć, co zrobimy jutro, bo mamy już umówioną wizytę u weta. Myślę, że odrobaczymy też profilaktycznie wszystkie baby, żeby nie było już żadnych niespodzianek, a jeśli dobrze pójdzie, niebawem czeka nas łączenie
Mała Mi jest jednak nadal nieśmiała, w klatce bardzo ostrożna i może dziabnąć, jednak poza klatką już sama wchodzi mi na kolana i daje się głaskać, choć jeszcze z niej trochę taka mała panikara
A tu spanko w polarku, już po wytępieniu pasożyta:


U reszty dziewczyn "jak zwykle" Są już jednym stadkiem, czasem kłócą się między sobą jeszcze tylko Erza i Łysy, poza tym nie ma żadnych zatargów i bójek (nie licząc tych dla zabawy) Łysy przytyła bardzo dużo, jest już prawie wielkości reszty bab, nie jest dzieciaczkiem, czasem nawet mylę jej tyłek z Kirą, gdy wystaje gdzieś z hamaczka

Kilka fotek


Wspólny posiłek:




Pusty pojemnik na karmę, a przy nim największa z panien i najmniejsza. Czuć zapach jedzonka


Kira w kieszeni ich ulubionej bluzy kangurki, którą panny samodzielnie ozdobiły mi "koronką"

Bluza z koronką - cóż za zmysł estetyczny
Powodzenia w łączeniu i miziańsko dla wszystkich dziewcząt.

Największy panien najlepszy!

wszystkie piękniaste, cudowniaste, uroczaste!

Nadal duży smuteg co do Szarlotki Miała cudowny domek i cudowną szczurzą mamę, która dawała jej pełno mizianek i bananków Niesprawiedliwe że tak szybko odeszła ale do ostatniej chwili zapewniłaś jej cudowną opiekę.


Już nie mogę się doczekać kiedy połączysz Małą Mi z resztą panienek! Trochę na początku pewnie będzie się myliła z Mambą I trzymam kciuki żeby się bardziej ośmieliła i żebyś nie musiała całego stadka odrobaczać.

Wymiziaj Małą Mi i panny! Aaaa i nie zapomnij o kochanych małych synkach

sztefyn pisze:Już nie mogę się doczekać kiedy połączysz Małą Mi z resztą panienek! Trochę na początku pewnie będzie się myliła z Mambą I trzymam kciuki żeby się bardziej ośmieliła i żebyś nie musiała całego stadka odrobaczać.

Niestety, Mała Mi jeszcze ponad 2 tygodnie spędzi samotnie Nie tylko za uszkiem ma łysy placek ze strupkami, a po dokładnym obejrzeniu jej okazało się, że na całym ciałku jest ich więcej, po prostu były zakamuflowane pod sierścią. Niestety, gdy miała lamblię, niezbyt często mogłam mieć z nią kontakt (nie chciałam przenieść robactwa na resztę bab, bo leczenie 1 szczurka, a 7 to jednak różnica ), dlatego wielu strupków nie zauważyłam, tylko te na buźce. Także skończyłyśmy jedno lekarstwo, czas zacząć następne. Dostała lek na karczek (drugą dawkę nałożę jej sama za 2 tyg), dodatkowo codziennie muszę podawać jej lekarstwo przeciw swądowi, żeby bardziej tego nie rozdrapywała.


Jednak z dzisiejszej wizyty u weta wynikło też coś pozytywnego Okazało się, że w razie strachu przed "złym lekarzem" Mała Mi szuka schronienia nie w transporterze, czy gdzieś daleko, na ziemi, pod szafami, a w moich ramionach W klatce taka nietykalska, dziabający łebek wystający z bunkro-sputnika, a dziś wtulała się we mnie jak małe dziecko podczas badania Dała też się miziać i siedziała grzecznie na kolankach, gdy czekałyśmy na wyniki spod mikroskopu Mimo, że te 2 tygodnie będą dla niej jeszcze szczurzo-samotne, to przynajmniej ja będę mogła teraz zapewnić jej więcej towarzystwa, bo chyba się do mnie przekonuje W mieszkaniu też już ją BEZSTRESOWO miziałam


Poza tym lekarstwo dostała jeszcze kichająca Mamba. Też przez 2 tygodnie, więc na szczęście jakoś to sobie wszystko w miarę dobrze zgram w czasie

sztefyn pisze:Aaaa i nie zapomnij o kochanych małych synkach

Małe synki są przeze mnie miziane podczas każdej wizyty w kuchni, gdzie teraz mieszkają Pozdrowię je od cioci, spokojnie


Odnośnie tego, co w klatce piszczy
Erza ostatnio ma dość często zatargi z Łysym, czasem też z Kirą (nie wiem, może przez pomyłkę? ; o). Wygląda na to, jakby o coś ze sobą walczyły (pozycję w stadzie?), albo po prostu za sobą nie przepadały. Ale generalnie jest ok, nie ma krwawych bójek, ani nic konkretnego
A jako, że nic w przyrodzie nie ginie, zrodziła się też nowa przyjaźń! Bardzo często widzę ostatnio Miu z Mambą w sputniku, domku, hamaczku, na półce, wszędzie!

Cudownie, że Mała się do Ciebie przekonuje
I jednocześnie szkoda, że znów jej się zachorowało.
Nic to - trzeba wytępić te paskudy - 2 tygodnie szybko Wam zlecą