szczury.org

Biedny zwierzaczek, tyle musi wycierpieć. Szczęście w nieszczęściu, że ma tak oddanych opiekunów.
Przyznam, że te problemy zdrowotne Dżumki strasznie długo trwają. Ale to tak jest - szczurek nie powie co mu dolega, co go boli, więc się go początkowo leczy trochę po omacku zanim wet postawi właściwą diagnozę, a co za tym idzie - właściwą terapię.
Życzę Wam wytrwałości, teraz już szybko będzie następowała poprawa.
Dużo mizianka dla wszystkich futrzaczków.

Ależ ta Dżumka musi się wycierpieć. Dobrze, że ma was i tak dobrą opiekę.

Wracaj szybciutko do zdrowia, kciukam i buziaki przesyłam...

unipaks pisze: Po skróceniu ząbka nie trzeba było nawet czekać na zadziałanie tramalu, bo szczura od razu po połknięciu wraz z jogurtem obu granulek tramalu czekała na ciąg dalszy posiłku - zjadła nawet sporo, a potem rozluźniona spała wraz z siostrą w drewnianym domku.

Ach, jak najwięcej takich wiadomości prosimy! Kciuki stale trzymamy za dzielną agutkę i jej dzielnych opiekunów! A dla reszty - mizianko!

manianera pisze:

unipaks pisze: Po skróceniu ząbka nie trzeba było nawet czekać na zadziałanie tramalu, bo szczura od razu po połknięciu wraz z jogurtem obu granulek tramalu czekała na ciąg dalszy posiłku - zjadła nawet sporo, a potem rozluźniona spała wraz z siostrą w drewnianym domku.

Ach, jak najwięcej takich wiadomości prosimy!

oj tak, popieram - po przeczytaniu tego fragmentu, aż takie lekkie westchnienie się ze mnie dobyło
Jesteście wszyscy wspaniali, i w nieustająceych wysiłkach aby było lepiej - siebie nawzajem godni.
Musi więc być lepiej

Wczoraj na wersalkę przyszła do mnie po swoją porcję pieszczot Czarnulka; nasycona czułościami wpakowała się pod kołdrę i wygodnie ułożyła. Przeglądałam jeszcze internet w poszukiwaniu potrzebnych informacji, tymczasem mąż mój kończył prysznic, albowiem pora już była bardziej niż słuszna.
Byłam skupiona na czytanym tekście i mojej uwadze umknął fakt, że pan wrócił już do pokoju.
Wszystko potoczyło się błyskawicznie : mąż obiema rękami ujął końce kołdry i strzepnął ją szybkim ruchem, podrywając w powietrze razem z oszołomionym szczurem, któremu musiało się wydawać, że startuje jak z osławionego Przylądka Canaveral. Zapewne Czarnula musiała się zębami i pazurami wbić w materię, że udało jej się nie opuścić bezpiecznego korytarza w fałdach kołdry , i razem z nią pacnęła na łóżko. I choć długo i z uczuciem tuliłam potem do siebie osłupiałego szczurka, brzuch trząsł mi się z niepohamowanego śmiechu...

Uwielbiam czytać takie opowieści

Dżumko, wracaj do zdrowia, migusiem!

A może małżonek szanowny naoglądał się ostatnio Małysza???Może fan jego wielki?No to i chciał sprawdzić,czy mała też tak potrafi...
A ona nie chciała...

unipaks pisze: Wszystko potoczyło się błyskawicznie : mąż obiema rękami ujął końce kołdry i strzepnął ją szybkim ruchem, podrywając w powietrze razem z oszołomionym szczurem, któremu musiało się wydawać, że startuje jak z osławionego Przylądka Canaveral. Zapewne Czarnula musiała się zębami i pazurami wbić w materię, że udało jej się nie opuścić bezpiecznego korytarza w fałdach kołdry , i razem z nią pacnęła na łóżko.

Jak to czytałam to też się nie mogłam od śmiechu powstrzymać, chociaż nie wiem czy Czarnulce tak do śmiechu było Dobrze, że ma chwyt dobry

Uśmiałam się, chociaż ciura musiała być w głębokim szoku! Ale lądowanie przynajmniej miękkie - i na łóżku i w końcu w ramionach Pańci!

niejeden surfer by się z takiej fali cieszył, a Czarnulka nie dość że falę złapała to się jeszcze na niej utrzymała

ale jaki ma refleks,że się chwyciła i poleciała wysoko w górę

edit i nie poleciała

Czarnulka i tsunami
komu by się śniło, że we własnym, przytulnym łóżku takich przeżyć można doświadczyć

ale historia przednia

Tramal do bardzo silny lek.. dobrze, że pomaga Dalej trzymam mocno kciuki za całkowity powrót do zdrówka, życie szczurki bez leków
A Czarnulka gdyby tak była od spodu kołdry to byłby prawie skok ze spadochronem