szczury.org

Wszystkie beżyki pojechały już do domów stałych lub tymczasowych. Zwariowany tydzień, ale i ogromna ulga, że udało się !
Beżowa rodzinka zabawiwszy w szczupakowie, i tu pozostawiła swoich reprezentantów:
młodziutką Asche, która zdobywała mnie od poniedziałku i w końcu jej się to udało i - Grenadynę.
Grenadyna... wyjmowałam resztę dziewczyn z transportera - wyjmowałam i wpuszczałam do klatki jedną po drugiej tak, jak udało mi się wyodrębnić z kulącego się do siebie spanikowanego skupiska. Jedna z nich piszczała za każdym razem kiedy kierowałam dłonie w ich kierunku: „nie rób mi krzywdy, nie dotykaj, ostrożnie, ojej ! ojej, dotyka ! ostrożnie, ojej, chyba stanie mi się krzywda !”... nieudolnie staram się opisać słowami, co zdawał się wyrażać ten pisk - Dżum tak piszczał. Nie pod moim adresem, tylko spoufalających się za bardzo szczupaków, ale to był dźwięk który znałam tylko u Dżuma, jego wzruszająca wizytówka...
Wtedy w środę, nie widziałam która to, zanim w transporterze nie została ostatnia. Piszczałką okazała się jedna z mam. Jakoś tak bezwiednie nie dałam jej do dużej klatki do dziewczyn, tylko do tej gdzie była Asche i jej siostra, która przedwczoraj pojechała do xxx. Pierwszy impuls się liczy, nie byłam w stanie później go kwestionować. Grenadyna została

Są więc we dwie i trzymajcie kciuki, żeby ich liczba się nie powiększyła
Na wieczór postaram się o zdjęcia

Cieszę się, że w szczupakowie radość zapanowała A i dla Ciebie ogromne wyrazy szacunku, wszak tylu istotkom dałaś szansę na lepsze życie.
Mizianko dla wszystkich, szczególnie dla nowych, bo jeszcze im nic nie posyłałam. Oraz życzenia zdrówka - jak zawsze dla Hermana.

przeurocze ściuraszki

pozdrawiamy

zdjęcia koniecznie co prawda widziałam zoologowe znajdy na poprzednich fotach ale te imienne chcę poznać osobiście

Tak, ja też proszę o fotki ! Ol, jestes wielka ! Ciekawe, czy Grenadyna bedzie miec charakterek Dżuma, czy tylko piszczenie

Piękne imiona...
Cieszę się, że dziewczynki dołączają do Was i mam nadzieję, że będą zdrowe (bo całą resztę tego co potrzeba, mają u Ciebie jak w banku! ) Kwarantannę dla wszelkiej pewności im robisz?
Z niecierpliwością czekam na zdjęcia panieneczek, tymczasem przesyłam głaski dla wszystkich

Ol, jesteś wspaniała! Tak się cieszę, że dzięki Tobie tyle ogoniastych ma zapewnionych dobrą przyszłość! No i gratuluję dwóch nowych lokatorek. Chętnie zobaczyłabym ich pyszczusie.

Moja zasługa nikła, bez dziewczyn, które oferowały DT, nie poradzilibyśmy, dlatego im przede wszystkim jestem wdzięczna


Kwarantanna jest, szczurzyce muszą bardziej mnie poznać, a ja – je. Asche już wie, że nic strasznego jej tu nie spotka, jest wesoła i ciekawska Często z główką przewieszoną przez koszyczek pogląda na drzwi klatki. Ale zanim rozgryzę Grenadynę trochę potrwa. Przy pierwszym spotkaniu z ręką kuli się, kładzie płasko i mruży oczy, jakby chciała przehibernować to nieprzyjemne doznanie, ale jak się ją zostawi na chwilę nie niepokojoną zaczyna badać otoczenie, a kiedy już nabierze w danym miejscu śmiałości trzeba być ostrożnym

Już myślałam, że ze zdjęć nici, bo cały dzień dziewczyny przespały, a potem na tapczanie zaczęły działać szczupaki. Zorganizowałam nowym wybieg na fotelu, tylko tam Grenadyna "hibernowała":
a Aschul w ferworze przekopywał budkę i w obiektyw chwytałam tylko bazgroły jej słodkiej buzi:

Dopiero po jakimś czasie, jak się ułożyły razem obrazki nabrały ostrości:
jujkowe, prawda ?
(i tak samo wtedy się kształtowały nasze stosunki: mała Urinka odważniejsza, Baruszek jeszcze w lęku do świata ...)


Później Gernadyna zaczęła szarpać materię budy, a na moje lekkie upomnienie gotowa była całkiem serio się odgryźć, cicha woda !
A wieczorem to ja wyrządziłam dużej beżuli wielką krzywdę. Cała rodzinka ma przepiękne długie i idealnie czyste ogony, coś niesamowitego – a ja dałam im dziś maliny ...


Z łączeniem poczekamy, aż wyjaśni się stan dziewczyn i lepiej się poznamy. Poza tym męczy mnie dylemat jak się do owego łączenia zabrać, oczywiście – wiadomo jak, tylko w jaki sposób, żeby nie zranić Hermaniątka ? Znając czubisko będzie chciał, prawem starszeństwa, dokładnie obwąchać podwozia nowych, ale jak zostanie przyjęty ? Ulrika i Witalis znają czasy świetności Hermaństwa i dotąd zachowuje u nich autorytet. Tylko czy nowe nie zobaczą w nim tylko starszego i słabnącego szczura
Nie wiem, nie wiem, dobrze że jeszcze czas.


Przyniosłam dziś szczupakom pierwsze koniczynki ! Wszyscy zjedli swoje bukieciki ze smakiem, tylko przed Witalisem trzeba było dłużej potrząsać żądza w oczach, ale - STRACH !

i szybki "cap":

Wituś

I jeszcze Herman najmileńszy, co tak się dziś mościł: http://www.youtube.com/watch?v=Ek4fcz0yODU

Ale piękne te białaski ! Cudne !
A koniczynka taka prawdziwa z łąki ? U Ciebie to zawsze tak ladnie wszystko , zwiazane trawką jak najfajniejszy prezent
A Hermanik jak układa i poprawia

prosto z nadnoteckiej łąki, najpierw wydłubywałam pojedyńcze ledwo co wschodzące, ale potem trafiłam na takie na gałązce smakowało

Musze u nas zobaczyc w Chwaszczynie W lato zawsze maja świezą dobrą pszenicę , koniczynka mniam !

sama bym capnęła taki bukiecik

a Herman się mości po królewsku, zaiste

a obcowania z elfiątkami (także hibernującymi) - zazdraszczam

Alken, moze Ol. nas zaadoptuje ?

Pi pi pi ! pi pi pi ! Squeek?

Paul_Julian pisze:Alken, moze Ol. nas zaadoptuje ?

Pi pi pi ! pi pi pi ! Squeek?

no właśnie mogłaby, ja tak lubię kiełki, a u Niej często

http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C05315.jpg przepiękne są!
A Herman moszczący sobie ręczniczkami domek - kapitalny! Jak skwapliwie przejmuje podsuwane mu ręczniczki, zmyślnie je układa, a potem wychodzi z domku po głaski i wraca wiedziony pewnością, że to jeszcze nie koniec miłego...
Co do Witalisa, może miał obawy, czy to nie jakieś tryfidy, wolał poczekać by się upewnić
Wiosna na całego w Szczupakowie, fajnie mają
Też bym się dała adoptować