szczury.org

są jeszcze zdjęcia, teraz od tyłu:

Czarnoty, o których nie napisałam, że:
- Vlad wyleczony z kataru i powoli przybiera na wadze
- integracja Vlad-Gudrun nadal trwa, gonią już się żywiołowo i pilnują jeden drugiego, ale dotąd nie spali razem, a także Vlad nie pozwolił Gudrun na bliższe poufałości, mimo, że ta pała chęcią wytarzania się z nim po podłodze w dzikim splocie ciał, jak to robiła z Trucizną
- Vlad nadal trochę płochliwy, ale trzyma się domu i do niego ucieka, kiedy coś go zaniepokoi



Maniątko


Wit, Herman i Grenadyna


Grenadyna


Asche z dziećmi


"jaje"
- czyż nie ?

kindergarten (niewyraźny, ale małe oczęta ważniejsze niż ostre zdjęcia )


dumanie nad marchewkowym crocksem
jeden maluch zdecydował się mu nie popuścić i męczył i strugał, aż trochę nie ustrugał : Zuch !

Kociska piękne i zdrowe ! Ćwirki jak kuleczki śniegowe z uszkami ! Hermaniątko takie dostojne

To się zmartwiłam Grendyną, bo z tego co piszesz brzmi jak kuzynka Neve . Białosz taki właśnie jest - gryzie jak jest u siebie i jak się rozpanoszy, dlatego na wybiegach jest bacznie obserwowany i nie pozwalamy na zbliżanie się do stóp i wszelkiej gołej skóry... mam jednak nadzieję, że Twoja beżynka tylko przechodzi taki moment przystosowanie się, albo to "wzajemne rozgryzanie" opacznie zrozumiała .

"Jaje" jak zwykle cudowne, a ich identyczność na razie może kłopotliwa, ale przecież już niedługo w nowych domkach zyskają indywidualną tożsamość.

Hermaniątku ślę dużo ciepłych myśli, by długo jeszcze korzystałą z wygód zapewnianych przez Pańcię i zachwycała swoimi minkami oraz mądrym spojrzeniem.

Vlad i Gudrun przepięknie wyglądają w trawie, po obojgu widać, że poa mieszkaniem budzi się w nich wrodzona czujność i żadna mucha nie przeleci niezauważona !

Filmu z Witowej manii się domagam !

Śmieszne są te dwa skrzaty http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... 6501-1.jpg
i tutaj http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C06553.jpg
cuda http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C06497.jpg

http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C06436.jpg Hermaniątko kochane, jak o nim czytam to od razu myślę o PJ'ku.
Dużo zdrówka i sił dla seniorka
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C05920.jpg

dziękujemy

no widzisz manianera, wygląda na to, że będziemy dzielić dole i niedole życia ze szczurkami politycznie niepoprawnymi;
dziś co prawda nie ugryzła, ale też ja sama bardziej pilnuję się; najdziwniesze jednak, że ona lubi przebywać w mojej bluzie, krąży po rękawach, boksuje się z materią, jeśli coś nie po jej myśli - wycina , wychodzi, wraca - pięknie, tylko ja muszę udawać, że mnie w tej bluzie nie ma ciała nie rusza, ale włożyć dłoni do rękawa w którym siedzi już się tak beztrosko nie ważę ...

Hermana tylne łapki są już naprawdę w opłakanym stanie. Ale dziś, po tym jak noc spędził na tapczanie, dałam go z rana do klatki, z której reszta szczurów wybyła, myślałam że tam zostanie, bo mościł się w hamaku. Wyszłam z pokoju.
Kiedy wróciłam Hermana nie było w klatce - z samej góry zszedł (ześlizgnął się ? ) na dół i przemieścił przez pół pokoju na regał do namiociku, w którym ma jedną z przystani:



nie przestaje mnie zadziwiać !

Ach Ci seniorzy, uparci... no ale przecież oni lepiej wiedzą czego chcą czasami PJ też mnie zadziwia.
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C06540.jpg nie ma to jak cisza i spokój w swoim miejscu

Buziaki dla Hermana

Te maluchy są cudowne, słodkie są wszystkie fotki z nimi.

tak..., ale w końcu kto ma większe prawa do stawiania na swoim niż Oni

dziś nadarzyła się okazja do spełnienia jedego żądania w temacie witowym
http://www.youtube.com/watch?v=OdiDPULJzmg - to oczywiście tylko fragment zajęć, które Wit rozciągnął na sporą część popołudnia i wieczoru

(świta mi pomysł na flmik o Wicie, tylko czasu obecnie brak )


dziękujemy Aferson

a któz to tam w tle nie miał szacunku dla Twojego zacięcia rezyserskiego
asz te szczury się szybko ruszają

Wit magazynier jak nasza Martini; wiecznie odkurzacz mi się dławi ziarnem po wszystkich kątach pokoju!
Kalejdoskop z Ćwirkami mnie rozłożył na łopatki, takie rozkoszne dzieciaczki. Mama dobrze się sprawiła. Małe szczuraski jak pchełki, ruchliwe i skoczne - zazdraszczam takich obrazków! A kindergarten wspaniały i maluchy na pewno zachwycone.
Dobrze, że koty wyleczone; Vlad z pewnością nabierze jeszcze chęci na dzikie zabawy z Gudrun i będą dla nas opisy, fotki i filmiki z takich chwil.
Grenadyna niech się opamięta i nie kąsa ręki pani, niedobra tak jedna... Mam nadzieję, że szybko przestanie tak robić.
Maniuszek ... niech się dalej nie poddaje i zadziwia nas od nowa! Dla niego wszystkie nasze dobre myśli i dużo tkliwości
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... 6501-1.jpg słodkie i pocieszne
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C06436.jpg http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C06540.jpg serducho
Buziaczki dla Was!

http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C06497.jpg - maluchy w tym wieku są najsłodsze. :0

Wituś, cudaku, czy ty skarbiec zakładasz? Harem już masz, to teraz jeszcze grota pełna pełna złota (czyt.: jedzenia) ?
Pomyka jak złodziej, ale tak mu dobrze z oczysk patrzy !

alken pisze:a któz to tam w tle nie miał szacunku dla Twojego zacięcia rezyserskiego
asz te szczury się szybko ruszają

Białe próbujące się dostać do kartonu to Grenadyn. W kartonie siedzieli Herman z Ulriką (Ur potem wyszła do rękawa), Herman czasami zaczepia Grenadynę, zwłaszcza jak ją spotka na terytorium wybitnie swoim (takim jest ten karton), jednak kto będzie górą w takim starciu nietrudno zgadnąć, dlatego oszczędzam czubowi przykrości i do takich miejsc Grenadyny nie dopuszczam. Sama z siebie raczej go nie niepokoi. Gorzej z Asche, kiedy Asche przychodzi na tapczan, Hermana ewakuuję, bo jest wobec niego zbyt natarczywa i zazwyczaj kończy się to tym, że Maniątko woła pomocy

Herman jest kochany i dzielny, tylko te guzy są już takie duże zwłaszcza te dwa na boku - na szyi, jakby przystopował. Ciągną go na prawą stronę, czasami aż przewracają
Wczoraj po przeczytaniu o cudownym obrocie rzeczy w przypadku Kali, podałam mu pierwszy antybiotyk, u nas na pewno są to guzy nowotworowe, ale może chociaz trochę zmaleją ? ...


Grenadyna na razie zawiesiła broń, ale też i ja inaczej do niej podchodzę - głaskam pełną dłonią i zdaje się , że ona nawet to lubi, wcale nierzadko zdarza się jej zgrzytać zębami Trzeba się tylko pilnować, żeby palce nie uciekały ku pyszczkowi, a taką wzmożoną tendencję mają ostatnio, bo Herman bardzo lubi drapanko w kąciki ust...
Gren lubi poza tym być przenoszona w rękawie, wędrować w bluzie, którą szarpie jak dzika w sobie tylko znanym celu...
Jest pokręcona, gwałtowna, apodyktyczna, ale bardzo się cieszę, że u mnie została, sprowadzona przez inną pokręconą osobowość, za którą tęsknię

... pomyśleć, że w którymś z tych dni Dżum kończyłby 2 lata, przywiozłam go 14 czerwca, a miał wtedy ok. 5 tygodni
pierwsze zdjęcie:

Ale - Grenadyna :



potrafi być taka kamienna, taka całkowita …


Ćwirki mają już ponad trzy tygodnie, wczoraj je skatalogowałam i zrobiłam sesje indywidualne (do obejrzenia w temacie adopcyjnym), a dziś już na nowo mam jaje-kloniki (kolor ostał się tylko na główce i ogonku chłopców).
Ale tak prawdę mówiąc, one właśnie w tym swoim kłębowisku wydają mi się najpiękniejsze, każdy pojedynczy – taki mały i bezbronny, a jako siedmiogłowy twór – mają siłę powalania ! Wciąż mogłabym patrzeć na tę pastelową masę futra poprzetykaną łapkami, rączkami, ogonami, twarzyczkami... Razem są też odważniejsze, bardziej całuśne, garnące się do ręki - wkładam w nie twarz i zaczynają ją badać małymi łapkami i noskami Cudne takie !

Kiedy wiją się wokół Asche - biedna mała kobietka, musi się dobrze zaprzeć, żeby ustać nad takim kłębowiskiem
- wczoraj wieczorem: http://www.youtube.com/watch?v=974VVCJvsa0





Macierzyństwo rozdarło ją trochę, chciałaby być i z dużymi i z dziećmi, często każe się przenosić do klatki i zaraz z powrotem na tapczan, wciąż w poczuciu braku. Często odpoczywa od ćwirków w innym kącie klatki, ale z dala od nich ma niepewność w oczach. To się jednak wszystko kiedyś ustabilizuje Asche już nie gryzie


Jeszcze kilka zdjęć i wracam wieczorem.
Urczysko – czy może być coś piękniejszego ?
jedyne co, jak widać, w szranki stanęło – to nożyny innego bezkonkurencyjnego stwora



symetria doskonała – Wit i jego odaliski – Grenadyna i Ulrika

i symetria pustki – kiedy pana i władcy nie ma w domu (a wiadomo że latawcem jest) – hamaczki świecą pustkami, a dziewczyny udają grzyby pod dywanikami kiełkujące – jedna po prawej, druga po lewej

Na noc dopiero się schodzą i tulą do siebie – Urkowa puszystość i muskularna Grenadyna

a Hermanik ze mną wieczora oczekuje w jednym ze swoich siedzisk, a jak tylko kołdra pojawi się na łóżku – daje w nią nura !

Nie mogę przestać napodziwiać się Twoich szczurów. Każdy taki piękny, niezwykły i charakterny! Jestem zakochana w Twoim stadku.

Eh, te ćwirki.. Gdyby nie dwa nowo przybyłe chłopaczki to z chęcią bym Ci jednego porwała..